Η νέα γεωπολιτική αναρχία και η επιστροφή της βαρβαρότητας
Τούτο το άρθρο θα πρέπει να διαβαστεί σαν συνέχεια των δυο προηγούμενων Πρελούδιο καταστροφής – Γιατί αδυνατούμε να ερμηνεύσουμε την πραγματικότητα και το δεύτερο μέρος: Γιατί αδυνατούμε να ερμηνεύσουμε την πραγματικότητα – (Το τέλος του διαφωτισμού και η αρχή της τεχνοκρατίας με φεουδαλικά χαρακτηριστικά), όπου γίνεται προσπάθεια ανάλυσης της συνεχιζόμενης παρακμής των Δυτικών αστικών δημοκρατιών [1],[2] και της υπονόμευσης τους εκ των έσω από τις ανάλγητες ολιγαρχίες του πλούτου που αναδύθηκαν με την νεοφιλέλεύθερη αντίδραση των τελευταίων σαράντα χρόνων.
Μια ερμηνεία που εξετάστηκε γι αυτό σαν υπόθεση εργασίας, αφορούσε την πιθανότητα εμφάνισης μιας συστημικής απειλής, ενός γεγονότος τύπου ‘μαύρου κύκνου‘ [3]. Στην πραγματικότητα, πολλοί
σχολιαστές διεθνώς συμφωνούν ότι, ο πρώτος κύκλος του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης έκλεισε οριστικά με την κρίση του 2008 ενώ άλλοι βλέπουν και πίσω από την πανδημική κρίση και τα όσα προκάλεσε σαν παράπλευρες συνέπειες, μια προσπάθεια να συγκρατηθεί η επόμενη ακόμη μεγαλύτερη κρίση που άρχισε να διαφαίνεται προς το τέλος του 2019 [4]. Ταυτόχρονα, αποκάλυψε διάφορες αδυναμίες των επίσημων ηγετών στη Δύση οι οποίες δεν είναι και ότι πιο κολακευτικό για τους υποτιθέμενους ιθύνοντες [5].
Έπιχειρηματολογήθηκε προηγούμενα το ότι οι έντονα ολοκληρωτικές τάσεις και ο προπαγανδιζόμενος συγκεντρωτισμός με εκκλήσεις για παγκόσμια διακυβέρνηση είναι κατ ουσίαν μια συνέχεια της στρέβλωσης των πρώην ελεύθερων αγορών από ισχυρότατα, πολυεθνικά μονοπωλιακά σχήματα τα οποία βλέπουν τώρα στην εξελιγμένη τεχνολογία της εποχής την δυνατότητα επαναφοράς φεουδαλικών χαρακτηριστικών που αναιρούν τον ίδιο τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και κατανάλωσης των δυο τελευταίων αιώνων προς όφελος ενός κεντρικότερου σχεδιασμού με επικεφαλής το σύστημα των κεντρικών τραπεζών και διάφορους ημι-δαιαφανείς διεθνείς οργανισμούς.
Πολύ περισσότερο, οι τάσεις αυτές ενισχύονται από το πλέον ουσιώδες διαφοροποιό στοιχείο, την ποιοτική μετάλλαξη της τεχνολογίας η οποία με την πρόοδο των έξυπνων μηχανών είναι σε θέση να διαρρήξει πλήρως κάθε ανθρώπινη θέσμιση, ακυρώνοντας ταυτόχρονα ολόκληρο τον Καντιανό τομέα της Θεωρίας του Δικαίου. Το γεγονός αυτό προκύπτει αβίαστα από την ασύλληπτη ισχύ καταστρατήγησης, εγγενή στην αφύσικη ταχύτητα εξαγωγής, συλλογής, επεξεργασίας, ανταλλαγής αλλά και ανασυδυασμού όλων των διαθέσιμων πληροφοριών ανά πάσα στιγμή.
