Δείτε το συγκλονιστικό τελευταίο διάγγελμα του Πουτιν (24ης Φεβρουαρίου) προς τους Ρώσους και γιατί δεν πρόκειται να κάνει πίσω!

Σήμερα το πρωί στις 6:00 π.μ. ώρα Μόσχας, ο Βλαντιμίρ Πούτιν απευθύνθηκε στους δικούς του για να εξηγήσει τι επρόκειτο να κάνει και γιατί.

Μόσχα, Κρεμλίνο, 24 Φεβρουαρίου 2022 – 06:00 (ώρα Μόσχας)

Β. Πούτιν: Αγαπητοί πολίτες της Ρωσίας! Αγαπητοί φίλοι και φίλες !

Σήμερα, πιστεύω ότι είναι και πάλι απαραίτητο να επιστρέψουμε στα τραγικά γεγονότα που εκτυλίσσονται στο Donbass και στα βασικά ζητήματα για τη διασφάλιση της ασφάλειας της ίδιας της Ρωσίας.

Θα ξεκινήσω με αυτό που είπα στην ομιλία μου στις 21 Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους. Μιλάω για κάτι που μας απασχολεί ιδιαίτερα, για τις θεμελιώδεις απειλές που χρόνο με το χρόνο, βήμα προς βήμα, δημιουργούν κραυγαλέα, ανεύθυνοι δυτικοί πολιτικοί κατά της χώρας μας. Αναφέρομαι στην επέκταση του μπλοκ του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά μας, φέρνοντας τη στρατιωτική του υποδομή πιο κοντά στα σύνορα της Ρωσίας.

Είναι γνωστό ότι εδώ και 30 χρόνια προσπαθούμε σταθερά και υπομονετικά να καταλήξουμε σε συμφωνία με τις κύριες χώρες του ΝΑΤΟ για τις αρχές της ίσης και αδιαίρετης ασφάλειας στην Ευρώπη. Ανταποκρινόμενοι στις προτάσεις μας, αντιμετωπίζουμε συνεχώς είτε δόλο, είτε κυνικά ψέματα, είτε απόπειρες πίεσης και εκβιασμού, ενώ παράλληλα, η Βορειοατλαντική Συμμαχία, παρά τις διαμαρτυρίες και τις ανησυχίες μας, συνεχίζει να επεκτείνεται. Η πολεμική μηχανή βρίσκεται σε κίνηση και, επαναλαμβάνω, πλησιάζει πιο κοντά στα σύνορά μας.

Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Γιατί αυτός ο αναιδής τρόπος να μιλάς από θέση, αλάθητου και ανεκτικότητας; Από πού πηγάζει αυτή η αδιάφορη και απορριπτική στάση απέναντι στα απολύτως θεμιτά συμφέροντα και απαιτήσεις μας;

Η απάντηση είναι ξεκάθαρη, [για εμάς] όλα είναι ξεκάθαρα και προφανή. Η Σοβιετική Ένωση αποδυναμώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1980 πριν καταρρεύσει εντελώς. Όλη η σειρά των γεγονότων που εκτυλίχθηκαν τότε ήταν ένα καλό μάθημα για εμάς σήμερα. Η παράλυση της τότε εξουσίας και της βούλησης ήταν το πρώτο βήμα προς την ολοκληρωτική υποβάθμιση και την πλήρη εξαφάνιση της. Το μόνο που έγινε τότε ήταν να χάσουμε την αυτοπεποίθησή μας για λίγο, αυτό ήταν αρκετό και ορίστε το αποτέλεσμα, η ισορροπία δυνάμεων στον κόσμο έχει ανατραπεί.

Αυτό ξεκίνησε απο το γεγονός ότι οι προηγούμενες συνθήκες και συμφωνίες δεν εφαρμόζονταν. Οι προσπάθειες πειθούς και οι απαιτήσεις αποδείχθηκαν άχρηστες. Οτιδήποτε δεν ταιριάζει στους Ισχυρούς, αυτούς που έχουν την εξουσία, θεωρείται, ξεπερασμένο και άχρηστο. Και το αντίστροφο : ό,τι είναι προς το συμφέρον τους παρουσιάζεται ως η απόλυτη αλήθεια, που πρέπει να μεταδοθεί πάση θυσία, ωμά, με κάθε τρόπο.

