Γιατί η ιστορία επαναλβάνεται και η Δύση στρέφεται ξανά στον ναζισμό…

Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και ειδικά μετά το 1991, πολύ λίγοι άνθρωποι έκαναν στον εαυτό τους το ερώτημα: Από που προήλθε αυτή η αφθονία και αυτή η «ελευθερία»;

Έχουμε ακούσει συχνά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο να περιγράφεται ως «ο πόλεμος που έμελλε να τερματίσει όλους τους πολέμους». Πολλοί Δυτικοί οδηγήθηκαν ακόμη και στο να πιστέψουν ότι η ιδεολογία του ναζισμού και του φασισμού δεν θα μπορούσε ποτέ να ξαναπάρει τα πάνω της.

Δυστυχώς, όπως είδαμε τις σχεδόν οκτώ δεκαετίες από τη νίκη των Συμμάχων το 1945, ο φασισμός έχει πράγματι επανεμφανιστεί με μια πιο επιθετική έκφραση από ό,τι είχε φανταστεί κανείς.

Καθώς το τρέχον χρηματοπιστωτικό σύστημα οδεύει προς μια αναπόφευκτη κατάρρευση που δεν διαφέρει από την ελεγχόμενη κατάρρευση της οικονομίας του 1929, οι γεωπολιτικές δυνάμεις μπαίνουν και πάλι στο παιχνίδι και για άλλη μια φορά προκαλούν την έναρξη ενός νέου παγκόσμιου πολέμου.

Αντί να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε μια καταστροφική πυρηνική σύγκρουση αποδεχόμενοι τις διπλωματικές οδούς που προσφέρουν οι Ρώσοι πολιτικοί, το μόνο που ακούγεται είναι το χτύπημα των ανταγωνιστικών σπαθιών του Νταβός και του ΝΑΤΟ.

Αντί να βλέπουμε προσπάθειες για την αντιμετώπιση της εξόντωσης βιώσιμων μορφών ενέργειας, παραγωγής τροφίμων και βιομηχανικής ικανότητας που είναι απαραίτητες για τη ζωή στα δυτικά έθνη, κάνουν ακριβώς το αντίθετο και μάλιστα με γοργούς ρυθμούς. Σχεδόν σε κάθε έθνος που έχει πέσει στη φάκα του ΝΑΤΟ, βρίσκουμε μόνο ηγέτες-μαριονέτες και φαινομενικά απρόθυμους να αντιστρέψουν την κρίση που οι ίδιοι έχουν προκαλέσει και που απειλεί να καταστρέψει αμέτρητες ζωές.

Οι μονοπολικοί και οι υπερανθρωπιστές που εισχωρούν στις αίθουσες της εξουσίας διακηρύσσουν συνεχώς ότι η τρέχουσα κρίση είναι στην πραγματικότητα μια «ευκαιρία» γιαυτούς. Μια ευκαρία για να ξαναπάρουν οι ηττημένοι την εξουσία;

Αλλαγή ορισμών: Όταν η «αυτοκτονία» έγινε «ευκαιρία»

Είτε είναι ο Mark Carney που υπερασπίζεται αυτήν την πολιτισμική κρίση ως μια θαυμάσια ευκαιρία να βγάλει την ανθρωπότητα από τον εθισμό της στα φθηνά καύσιμα με βάση τους υδρογονάνθρακες και να αγκαλιάσει μια νέα τάξη πραγμάτων πράσινης ενέργειας, είτε είναι ο άβολος εορτασμός του Anthony Blinken για το σαμποτάζ του Nordstream ως « μεγάλη ευκαιρία» να ελευθερωθεί η Ευρώπη από το φθηνό ρωσικό αέριο, το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο.

Αυτές οι αποστασιοποιημένες ελίτ φαίνεται να πιστεύουν ότι η συλλογική συμπεριφορά της υπερατλαντικής Δύσης μπορεί επιτέλους να μεταμορφωθεί από αυτή την κρίση, ώστε να μάθουμε να ζούμε με λιγότερα, να μην έχει νόημα η ζωή μας και να είμαστε ευτυχισμένοι, να τρώμε έντομα αντί κρέας και να μειώνουμε τον αντίκτυπό μας στο περιβάλλον ως κακά παράσιτα του πλανήτη. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν εξέφρασε αυτή την τεχνοκρατική άποψη με τον πιο ψυχρό τρόπο τον Σεπτέμβριο, όταν διακήρυξε ότι « η εποχή της αφθονίας έχει τελειώσει ».