Όταν πλέον κατασκευάζουμε οντότητες ικανές να νικήσουν έναν Καρπόφ η τον καλύτερο άνθρωπο παίκτη του Go, ανοίγουμε τους ασκούς του Αιόλου για τον πολύ απλό λόγο ότι ο άνθρωπος δεν
φτιάχτηκε από την φύση για να χειρίζεται αυτό που οι μαθηματικοί ονομάζουν ’εκθετικές διεργασίες’ και των οποίων η απλούστερη μεταφορά είναι ένα Τσουνάμι! Στην χειρότερη περίπτωση, αυτές οι τεχνολογίες μπορούν πάντα να πέσουν στα χέρια ψυχοπαθητικών προσωπικοτήτων από εκείνες που
μπορούν λόγω του ανελέητου του χαρακτήρα τους να ανέλθουν γρήγορα τα σκαλοπάτια μιας κομματικής η γραφειοκρατικής ιεραρχίας.
Σε μια τέτοια περίπτωση όμως είναι πολύ επίφοβο ότι το μόνο που θα απομείνει από την ανθρωπότητα θα έιναι ένα σύνολο βαμπιρικών οντοτήτων που θα κυριαρχούν πάνω σε μια
ζωωοποιημένη και εκβαρβαρισμένη πρώην ‘ανθρωπότητα’. Το κύριο θέμα αυτής της παρουσίασης εδώ αφορά τον κίνδυνο, ο επόμενος ’μαύρος κύκνος’ να πάρει τη μορφή εκτεταμένων πολεμικών
αλλά και γενικότερων υβριδικών συγκρούσεων μεταξύ των αναδυόμενων Ασιατικών δυνάμεων και του Δυτικού, κυρίως Αγγλο-αμερικανικού μπλοκ και τμημάτων της Ευρώπης (ίσως και με σταδιακή διάλυση της Ε.Ε.!) αν κσι δεν θα ονομαστούν ανοικτά ως ένας Γ’ παγκόσμιος πόλεμος, παρά μόνον ίσως από κάποιους ιστορικούς του μέλλοντος, πιθανότατα δε θα εξελιχθούν το ίδιο αργά όπως και οι εκστρατείες των ΗΠΑ στη Μ. Ανατολή τις πρώτες δυο δεκαετίες του νέου αιώνα.
Οι αιτίες για μια τέτοια σύγκρουση είναι αρκετά διαφορετικές από εκείνες του ψυχρού πολέμου και συμπεριλαμβάνουν μια ταυτόχρονη οικονομική κρίση τόσο στο κέντρο της Αγγλο-σαξωνικής Δύσης, με τα τρις χρέους που έχουν συσσωρευτεί στις ΗΠΑ, αλλά και η ταυτόχρονη ανάδυση των τεράστιων χρεών της Κίνας που φτάνουν πλέον το 300% του ΑΕΠ της, χωρίς ακόμη να έχουν συνυπολογιστεί
και τα κρυφά χρέη των επαρχιών της [7] δεν προοιωνίζονται τίποτε καλό για την παγκόσμια ειρήνη.
Πρέπει να εκλάβουμε επομένως σαν μια από τις πιθανές αιτίες για τον αυξανόμενο συγκεντρωτισμό και την αυταρχικοποίηση των Δυτικών καθεστώτων, από τον Καναδά ως την Αυστραλία, και σαν μια
προετοιμασία πολέμου. Όπως είχε παρατηρηθεί και στον εικοστό αιώνα, όταν τα κράτη ήθελαν να σπρώξουν τους πληθυσμούς τους στην κατανάλωση, χαλάρωναν τα ήθη αλλά σε καιρό πολεμικής
προετοιμασίας, πάντα έσφιγγαν τα λουριά και θα πρέπει εδώ να αναγνωρίσουμε την συγγένεια μεταξύ ’πολεμικής οικονομίας’ και εμμονής στον κεντρικό σχεδιασμό που ειδάλλως είναι ότι πιο αποτυχημένο σαν επιλογή για μια κανονική ελεύθερη αγορά.