Αυτό για το οποίο μιλάω τώρα δεν αφορά μόνο τη Ρωσία, και αυτές οι ανησυχίες δεν είναι μόνο δικές μας. Αυτό αφορά ολόκληρο το σύστημα διεθνών σχέσεων, και μερικές φορές ακόμη και τους ίδιους τους συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών. Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, ξεκίνησε ουσιαστικά μια ανακατανομή του κόσμου και οι καθιερωμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου – οι κυριότεροι και πιο θεμελιώδεις– που υιοθετήθηκαν στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και εδραίωσαν σε μεγάλο βαθμό τα αποτελέσματά του– άρχισαν να εμποδίζουν αυτούς που δήλωναν νικητές στον ψυχρό πόλεμο.

Φυσικά, στην πρακτική ζωή, στις διεθνείς σχέσεις και στους κανόνες που τις διέπουν, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι αλλαγές στην παγκόσμια κατάσταση και η ισορροπία δυνάμεων. Ωστόσο, αυτό πρέπει να γίνει επαγγελματικά, ομαλά, με υπομονή, λαμβάνοντας με σεβασμό τα συμφέροντα όλων των χωρών και κατανοώντας τη δική τους ευθύνη.

Αλλά όχι δεν έγινε! – γεννήθηκε μια κατάσταση ευφορίας από την απόλυτη ανωτερότητά τους, ένα είδος σύγχρονου απολυταρχισμού, μέσα σε ένα πλαίσιο χαμηλού επιπέδου γενικής κουλτούρας και αλαζονείας εκείνων που προετοίμασαν το σκηνικό, υιοθέτησαν και ώθησαν τις αποφάσεις που ήταν κερδοφόρες μόνο για τους εαυτούς τους, και η κατάσταση άρχισε να εξελίσσεται με διαφορετικό τρόπο.

Δεν χρειάζεται να πάτε μακριά για να βρείτε παραδείγματα. Πρώτον, χωρίς καμία άδεια από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, πραγματοποίησαν μια αιματηρή στρατιωτική επιχείρηση κατά του Βελιγραδίου, χρησιμοποιώντας αεροπλάνα και πυραύλους ακριβώς στην καρδιά της Ευρώπης. Αρκετές εβδομάδες συνεχών βομβαρδισμών έγιναν σε πόλεις και υποδομές που ζούσαν αθώοι άνθρωποι. Πρέπει να τα θυμηθούμε αυτά τα γεγονότα, ορισμένοι δυτικοί συνάδελφοι δεν θέλουν να τα θυμούνται, και όταν μιλάμε για αυτά, προτιμούν να κουνούν το δάχτυλο, όχι στους κανόνες του διεθνούς δικαίου, αλλά στις συνθήκες που τις ερμηνεύουν όπως τους ταιριάζει.

Μετά ήρθε η σειρά του Ιράκ, της Λιβύης και της Συρίας. Η παράνομη χρήση στρατιωτικής δύναμης κατά της Λιβύης και η διαστρέβλωση όλων των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για το Λιβυκό ζήτημα οδήγησαν στην ολοκληρωτική καταστροφή του [λιβυκού] κράτους, και στη δημιουργία μιας τεράστιας εστίας διεθνούς τρομοκρατίας και η χώρα υπέστη μια ανθρωπιστική καταστροφή ενός μακροχρόνιου και συνεχιζόμενου εμφυλίου πολέμου. Η τραγωδία αυτή επηρέασε εκατοντάδες χιλιάδες εκατομμύρια ανθρώπους όχι μόνο στη Λιβύη, αλλά σε ολόκληρη την περιοχή, δημιούργησε μια μαζική μετανάστευση από τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή προς την Ευρώπη.

Ανάλογη μοίρα επιφύλασαν και για τη Συρία. Η στρατιωτική δράση των δυτικών στη χώρα αυτή, χωρίς τη συγκατάθεση της συριακής κυβέρνησης και χωρίς την άδεια του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, δεν ήταν παρά επιθετική και επεμβατική.

Αλλά και η εισβολή στο Ιράκ κατέχει εξέχουσα θέση σε αυτόν τον κατάλογο, φυσικά χωρίς καμία νομική βάση. Το πρόσχημα ήταν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν αξιόπιστες πληροφορίες για την παρουσία όπλων μαζικής καταστροφής. Για να το αποδείξει δημόσια, μπροστά σε όλο τον κόσμο, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών τίναξε ένα είδος σωλήνα που περιείχε λευκή σκόνη, διαβεβαιώνοντας τους πάντες ότι επρόκειτο για ένα χημικό όπλο που αναπτύχθηκε στο Ιράκ. Και μετά αποδείχθηκε ότι ήταν χειραγώγηση, μπλόφα: δεν υπήρχαν χημικά όπλα στο Ιράκ. Απίστευτο, εκπληκτικό, αλλά τα γεγονότα παραμένουν γεγονότα. Τα ψέματα ειπώθηκαν σε ανώτατο επίπεδο του κράτους και από την κορυφή του βήματος του ΟΗΕ. Το αποτέλεσμα ήταν τεράστιες απώλειες ζωών, καταστροφές και ένα απίστευτο κύμα τρομοκρατίας.

