Η ιστορία της μάνας που σκότωσε τον βιαστή και δολοφόνο της κόρης της μέσα στο δικαστήριο!

8 Μαρτίου 1981. 
Η Marianne Bachmeier περπατά στους διαδρόμους του περιφερειακού δικαστηρίου του Lübeck . Παρακολούθησε την τρίτη ημέρα της δίκης του Klaus Grabowski , κατηγορούμενος για το βιασμό και τη δολοφονία της 7χρονης Anna, κόρης της Marianne Bachmeier. Όσοι την είδαν να μπαίνει στην αίθουσα του δικαστηρίου όπου ο Γκραμπόφσκι αντιμετώπισε τη δικαιοσύνη δεν φαντάζονταν ποτέ τι επρόκειτο να συμβεί εκείνη την ημέρα.

Η Marianne Bachmeier κρατούσε μαζί της ένα πιστόλι Beretta 70 και ήταν έτοιμη να το χρησιμοποιήσει.

A German court in 1981 sentenced Marianne Bachmeier to 6 years in prison.

Marianne snuck a Beretta pistol into a court-room hearing for a man who raped her 7 year daughter.

She killed him & was released after 3 years. pic.twitter.com/swkRNe3sme— Concerned Citizen (@BGatesIsaPyscho) March 13, 2025

«Σκότωσε την κόρη μου. Ήθελα να τον σκοτώσω. Ελπίζω να πέθανε», είπε η μητέρα.

Αυτή είναι η ιστορία μιας Γερμανίδας μητέρας που αποφάσισε να πάρει τη δικαιοσύνη στα χέρια της και σκότωσε τον ομολογημένο δράστη της κόρης της μπροστά στο δικαστήριο. Το δικαστήριο καταδίκασε την Μπαχμάιερ σε έξι χρόνια κάθειρξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση το 1983.

* Να πούμε σε αυτό το σημείο στους ηλίθιους fact chekers πως το παραπάνω απόσπασμα είναι από την γερμανική ταινία, “No Time for Tears: The Bachmeier Case (1984)” και είναι πιστή καταγραφή του περιστατικού, που αν και αληθινό, δεν είχε βίντεο από την αίθουσα του δικαστηρίου. Οπότε δεν χρειάζεται να το κατεβάσουν.

Η αληθινή φωτογραφία της Marianne Bachmeier

Η Marianne Bachmeier δεν είχε εύκολη ζωή . Κόρη ενός πρώην μέλους των Waffen-SS που υπηρετούσε το Τρίτο Ράιχ, ήταν μέθυσος και αυστηρός και συχνά την κακοποιούσε. Οι γονείς της χώρισαν και η μητέρα της αργότερα παντρεύτηκε ξανά. Η Μπαχμάιερ θεωρήθηκε μια διαταραγμένη έφηβη ο πατριός της ήταν επίσης βίαιος και η μητέρα της τελικά την έδιωξε από το σπίτι.

Το 1966, σε ηλικία 16 ετών, η Μπαχμάιερ απέκτησε το πρώτο της παιδί, το οποίο έδωσε για υιοθεσία ως βρέφος. Έμεινε ξανά έγκυος σε ηλικία 18 ετών από τον φίλο της. Η Μπαχμάιερ έπεσε θύμα βιασμού λίγο πριν τη γέννηση του δεύτερου παιδιού της κάτι που την έκανε να δώσει για υιοθεσία και το δεύτερο παιδί της. Κάποιοι ισχυρίζονται πως πόνος του βιασμού την εμπόδιζε να σκεφτεί τον εαυτό της ως μητέρα.

Στις 14 Νοεμβρίου 1972, γεννήθηκε το τρίτο παιδί της, η Άννα. Σε δύο ντοκιμαντέρ του 1984, No Time for Tears: The Bachmeier Case και Anna’s Mother , η Μπαχμάιερ απεικονίστηκε ως ανύπαντρη μητέρα που δούλευε τη νύχτα και μετά κοιμόταν τη μέρα, αφήνοντας μόνη της την επτάχρονη κόρη της κατά τη διάρκεια της ημέρας. Γνώριζε τον προβληματικό τρόπο ζωής της και ήθελε να θέσει την Άννα για υιοθεσία. Φίλοι αργότερα είπαν ότι αντιμετώπιζε την Άννα σαν μια μικρή ενήλικη , και από νεαρή ηλικία περίμενε ότι θα φρόντιζε πολλά πράγματα μόνη της.