Αφορμή για τις πρόσθετες σκέψεις έδωσε και η πρόσφατη σφαγή αμάχων και η λεηλασία στα χωριά του Αρμένικου Αρτσάχ, στον τυραννισμένο θύλακα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Μπορεί οι σκηνές που διαδραματίζονται εκεί να ανήκουν σε παλαιότερες γνωστές μορφές βαρβαρότητας, παραπέμποντας ευθέως στους Αττίλες Ι και ΙΙ, το καλοκαίρι του 1974 στην Κύπρο, πλην όμως είναι το τελευταίο στοιχείο σε ένα ολόκληρο στρατηγικό παίγνιο που εξελίσσεται αυτή τη στιγμή από τον Ουκρανικό βορρά ως τον Αφρικανικό νότο του Σαχέλ. Και το μόνο που αποδεικνύουν βέβαια οι ομοιότητες με το παρελθόν είναι η συνύπαρξη μιας απίστευτα ισχυρής τεχνολογίας με τα πλεον παλαιολιθικά ένστικτα.
Ταυτόχρονα όμως δίνεται αφορμή και για να ξετυλιχτεί το κουβάρι των γεωστρατηγικών εξελίξεων που προμηνύουν ισως έναν απο τους συστημικούς κινδύνους που εκτιμώ πως δικαιολογούν την βιασύνη των εξελίξεων σε έναν πρώην φιλελεύθερο δυτικό κόσμο σε παρακμή. Σε μια ενδεχόμενη μελλοντική ανελέητη σύγκρουση μεταξύ Ανατολής- Δύσης, ο περιορισμός της ισορροπίας του
πυρηνικού τρόμου μπορεί αυτη τη φορά να παίξει πολύ μικρότερο ρόλο ακριβώς επειδή οι νέες τεχνολογίες αλλά και αυτές που θα συνεχίσουν να έρχονται με ολοένα επιταχυνόμενους ρυθμούς, θα
λυτρώσουν τα χέρια αδίστακτων ηγεσιών σε όλο και πιο διεστραμμένες εκδοχές πολέμου, μη εξαιρούμενου του βιοχημικού.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την πρόσφατη αποκάλυψη μιας αισχρής συναλλαγής μεταξύ Μόσχας και Μπακού για την οποία θυσιάστηκαν έξι στρατιώτες του Ρωσικού ειρηνευτικού σώματος[6] οι οποίοι πρόλαβαν να καταγράψουν στα κινητά τους τα αποτελέσματα της Αζερικής εθνοκάθαρσης και οι οποίοι δεν έπρεπε να προλάβουν να τα δημοσιοποιήσουν! Και ο σκοπός του μαγειρέματος αυτού φάνηκε από την ταυτόχρονη σχεδόν έμμεση πρόταση της Ρωσίας να ενταχτεί η Αρμενία στην Ρωσική Ομοσπονδία [8], σαφέστατο μήνυμα προς την φιλο-Νατοική κυβέρνηση Πασινιάν.
Kαι βέβαια, αυτή η σύγκρουση που χρόνιζε επι τρεις δεκαετίες δεν γίνεται τυχαία τώρα αλλά αποτελεί ένα βήμα ακόμη στην ολοκλήρωση του σχεδίου των BRICS καθώς από τα ίδια διαφιλονικούμενα εδάφη πρόκειται να περάσουν στο μέλλον αγωγοί αερίου και όλες οι άλλες υποδομές που θα ενώνουν τον Ρωσικό βορά με Ιράν και Ινδία, παρακάμπτοντας Σουέζ και Βόσπορο.[9] Toν ιδιαίτερο ρόλο της
Ινδίας θα τον δούμε να αναδυεται αργότερα [10].