Γενικά, φαίνεται ότι σχεδόν παντού, σε πολλά μέρη του κόσμου, η Δύση έρχεται να εδραιώσει την τάξη της, αφήνωντας πίσω της αιματοβαμμένες, μη επουλωτικές πληγές, τις πληγές της διεθνούς τρομοκρατίας και του εξτρεμισμού. Τα παραπάνω παραδείγματα είναι τα πιο κραυγαλέα, αλλά δεν είναι τα μόνα παραδείγματα περιφρόνησης του διεθνούς δικαίου.

Αυτό περιλαμβάνει την υπόσχεση που δόθηκε στη χώρα μας να μην επεκταθεί το ΝΑΤΟ μια ίντσα προς την Ανατολή. Για άλλη μια φορά μας ξεγέλασαν ή, στη λαϊκή γλώσσα, μας ξεσκίσαν.. Ναι, ακούμε συχνά ότι η πολιτική είναι μια βρώμικη δουλειά. Ίσως, αλλά όχι τόσο βρώμικη όσο αυτοί, όχι και τόσο άσχημη. Σε τελική ανάλυση, μια τέτοια συμπεριφορά των ζαριών δεν είναι μόνο αντίθετη με τις αρχές των διεθνών σχέσεων, αλλά κυρίως με τα γενικά αποδεκτά πρότυπα ήθους και ηθικής. Πού είναι η δικαιοσύνη και η αλήθεια; Δεν βλέπουμε τίποτα άλλο παρά ψέματα και υποκρισία.

Παρεμπιπτόντως, οι ίδιοι πολιτικοί αναλυτές και Αμερικανοί δημοσιογράφοι γράφουν και λένε ότι τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί στις ΗΠΑ μια πραγματική «αυτοκρατορία του ψέματος». Είναι δύσκολο να μην συμφωνήσουμε με αυτό – είναι αλήθεια. Αλλά, ας το παραδεχτούμε: οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να είναι μια σπουδαία χώρα, μια δύναμη στη βάση ενός συστήματος.

Όλοι οι δορυφόροι τους, όχι μόνο εγκρίνουν υπάκουα τα όσα λένε, αλλά αναλαμβάνουν [την βρώμικη δουλειά] με κάθε ευκαιρία, και αντιγράφουν τη συμπεριφορά τους αποδεχόμενοι με ενθουσιασμό τους κανόνες που τους προσφέρουν. Μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα ότι ολόκληρο το λεγόμενο δυτικό μπλοκ, με κεφαλή τις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι κατ’ εικόνα και ομοίωσή τους, είναι αυτή η «Αυτοκρατορία του ψεύδους».

Όσο για τη χώρα μας, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, παρά το πρωτοφανές άνοιγμα της νέας σύγχρονης Ρωσίας και την προθυμία της να εργαστεί τίμια με τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλους δυτικούς εταίρους, σε συνθήκες αληθινά μονομερούς αφοπλισμού, προσπάθησαν αμέσως να μας εμβολίσυν, να μας τελειώσουν και να μας καταστρέψουν οριστικά. Αυτό ακριβώς συνέβη στη δεκαετία του 1990 και στις αρχές του 2000, όταν η λεγόμενη συλλογική Δύση υποστήριξε ενεργά τις συμμορίες μισθοφόρων στη νότια Ρωσία. Θυμάστε τις θυσίες και τις απώλειες που μας στοίχισε, τις δοκιμασίες που χρειάστηκε να περάσουμε πριν καταφέρουμε επιτέλους να σπάσουμε τον κορμό της διεθνούς τρομοκρατίας στον Καύκασο. Το θυμόμαστε και δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ.