Εν μέσω αυτού του νέου ήθους που αναδύεται υπό το πρόσχημα της « Μεγάλης Επαναφοράς », η κυβέρνηση των ΗΠΑ βρέθηκε να διαθέτει εκατομμύρια δολάρια από δημόσιους πόρους για την εξερεύνηση τεχνικών που εμποδίζουν το ηλιακό φως να φτάσει στη γη και να σταματήσει την υπερθέρμανση του πλανήτη. Ακόμη και το μόριο του διοξειδίου του άνθρακα, που κάποτε θεωρούνταν φυτική τροφή (μαζί με το φως του ήλιου, που επίσης δαιμονοποιηθηκε), έχει γίνει εχθρός, που προορίζεται να “εκδιωχθεί” από το νέο ανθρώπινο βασίλειο σε μια μετα-ανθρώπινη εποχή.

Είναι αυτή η ίδια φιλελεύθερη κυβέρνηση που έριξε τρισεκατομμύρια δολάρια για τη διάσωση των τραπεζών ζόμπι και την απόρριψη όπλων μαζικής καταστροφής σε κάποτε βιώσιμα έθνη όπως το Ιράκ, η Λιβύη, η Συρία, η Υεμένη και οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Στις χώρες του ΝΑΤΟ, οι νόμοι για την ευθανασία επεκτείνονται πολύ πέρα ​​από τα όρια της λογικής για να συμπεριλάβουν καταθλιπτικούς και «ώριμους ανηλίκους» που θέλουν ένα χάπι χρηματοδοτούμενο από τους φορολογούμενους για να αυτοκτονήσουν. Τα ναρκωτικά που αλλάζουν το μυαλό διαφημίζονται από τους κυβερνητικούς προπαγανδιστές ως μορφές απελευθέρωσης που πρέπει να αποποινικοποιηθούν, ενώ οι χρηματοδότες του City of London και της Wall Street που ξεπλένουν αυτά τα ναρκωτικά σε λογαριασμούς offshore μένουν ατιμώρητοι.

Ακόμη και επιστημονικά περιοδικά όπως  το Live Science  δημοσιεύουν άρθρα προπαγάνδας που δικαιολογούν την παράλογη ιδέα ότι ένας «μικρός πυρηνικός πόλεμος» θα μπορούσε πραγματικά να ωφελήσει το περιβάλλον αντιστρέφοντας την υπερθέρμανση του πλανήτη, ο κόσμος βρέθηκε απροετοίμαστος σε όλη αυτή την προπαγάνδα αντιστρέφοντας την ίδια την λογική, επειδή οι γεννιές που θα πρεπε να αντιδράσουν μεγάλωσαν χωρίς αξίες. ή όπως συνηθίζουμε να λέμε με τις αξίες του “δυτικού πολιτισμού” που καλλιεργούνται τόσα χρόνια στις ψυχές των νέων.

Ενώ όλα τα στοιχεία που περιγράφονται παραπάνω είναι λογικά συμπεράσματα, η ιδιαίτερη ουσία της σύγχρονης έκφρασης του φασισμού είναι δύσκολο να εντοπιστεί για πολλούς λόγους.

Ίσως ο πιο σημαντικός από αυτούς τους λόγους είναι ότι το μυαλό οποιουδήποτε είναι πολύ ακατάλληλο επειδή έχει παραλλήσει απο την σύγχρονη ακαδημαϊκή κοινότητα. Ακούγεται σκληρό, αλλά αυτό συμβαίνει.

Μορφωμένοι στη βλακεία

Εκεί που κάποτε η εκπαίδευση βασιζόταν στην ενθάρρυνση των μαθητών να κάνουν ανακαλύψεις και να μάθουν να σκέφτονται μόνοι τους για να γίνουν καλοί εργαζόμενοι και υπεύθυνοι πολίτες, τα σημερινά εκπαιδευτικά πρότυπα έχουν βυθιστεί σε μια μετριότητα που η γενιά των παππούδων μας δεν θα πίστευε ποτέ ότι θα συμβεί.

Αντί να παράγουν ανακαλύψεις ιδεών, οι φοιτητές που περνούν από σύγχρονα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μαθαίνουν να απομνημονεύουν αυτά που χρειάζονται για να περάσουν τις εξετάσεις χωρίς να λαμβάνουν τίποτα περισσότερο απο άχρηστες πληροφορίες στο “σκληρό τους δίσκο”. Σε όλα τα προγράμματα STEM, οι επιστημονικά προσανατολισμένοι μαθητές μαθαίνουν να επαναλαμβάνουν κοινές πεποιθήσεις που προωθούνται από καθηγητές που ελέγχονται απο το σύστημα, αντί να χρησιμοποιούν τις δικές τους κυρίαρχες συλλογιστικές δυνάμεις.

πηγή: Strategic Culture

Δείτε ακόμα: Μετανθρωπισμός η νέα ευγονική της ελίτ – Πως υποτιθέμενες αντίπαλες δυνάμεις οδηγούνται απο την ίδια ατζέντα.