Τη στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο, ανακοινώθηκε συμπλοκή Σέρβων παραστρατιωτικών με την αστυνομία του Κοσσόβου και εισβολή ενόπλων στο μοναστήρι του Μπάνισκο στο Β. Κόσοβο
[11], [12] όπου οι μάχες έληξαν με νεκρούς και από τις δυο πλευρές. Αρχίζει πλέον να διακρίνεται ολοκάθαρα η διάθεση επέκτασης του πεδίου της μάχης, ιδιαίτερα τώρα που διαφαίνεται επιπλέον το οριστικό τέλος της παλιάς Ουκρανίας [13], [14].
Αν και είναι δύσκολο να προλέξει κανείς την κατάσταση σε ένα χρόνο από τώρα,το μόνο σίγουρο είναι ότι η αβεβαιότητα στις ΗΠΑ θα συνεχιστεί και θα ενταθεί, ιδιαίτερα τώρα που αρχίζει να εκδηλώνεται κύμα αμφισβήτησης της διακυβέρνησης Μπάιντεν ιδίως μετά την κακή εξέλιξη στα Ουκρανικά πεδία. Μια ισχυρή ένδειξη προέρχεται από τα ενδότερα του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος δια στόματος του Στρ. της αεροπορίας Μάικ Μίνιχαν [15] ο οποίος και είχε καταθέσει ήδη μνημόνιο για την ανάγκη αναδιοργάνωσης αμυντικών και επιθετικών μέσων προκειμένου για έναν πόλεμο με την Κίνα με χρονικό ορίζοντα το 2025!
Μια άλλη ένδειξη βιασύνης του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος προκύπτει από ένα από τα πλέον φιλόδοξα σχέδια ένταξης της τεχνητής νοημοσύνης σε διάφορα ατυόνομα ρομποτικά
οχήματα μάχης και drones. Αυτή τη φορά ζητείται να αναπτυχθεί μια ιδιαίτερη γλώσσα συνεννόησης αποκλειστικά για drones, η λεγόμενη ’Δρονιδική’ (Droidish)[16] Υπάρχουν ήδη ισχυρές ενδείξεις ότι η Κινεζική τεχνολογία σε αυτό τον τομέα έχει αρχίσει να προηγείται πράγμα που αναγκάζει τις ΗΠΑ να επισπεύσουν για τη δημιουργία όχι απλά αυτόνομων μονάδων αλλά ολόκληρων σχηματισμών μορφής ’σμήνους’ με δυνατότητες καταδίωξης και καταστροφής αντιπάλων.
Καταλαβαίνουμε τι σημαίνει να δωθεί τέτοια ισχύς και μάλιστα με δυνατότητα άθραυστης στρατιωτικής κρυπτογράφησης, σε έξυπνα όπλα με τεχνητή νοημοσύνη που θα μπορούσαν να αναπτύξουν μια μορφή δικής τους ημι-αυτόνομης βούλησης. Ξανασυναντούμε εδώ το ίδιο τραγικό μήνυμα που πρόσφατα εκτέθηκε από την βιογραφική ταινία για τη ζωή του φυσικού Οπενχάιμερ, πατέρα της αμερικάνικης ατομικής βόμβας, ότι δηλαδή, ο σύγχρονος πόλεμος κατέληξε να είναι υποκινητής μιας διεστραμμένης εκδοχής ’προόδου’ με ́τις πλέον αρνητικές παράπλευρες συνέπειες.
Πριν από όλα πρέπει να καταδειχτεί η σιωπηρή αναγκαιότητα ενός μεγάλου πολέμου γιατί δεν είναι ακόμη αρκετά ορατή και λόγω της διαρκούς προπαγάνδας. Πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι η Δύση πλέον, δεν απειλείται μόνον από μια ακόμη μεγάλη οικονομική κρίση αλλά κυρίως ίσως, από την σοβαρή απώλεια ζωτίκότητας και τις εσωτερικές παρακμιακές τάσεις που την εμποδίζουν να καταφύγει σε μια έφοδο προς τα εμπρός, χρησιμοποιώντας το γνωστό από παλιά όπλο της ’Δημιουργικής Καταστροφής’ [17].