Μάλιστα, μέχρι πρόσφατα δεν έχουν σταματήσει οι προσπάθειες να μας χρησιμοποιήσουν για τα συμφέροντά τους, να καταστρέψουν τις παραδοσιακές μας αξίες και να μας επιβάλουν τις ψευδοαξίες τους, προσπάθησαν να φάνε από μέσα τους ανθρώπους μας. Αυτές τις συμπεριφορές τις επιβάλλουν ήδη επιθετικά στις χώρες που ελέγχουν, και τους οδηγούν άμεσα στην υποβάθμιση και τον εκφυλισμό, γιατί είναι αντίθετες με την ίδια την ανθρώπινη φύση. Δεν πρόκειται να συμβεί [εδώ], δεν λειτούργησε ποτέ για κανέναν. Ούτε τώρα θα λειτουργήσει.

Παρόλα αυτά, τον Δεκέμβριο του 2021, προσπαθήσαμε ξανά να καταλήξουμε σε συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους σχετικά με τις αρχές της ασφάλειας στην Ευρώπη και τη μη διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Όλα ήταν μάταια. Η θέση των Ηνωμένων Πολιτειών δεν έχει αλλάξει. Δεν θεωρούν απαραίτητο να καταλήξουν σε συμφωνία με τη Ρωσία σε αυτό το ουσιαστικό για εμάς ζήτημα, επιδιώκουν τους δικούς τους στόχους και δεν λαμβάνουν υπόψη τα δικά μας συμφέροντά.

Και φυσικά, με αυτήν την κατάσταση αναρωτιόμαστε: τι να κάνουμε μετά, τι να περιμένουμε; Η ιστορία μας λέει ότι το 1940 και στις αρχές του 1941 η Σοβιετική Ένωση προσπάθησε να αποτρέψει ή τουλάχιστον να καθυστερήσει το ξέσπασμα του πολέμου. Αυτό περιλαμβάνει να μην προκαλέσεις έναν πιθανό επιτιθέμενο, να αναβάλεις τα απαραίτητα βήματα προετοιμασίας για να αποκρούσεις μια αναπόφευκτη επίθεση. Και η ενέργεια αυτή τελικά ήταν καταστροφική.

Ως αποτέλεσμα, η χώρα ήταν απροετοίμαστη να αντιμετωπίσει την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας, η οποία επιτέθηκε στην Πατρίδα μας χωρίς κήρυξη πολέμου στις 22 Ιουνίου 1941. Ο εχθρός ανακόπηκε και στη συνέχεια συντρίφτηκε, αλλά με κόστος κολοσσιαίο. Η προσπάθεια να κάνουμε ανακοχή τις παραμονές του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου ήταν ένα λάθος που στοίχισε πολύ ακριβά στο λαό μας. Κατά τους πρώτους μήνες των μαχών, χάσαμε τεράστιες, στρατηγικά σημαντικές περιοχές και εκατομμύρια ανθρώπους. Δεν θα κάνουμε τέτοιο λάθος δεύτερη φορά, δεν έχουμε το δικαίωμα.

Όσοι φιλοδοξούν την παγκόσμια κυριαρχία δηλώνω δημόσια, και το τονίζω, χωρίς καμία περιστροφή, ότι εμείς, οι Ρώσοι, είμαστε εχθροί τους. Πράγματι, έχουν πλέον σημαντικές οικονομικές, επιστημονικές, τεχνολογικές και στρατιωτικές δυνάμεις. Το γνωρίζουμε και αξιολογούμε αντικειμενικά τις απειλές που ηχούν συνεχώς στον τομέα της οικονομίας μας, καθώς και την ικανότητά μας να αντισταθούμε σε αυτόν τον αυθάδη και μόνιμο εκβιασμό. Επαναλαμβάνω, τα αξιολογούμε χωρίς αυταπάτες, εξαιρετικά ρεαλιστικά.

Στον στρατιωτικό τομέα, η σύγχρονη Ρωσία, ακόμη και μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και την απώλεια μεγάλου μέρους των δυνατοτήτων της, σήμερα είναι μια από τις σημαντικότερες πυρηνικές δυνάμεις στον κόσμο και, επιπλέον, έχει σίγουρα πλεονεκτήματα σε έναν αριθμό προηγμένων οπλισμών. Από αυτή την άποψη, κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλλει ότι μια άμεση επίθεση στη χώρα μας θα οδηγούσε σε ήττα και καταστροφικές συνέπειες για κάθε πιθανό επιτιθέμενο.

Ωστόσο, η τεχνολογία, συμπεριλαμβανομένης της αμυντικής τεχνολογίας, αλλάζει ραγδαία. Η ηγεσία σε αυτόν τον τομέα έχει αλλάξει και θα αλλάζει χέρια [συχνά]. Αλλά η στρατιωτική ανάπτυξη των εδαφών στα σύνορά μας, αν το επιτρέψουμε, θα συνεχιστεί για δεκαετίες, ίσως και για πάντα, και θα αποτελέσει μια ολοένα μεγαλύτερη και εντελώς απαράδεκτη απειλή για τη Ρωσία.