Στις 5 Μαΐου 1980, η Anna Bachmeier το 7χρονο κορίτσι έφυγε απο το σπίτι της για να πάει στο σχολείο. Ο καυγάς με τη μητέρα της και η κακή της ψυχολογία, ήταν αποτέλεσμα να κάνει “κοπάνα” και να μη πάει στο σχολείο. Θα ήταν μια μέρα απαλλαγμένη από σχολικές ταλαιπωρίες και οικογενειακές συγκρούσεις.

Ωστόσο, στο δρόμο της συνάντησε τον Klaus Grabowski, έναν 35χρονο χασάπη που είχε τραβήξει την προσοχή του κοριτσιού με τις γάτες του. Σύμφωνα με αναφορές της αστυνομίας, ο Grabowski ήταν ένας παιδοβιαστής απο το παρελθόν – απήγαγε την Άννα και την πήγε στο σπίτι του. Εκεί την βίασε και την στραγγάλισε με κάλτσες που ανήκαν στην αρραβωνιαστικιά του.

Το δικαστικό σώμα της Δυτικής Γερμανίας επέτρεπε σε έναν άνδρα που είχε κακοποιήσει σεξουαλικά δύο μικρά κορίτσια να κυκλοφορεί ελεύθερος, με την προϋπόθεση να κάνει θεραπεία με ορμόνες ώστε να είναι σεξουαλικά ανενεργός.

Ο Γκραμπόφσκι προσπάθησε να κρύψει το σώμα του θύματός του. Την έδεσε και την έβαλε μέσα σε ένα κουτί που θα άφηνε στην όχθη ενός ποταμού. Δεδομένου ότι δεν τον ένωνε τίποτα με την Άννα, πίστευε ότι θα αποφύγει κάθε κατηγορία. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε, χωρίς να υπολογίζει ότι
η αρραβωνιαστικιά του δεν θα δίσταζε να τον καταγγείλει στην αστυνομία μόλις μάθαινε την ιστορία.

Αφού ανακρίθηκε από την αστυνομία, ο Κλάους Γκραμπόφσκι είπε ότι δεν είχε σκοπό να βιάσει ή να δολοφονήσει την Άννα . Προσπάθησε μάλιστα να υπερασπιστεί τον εαυτό του υποστηρίζοντας ότι το 7χρονο κοριτσάκι τον είχε αποπλανήσει και απείλησε να πει στη μητέρα της ότι την άγγιξε αν δεν της έδινε χρήματα.

Επανέλαβε αυτό το ψέμα ενώπιον της Marianne και των αρμόδιων αρχών όταν εμφανίστηκε σε δίκη τον Μάρτιο του 1981. Η μητέρα της Άννα αηδίασε από τα λόγια του άνδρα και ανησύχησε ότι θα τον βοηθούσαν να αποφύγει την τιμωρία, καθότι το το καθεστώς της δυτικής Γερμανίας ήταν βαθιά πατριαρχικό. Χρειαζόταν δικαιοσύνη για να μην υφίσταται πλέον τέτοια επίθεση στη μνήμη της κόρης της.

Καθώς ο Κλάους άκουγε τον δικαστή να υπαγορεύει τη μοίρα του, η γυναίκα σηκώθηκε και έβγαλε το όπλο της. Μπροστά στο έκπληκτο βλέμμα όλων στο δωμάτιο, η Marianne Bachmeier πυροβόλησε τον δολοφόνο της κόρης της οκτώ φορές . Επτά από αυτούς τους πυροβολισμούς έπεσαν στο σώμα του και του αφαίρεσαν τη ζωή αμέσως. «Το έκανα για σένα Άννα», είπε.