Ναι μεν, αυτή ήδη συμβαίνει αλλά η ανοησία που επέβαλλαν εβδομήντα χρόνια υπνωτικού καταναλωτισμού, η έλλειψη σοβαρής πολιτικής βούλησης και σχεδιασμού και η επιμόλυνση των ανώτερων εκτελεστικών εξουσιών από παρακμιακές νοοτροπίες και διαφθορά καθιστούν πλέον συνολικά αδύνατη την παραπέρα οργάνωση αυτού του τύπου ’προόδου’ χωρίς έναν απειλητικό εξωτερικό ’εχθρό’. Γι αυτό ακριβώς και οι σπασμωδικές αντιδράσεις των τελευταίων τριων ετών
και κατά την πανδημική κρίση και σε επόμενες φάσεις, θυμίζουν έντονα μια επαναφορά του λεγόμενου ‘Δίκαιου του Εχθρού‘ (‘Feindstrafrecht‘)[18],[19]. Κάτι που μοιάζει με τον παλαιότερο όρο του αρχαικού Αγγλικού δικαίου των πειρατών, ως ’Γενικών Εχθρών της Ανθρωπότητας’ (‘Hostis Humani Generis’)[20]
Μέσα από τον αυταρχισμό δηλαδή, επιχειρείται κάποιου είδους τόνωση και συσσωμάτωση της κοινωνίας, μια ένωση κοινών συμφερόντων για την συγκράτηση των εσωτερικών φυγόκεντρων τάσεων και την ανακατεύθυνση τους προς κάποιον πραγματικό η επινοημένο αντίπαλο. Διαφορετικά, η παραπέρα εξάπλωση των διαλυτικών τάσεων θα μπορούσε να απειλήσει με Σουδανοποίηση της
ίδιας της Δύσης! Ταυτόχρονα όμως – και δυστυχώς! -βλέπουμε τις νέες Ασιατικές απολυταρχίες να ανταποκρίνονται μάλλον θετικά και εν τέλει να συναινούν σε αυτό το παίγνιο ίσως ελπίζοντας σε μια μελλοντική νίκη επι της Δύσης προκειμένου να κληρονομήσουν τους πόρους που απομένουν.
Η κατάσταση αυτή θυμίζει έντονα τον τρόπο με τον οποίο οι αμερικανικές βιομηχανίες και μέρος του τραπεζικού κυκλώματος των ΗΠΑ (πχ, Τράπεζα Μπους [20], [21]) βοηθούσαν σιωπηρά το Ναζιστικό καθεστώς στην Γερμανία του 1930 όπως και τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας, με την ελπίδα ότι θα χτυπούσαν την τότε ακόμη κραταιά Βρετανική αυτοκρατορία ώστε να κληρονομήσουν τις πρώην αποκίες.
Εάν δούμε στη λεπτομέρεια τους τις τέσσερεις ουσιαστικές αναδυόμενες δυνάμεις της Ασίας, αυτές ασφαλώς περιλαμβάνουν Ιράν, Ινδία, Κίνα και Ρωσία. Σε κάθε μια από αυτές, παρατηρούνται
ανάλογα συμπτώματα όπου ένας αναδυόμενος εθνικισμός συνδυάζεται με μια προηγούμενη αυτοκρατορική νοοτροπία με την οποία οι περισσότεροι Ασιάτες είναι ζυμωμένοι από χιλιετίες.
Σε ένα πρόσφατο, πολύ εύστοχο άρθρο, ένας Ινδός αναλυτής περιγράφει μια παρόμοια κατάσταση καταρχήν στην Ινδία του Μόντι, και κατ επέκταση στην Κίνα. Η σύγκριση που επιχειρεί με τα φαινόμενα στην Γερμανία της δεκαετίας του 30 είναι πράγματι αποκαλυπτική [22]. Δεδομένη είναι επίσης και η όλο και αυξανόμενη απομάκρυνση του Ιράν από την Δύση [23].