Ήδη σήμερα, το ΝΑΤΟ επεκτείνεται προς τα ανατολικά, η κατάσταση στη χώρα μας κάθε χρόνο γίνεται χειρότερη και πιο επικίνδυνη. Επιπλέον, τις τελευταίες ημέρες, οι ηγέτες του ΝΑΤΟ έχουν μιλήσει για την ανάγκη επιτάχυνσης, εξαναγκασμού της υποδομής της συμμαχίας στα σύνορα της Ρωσίας. Ενισχύουν δηλαδή τη θέση τους. Δεν μπορούμε πλέον απλώς να παρακολουθούμε τι συμβαίνει. Θα ήταν εντελώς ανεύθυνο από την πλευρά μας.

Η περαιτέρω επέκταση των υποδομών της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας και η στρατιωτική ανάπτυξη του εδάφους της Ουκρανίας είναι απαράδεκτες για εμάς. Το πρόβλημα, φυσικά, δεν είναι ο ίδιος ο οργανισμός του ΝΑΤΟ – είναι μόνο ένα όργανο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Το πρόβλημα είναι ότι στα γειτονικά μας εδάφη –θα ήθελα να το τονίσω αυτό, στα ιστορικά μας εδάφη– δημιουργείται ένας εχθρός, που τίθεται υπό πλήρη εξωτερικό έλεγχο, ο οποίος εξοπλίζεται εντατικά από τις ένοπλες δυνάμεις χώρες του ΝΑΤΟ με τα πιο σύγχρονα όπλα.

Για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους, αυτή είναι μια λεγόμενη πολιτική περιορισμού της Ρωσίας, ένα προφανές γεωπολιτικό μέρισμα. Για τη χώρα μας, είναι τελικά ζήτημα ζωής και θανάτου, το ζήτημα του ιστορικού μας μέλλοντος ως Έθνους. Και αυτό δεν είναι υπερβολή – απλά συμβαίνει. Αυτό αποτελεί πραγματική απειλή, όχι μόνο για τα συμφέροντά μας, αλλά και για την ίδια μας την ύπαρξη ως κράτος, για την κυριαρχία μας. Είναι η κόκκινη γραμμή που έχει αναφερθεί πολλές φορές και την διέσχισαν.

Σε αυτό το πλαίσιο, [ας επανέλθουμε] στην κατάσταση στο Donbass. Βλέπουμε ότι οι δυνάμεις που πραγματοποίησαν πραξικόπημα στην Ουκρανία το 2014, κατέλαβαν την εξουσία και τη διατήρησαν μέσω ουσιαστικά διακοσμητικών εκλογικών διαδικασιών, αρνήθηκαν οριστικά να επιλύσουν τη σύγκρουση ειρηνικά. Επί οκτώ χρόνια, κάναμε τα πάντα για να επιλύσουμε την κατάσταση με ειρηνικά και πολιτικά μέσα. Αλλά ήταν μάταια.

Όπως είπα στην προηγούμενη ομιλία μου, είναι αδύνατο να δούμε τι συμβαίνει εκεί χωρίς οίκτο. Απλώς δεν ήταν δυνατόν να το ανεχτούμε άλλο. Αυτός ο εφιάλτης –η γενοκτονία κατά των εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν εκεί– πρέπει να σταματήσει τώρα. Ελπίζουν μόνο [σε βοήθεια από μας] τη Ρωσία, ελπίζουν μόνο σε εσάς και σε εσένα. Αυτές οι φιλοδοξίες, αυτά τα συναισθήματα και αυτός ο πόνος του λαού μας ώθησαν να πάρουμε την απόφαση να αναγνωρίσουμε τις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονμπάς.

Αυτό που πιστεύω ότι είναι σημαντικό και θα υπογραμμίσω. Οι κύριες χώρες του ΝΑΤΟ, για να πετύχουν τους δικούς τους στόχους, υποστηρίζουν τους υπερεθνικιστές νεοναζί στην Ουκρανία, οι οποίοι με τη σειρά τους δεν θα συγχωρήσουν ποτέ τους κατοίκους της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης για την ελεύθερη επιλογή τους να επανενωθούν στη Ρωσία.