Όσο για την Κίνα του Ζιπίνγκ, είναι μάλλον προφανές ότι εάν η οικονομική κριση βαθύνει στο σημείο που να απειλήσει την μονοκρατορία του ΚΚΚ, μια κάποια στρατιωτική κρίση θα γίνει αναπόφευκτη. Χαρακτηριστικά, την τελευταία εβδομάδα είδαμε και το πρώτο επεισόδιο ενός υβριδικού πολέμου μεταξύ Ινδίας και Καναδά! Η αφορμή δώθηκε από την εξόντωση από ‘αγνώστους‘ ενός Σιχ, φερόμενου ως ηγετικού μελους μιας Ινδικής τρόμοκρατικής οργάνωσης[24],[25].
Για τον Καναδά δεν έχουμε αμφιβολία ότι συμμετέχει ενεργά στην θέσμιση ολοκληρωτικών μέτρων τόσο με τη στάση του κατά του κινήματος των εμβολίων όσο και με τα δρακόντεια μέτρα κατά της υποτιθέμενης ’παραπληροφόρησης’. Αλλά μήπως η Ινδία του Μόντι πάει πίσω? Στην πραγματικότητα, ο Μόντι ήταν από τους ηγέτες που επέβαλλε πρώτος το σύστημα ηλεκτρονικής επιτήρησης οικονομικών δραστηριοτήτων με την κωδική ονομασία Aardhaar [26] βασισμένο σε ηλεκτρονικές ταυτότητες και το οποίο έχει ήδη καταγγελθεί όχι μόνο για δυσλειτορυγίες και ελλειπή ασφάλεια αλλά ακόμη και θανάτους από πείνα φτωχώτερων στρωμάτων από αδυναμία αναγνώρισης τους από το σύστημα αυτό!
Aν ο αναγνώστης βγάλει το συμπέρασμα ότι ο ολοκληρωτισμός και ο συγκεντρωτισμός συμβαδίζουν πλέον παντού δεν θα έχει λαθέψει γιατί ακριβώς όλοι ουσιαστικά προετοιμάζονται για πόλεμο και
για αυτό θέλουν να σιγουρέψουν ο καθένας τα μελλοντικά στρατιωτάκια του. Κι αν αυτό μοιάζει με κάποιου είδους ολική επαναφορά στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα όπου το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης είχε υποκύψει σε φασιστικά καθεστώτα, αυτό πλεον δεν είναι ο μόνος κίνδυνος αλλά πρέπει να διαβαστεί σε συνάρτηση με τα διάφορα ευρήματα και επιτεύγματα που οδήγησαν στην φερόμενη ως 4η βιομηχανική επανάσταση.
Ο κίνδυνος εδώ, είναι ανάλογος με την επινόηση των πυρηνικών όπλων αλλά αυτή τη φορά στο μοντέρνο πεδίο των διαρκώς διευρυνόμενων επιχειρησεων υβριδικού πολέμου. Ο κίνδυνος αυτός είναι ξεκάθαρα η ανάδυση ενός επόμενου ’μαύρου κύκνου’ που αυτή τη φορά δεν θα είναι εντελώς
ανθρώπινος και τότε επιτέλους, ο πραγματικός γενικός εχθρός της ανθρωπότητας θα έχει μετατραπεί από προπαγανδιστική μεταφορά σε αναπόδραστη κυριολεξία!
[Ο Θεοφάνης Ράπτης είναι Φυσικός, Προγραμματιστής και Συγγραφέας. Έχει αγωνιστεί με το να φέρει στο φως ορισμένες πτυχές των σχεδιασμών αυτών, πρώτα απ’ όλα εκδίδοντας το βιβλίο “Τεχνοφεουδαρχία” ήδη απο το 2007.]