Αυτοί [υπερεθνικιστές και νεοναζί] θα προσπαθήσουν φυσικά να διεισδύσουν στην Κριμαία, όπως έκαναν στο Ντονμπάς, για να κάνουν πόλεμο και να σκοτώσουν ανυπεράσπιστους ανθρώπους.

Όλα αυτά απο τις τιμωρητικές λωρίδες Ουκρανών εθνικιστών, βοηθών του Χίτλερ κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Δηλώνουν επίσης ανοιχτά ότι διεκδικούν μια σειρά κι από άλλα εδάφη στη Ρωσία.

Η όλη εξέλιξη των γεγονότων και η ανάλυση των πληροφοριών που φτάνουν σε εμάς δείχνουν ότι η αντιπαράθεση μεταξύ της Ρωσίας και αυτών των δυνάμεων είναι αναπόφευκτη. Είναι μόνο θέμα χρόνου: προετοιμάζονται και περιμένουν την κατάλληλη στιγμή. Τώρα ισχυρίζονται επίσης ότι κατέχουν πυρηνικά όπλα. Δεν θα επιτρέψουμε να συμβεί αυτό.

Όπως είπα προηγουμένως, η Ρωσία αποδέχτηκε τους νέους γεωπολιτικους κανόνες μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ. Σεβόμαστε και θα συνεχίσουμε να σεβόμαστε όλες τις νεοσύστατες χώρες στον μετασοβιετικό χώρο. Σεβόμαστε και θα συνεχίσουμε να σεβόμαστε την κυριαρχία τους, και ένα παράδειγμα αυτού είναι η βοήθεια που παρέχουμε στο Καζακστάν, το οποίο έχει αντιμετωπίσει τραγικά γεγονότα και προκλήσεις για την πολιτεία και την ακεραιότητά του. Αλλά η Ρωσία δεν μπορεί να συνεχίσει να μην αισθάνεται ασφαλής, δεν μπορεί να μην αναπτυχθεί, δεν μπορεί να δέχεται μια συνεχή απειλή που προέρχεται από το έδαφος της σημερινής Ουκρανίας.

Να σας θυμίσω ότι το 2000-2005 απαντήσαμε στρατιωτικά στους τρομοκράτες στον Καύκασο, υπερασπιστήκαμε την ακεραιότητα του κράτους μας και διατηρήσαμε τη Ρωσία. Το 2014, υποστηρίξαμε τον λαό της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης. Το 2015, χρησιμοποιήσαμε τις ένοπλες δυνάμεις μας για να βάλουμε ένα αξιόπιστο φράγμα στην διείσδυση τρομοκρατών από τη Συρία στη Ρωσία. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος να αμυνθούμε.

Το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Εσείς και εγώ απλώς δεν έχουμε άλλη επιλογή να υπερασπιστούμε τη Ρωσία, τον λαό μας, από αυτήν που θα αναγκαστούμε να χρησιμοποιήσουμε σήμερα. Οι περιστάσεις απαιτούν να ενεργήσουμε αποφασιστικά και άμεσα. Οι Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονμπάς ζήτησαν βοήθεια από τη Ρωσία.

Από την άποψη αυτή, και σύμφωνα με το άρθρο 51 μέρος 7 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, με την άδεια του Συμβουλίου της Ρωσικής Ομοσπονδίας και με τις Συνθήκες Φιλίας και Αμοιβαίας Βοήθειας με τις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντόνετσκ και το Λουχάνσκ που επικυρώθηκαν από την Ομοσπονδιακή Συνέλευση στις 22 Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους, πήρα την απόφαση να πραγματοποιήσω μια ειδική στρατιωτική επιχείρηση.

Σκοπός της είναι να προστατεύσει ανθρώπους που έχουν υποστεί κακοποίηση, γενοκτονία από το καθεστώς του Κιέβου για οκτώ χρόνια. Και για τον σκοπό αυτό, θα επιδιώξουμε να αποστρατικοποιήσουμε και να αποναζιστοποιήσουμε την Ουκρανία, να φέρουμε στη δικαιοσύνη όσους έχουν διαπράξει πολυάριθμα αιματηρά εγκλήματα κατά αμάχων, συμπεριλαμβανομένων πολιτών της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Ταυτόχρονα, τα σχέδιά μας δεν περιλαμβάνουν την κατοχή ουκρανικών εδαφών. Δεν σκοπεύουμε να επιβάλουμε τίποτα σε κανέναν με τη βία. Ταυτόχρονα, ακούμε όλο και πιο συχνά τον τελευταίο καιρό στη Δύση ότι τα έγγραφα που υπέγραψε το σοβιετικό ολοκληρωτικό καθεστώς, τα οποία κατοχυρώνουν τα αποτελέσματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, δεν πρέπει πλέον να εφαρμόζονται. Ποια θα μπορούσε να είναι η απάντηση μας σε αυτό;