Το πρώτο μέρος: Πρελούδιο καταστροφής – Γιατί αδυνατούμε πλέον να ερμηνεύσουμε την πραγματικότητα!
Σύνδεσμοι του άρθρου:
[1] https://slpress.gr/idees/to-telos-tis-fileleytheris-oytopias-
oi-treis-antipaloi-tis-pagkosmiopoiisis/
[2] https://www.constitutionalism.gr/1604-i-fileleyteri-
dimokratia-ws-anti-oytopia-merikes-s/
[3] https://en.wikipedia.org/wiki/The_Black_Swan:
_The_Impact_of_the_Highly_Improbable
[4] https://www.nytimes.com/2021/03/16/business/economy/fed-2020-
financial-crisis-covid.html
[5] https://infognomonpolitics.gr/2023/09/i-berbokopoiisi-tis-
dysis/
[6] https://infognomonpolitics.gr/2023/09/alexanter-lapsin-poios-
dietaxe-tin-ektelesi-ton-6-roson-eirinefton-sto-nagkorno-
karabach/
[7] https://www.zerohedge.com/geopolitical/chinas-300-debt-and-
dilemmas
[8] https://warnews247.gr/schedio-v-poutin-gia-tin-apolyti-
kyriarchia-ston-kafkaso-o-epomenos-polemos-tha-apeilisei-tin-
yparxi-tis-armenias-tha-sothei-mono-meso-epanenosis-me-tin-rosia-
lene-oi-rosoi/
[9] https://www.reuters.com/markets/commodities/why-volatile-
south-caucasus-is-important-oil-gas-supplies-2023-09-22/
[10] https://infognomonpolitics.gr/2023/09/i-pyli-tis-indias-
meso-thessalonikis-to-megalopnoo-ergo-tis-parakampsis-tou-
vosporou/
[11] https://www.dw.com/en/kosovo-policemen-shot-in-serb-
dominated-north/a-66909234
[12] https://www.capital.gr/diethni/3739494/almpin-kourti-i-
astunomia-tou-kosobou-exei-perikuklosei-30-enoplous-se-ena-
monastiri/
[13] https://www.zerohedge.com/geopolitical/seymour-hersh-
mainstreams-ukraine-narrative-shift
[14] https://www.nakedcapitalism.com/2023/09/the-coming-ukraine-
collapse-and-the-rebuilding-headfake.html
[15] https://news.antiwar.com/2023/09/21/air-force-general-
defends-memo-that-predicted-war-with-china-by-2025/
[16] https://www.capital.gr/forbes/3738521/to-pentagono-thelei-
na-dimiourgisei-ti-glossa-ton-drones/
[17] https://en.wikipedia.org/wiki/Creative_destruction
[18] https://en.wikipedia.org/wiki/Feindstrafrecht
[19] https://infognomonpolitics.gr/2023/09/deutsche-welle-
diktatoria-thelei-to-7-ton-germanon/
[20] https://en.wikipedia.org/wiki/Hostis_humani_generis
[21]
https://www.theguardian.com/world/2004/sep/25/usa.secondworldwar
[22] https://www.wsws.org/en/articles/2018/12/05/intr-d05.html
[23] https://www.bloomberg.com/opinion/articles/2023-09-11/modi-
s-new-india-won-t-be-ally-to-the-west
[24] https://carnegieeurope.eu/strategiceurope/90480
[25] https://infognomonpolitics.gr/2023/09/india-kanadas-nea-
epeisodia-sti-diplomatiki-krisi/
[26] https://prfworld.org/trudeau-and-khalistan-implications-for-
liberal-democracies/
[27] https://en.wikipedia.org/wiki/Aadhaar
[28] https://www.lewrockwell.com/2020/04/jayant-bhandari/indias-
hunger-games/
[29] https://cpiml.org/first-page-category/feature-first-page-
category/the-aadhaar-tyranny-must-end/