Η έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είναι ιερή, όπως και οι θυσίες που έκανε ο λαός μας στο βωμό της νίκης επί του ναζισμού. Αλλά αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με τις υψηλές αξίες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών. Ούτε ακυρώνει το δικαίωμα των εθνών στην αυτοδιάθεση που κατοχυρώνεται στο άρθρο 1 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Να σας θυμίσω ότι ούτε όταν ιδρύθηκε η ΕΣΣΔ, ούτε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν ρώτησαν τους κατοίκους των εδαφών που αποτελούν τη σημερινή Ουκρανία πώς ήθελαν να οργανώσουν τη ζωή τους. Η πολιτική μας βασίζεται στην ελευθερία, στην ελευθερία επιλογής για τον καθένα να καθορίσει το μέλλον του και των παιδιών του. Και πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό όλοι οι λαοί που ζουν στο έδαφος της σημερινής Ουκρανίας, όλοι όσοι το επιθυμούν, θα μπορούν να ασκήσουν αυτό το δικαίωμα – το δικαίωμα της επιλογής.

Από αυτή την άποψη, απευθύνω επίσης έκκληση στους πολίτες της Ουκρανίας. Το 2014, η Ρωσία είχε την υποχρέωση να προστατεύσει τους κατοίκους της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης από αυτούς που εσείς οι ίδιοι αποκαλέσατε «ναζιλόνια». Οι κάτοικοι της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης επέλεξαν να είναι με την ιστορική τους πατρίδα, με τη Ρωσία, και εμείς τους στηρίξαμε. 

Τα σημερινά γεγονότα δεν έχουν σκοπό να βλάψουν τα συμφέροντα της Ουκρανίας και του ουκρανικού λαού. Πρόκειται για την προστασία της ίδιας της Ρωσίας από εκείνους που έχουν πάρει την Ουκρανία όμηρο και προσπαθούν να τη χρησιμοποιήσουν εναντίον της χώρας μας και του λαού της.

Και πάλι, οι ενέργειές μας είναι αυτοάμυνα απέναντι στις απειλές που αντιμετωπίζουμε και ενάντια σε μια ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή από αυτή που συμβαίνει σήμερα. Όσο δύσκολο κι αν είναι, σας ζητώ να το καταλάβετε και καλώ σε συνεργασία ώστε να γυρίσουμε αυτή την τραγική σελίδα το συντομότερο δυνατό και να προχωρήσουμε μαζί, χωρίς να επιτρέψουμε σε κανέναν να ανακατευτεί στις υποθέσεις μας, στις σχέσεις μας, αλλά να τις ξαναχτίσουμε. ανεξάρτητα, προκειμένου να δημιουργήσουμε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να ξεπεράσουμε όλα τα προβλήματα και, παρά τα κρατικά σύνορα, να ισχυροποιηθούμε εκ των έσω ως ενωμένη οντότητα. Πιστεύω σε αυτό – αυτό είναι το μέλλον μας.

Πρέπει επίσης να απευθυνθώ στους στρατιώτες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας.

Αγαπητοί σύντροφοι ! Οι πατέρες, οι παππούδες, οι προπαππούδες σας πολέμησαν τους Ναζί στην εποχή τους, υπερασπιζόμενοι την κοινή μας Πατρίδα, δεν πρέπει οι νεοναζί να πάρουν την εξουσία στην Ουκρανία σήμερα. Έχετε ορκιστεί στον λαό της Ουκρανίας, όχι στην αντιλαϊκή χούντα, που κλέβει την Ουκρανία και κακομεταχειρίζεται τον ίδιο λαό.

Μην εκτελείτε τις εγκληματικές εντολές [αυτής της χούντας]. Σας καλώ να καταθέσετε αμέσως τα όπλα και να πάτε σπίτι. Ας είμαστε ξεκάθαροι: όλα τα μέλη του ουκρανικού στρατού που συμμορφώνονται με αυτήν την απαίτηση, θα έχουν την ευκαιρία να εγκαταλείψουν ανεμπόδιστα την εμπόλεμη ζώνη και να επιστρέψουν στις οικογένειές τους.

Επιτρέψτε μου να επιμείνω για άλλη μια φορά: όλη η ευθύνη για οποιαδήποτε πιθανή αιματοχυσία θα βαρύνει αποκλειστικά τη συνείδηση ​​του καθεστώτος που βρίσκεται στην εξουσία στο έδαφος της Ουκρανίας.

Τώρα μερικές σημαντικές λέξεις, πολύ σημαντικές για όσους μπορεί να μπουν στον πειρασμό από έξω να παρέμβουν στα γεγονότα που εκτυλίσσονται. Όποιος προσπαθείσει να ανακατευτεί μαζί μας, πόσο μάλλον να θέσει σε κίνδυνο τη χώρα μας και τον λαό μας, πρέπει να γνωρίζει ότι η απάντηση της Ρωσίας θα είναι άμεση και θα σας οδηγήσει σε συνέπειες που δεν έχετε αντιμετωπίσει ποτέ ξανά στην ιστορία σας. Είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε κάθε εξέλιξη των γεγονότων. Έχουν ληφθεί όλες οι απαραίτητες αποφάσεις ως προς αυτό. Ελπίζω να ακουστώ, για να αποφευχθούν τα χειρότερα.

Αγαπητοί πολίτες της Ρωσίας!

Η ευημερία, η ίδια η ύπαρξη ολόκληρων κρατών και λαών, η επιτυχία και η βιωσιμότητά τους έχουν πάντα τις ρίζες τους στο ισχυρό ριζικό σύστημα των πολιτισμών και των αξιών τους, στην εμπειρία και τις παραδόσεις των προγόνων τους. και φυσικά εξαρτώνται από τις ικανότητές τους να προσαρμοστεί γρήγορα σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη ζωή, στη συνοχή της κοινωνίας, στη διάθεσή της να εδραιωθεί, να συγκεντρώσει όλες τις δυνάμεις για να προχωρήσουμε.

Χρειαζόμαστε πάντα δυνάμεις –πάντα– αλλά οι δυνάμεις μπορεί να είναι διαφορετικών ποιοτήτων. Η πολιτική της «Αυτοκρατορίας του Ψέματος» (ΝΑΤΟ) στην οποία αναφέρθηκα στην αρχή της ομιλίας μου βασίζεται πάνω απ’ όλα στην ωμή και άμεση βία. Σε τέτοιες περιπτώσεις λέμε «αν έχεις δύναμη, δεν χρειάζεσαι εξυπνάδα».

Αλλά εσείς και εγώ γνωρίζουμε ότι η πραγματική δύναμη βρίσκεται στη δικαιοσύνη και την αλήθεια, που είναι με το μέρος μας. Και αν αυτό είναι αλήθεια, τότε είναι δύσκολο να μην συμφωνήσουμε ότι η δύναμη και η θέληση για αγώνα είναι το θεμέλιο της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας, το απαραίτητο θεμέλιο πάνω στο οποίο κάποιος μπορεί να χτίσει το μέλλον του, το σπίτι του, την οικογένειά του, τη χώρα του.

Αγαπητοί συμπατριώτες!

Είμαι βέβαιος ότι οι στρατιώτες και οι αξιωματικοί των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων που είναι πιστοί στη χώρα τους θα εκπληρώσουν το καθήκον τους με αυτοθυσία και θάρρος. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι όλα τα επίπεδα εξουσίας και οι ειδικοί που είναι υπεύθυνοι για τη σταθερότητα της οικονομίας μας, του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος και της κοινωνικής μας σφαίρας, καθώς και οι ηγέτες των επιχειρήσεων μας και ολόκληρη η ρωσική επιχειρηματική κοινότητα θα εργαστούν αρμονικά και αποτελεσματικά. Βασίζομαι στην παγιωμένη και πατριωτική συνείδηση όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων και των δημοσίων δυνάμεων.

Άλλωστε, όπως συνέβαινε πάντα στην ιστορία, η μοίρα της Ρωσίας βρίσκεται στα καλά χέρια του πολυεθνούς λαού μας. Αυτό σημαίνει ότι οι αποφάσεις που λάβαμε θα εφαρμοστούν, οι στόχοι μας θα επιτευχθούν και η ασφάλεια της πατρίδας μας θα είναι αξιόπιστα εγγυημένη.

Έχω εμπιστοσύνη στη στήριξή σας και στην ακατανίκητη δύναμη που μας δίνει η αγάπη για τη χώρα μας.

Πρωτότυπο κείμενο στα ρωσικά: Ιστότοπος του Κρεμλίνου