Ιστορία και προπαγάνδα: Πως το φεμινιστικό κίνημα χρησιμοποιήθηκε απο την βιομηχανία καπνού στα τέλη της δεκαετίας του 1920.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, οι εταιρείες καπνού των ΗΠΑ συνειδητοποιούσαν το τεράστιο κόστος ευκαιρίας της μη στόχευσης των προϊόντων τους στον γυναικείο πληθυσμό. Πράγματι, κατά τη διάρκεια και μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, τα προϊόντα καπνού αυξήθηκαν σε δημοτικότητα στους άνδρες, ειδικά επειδή τα τσιγάρα περιλαμβάνονταν στις μερίδες κάθε στρατιώτη .

Ο Τζορτζ Ουάσιγκτον Χιλ, πρόεδρος της Αμερικανικής Εταιρείας Καπνού εκείνη την εποχή, είπε τα εξής σχετικά με τις δυνατότητες κατάκτησης της γυναικείας αγοράς καπνού : «Αν καταφέρω να σπάσω αυτή την αγορά, θα είναι σαν να ανοίγω ένα νέο χρυσωρυχείο ακριβώς στην αυλή μας…»

Πώς όμως κατακτάτε μια αγορά που αυτή τη στιγμή το θεωρεί ταμπού; Πώς πείθετε τις γυναίκες, έναν ιστορικά αμφίθυμο πληθυσμό όσον αφορά το κάπνισμα, να αρχίσουν να καπνίζουν τσιγάρα;

Εκεί κλήθηκε να αναλάβει ο “πατέρας της προπαγάνδας” ονόματι Edward Louis Bernays

Ο Bernays πίστευε πως πρέπει το προϊόν να συνδέεται με τις βαθύτερες επιθυμίες του ανθρώπου. Ακριβώς όπως συνέδεσε την ιδιοκτησία αυτοκινήτου με την επιθυμία των ανδρών για αρρενωπότητα και δύναμη, τώρα έπρεπε να συνδέσει τον καπνό με την επιθυμία των γυναικών εκείνης της εποχής.

Τι επιθυμούσαν όμως οι γυναίκες εκείνη την εποχή; Λάβετε υπόψη ότι αυτό έγινε αμέσως μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και το φεμινιστικό κίνημα των ΗΠΑ είχε πάρει δυναμική. Η γυναικεία ενδυνάμωση και χειραφέτηση ήταν στον αέρα.

Οι γυναίκες δεν είναι πλέον ικανοποιημένες με το να μένουν σπίτι και να αναλαμβάνουν τις δουλειές του σπιτιού ενώ οι σύζυγοί τους ήταν στον πόλεμο. Ατομικότητα, ελευθερία και κοινωνική απελευθέρωση. ήταν οι πιο βαθιές, αληθινές επιθυμίες, σύμφωνα με τον Bernays.

Έτσι, το 1929, υλοποιήθηκε η εκστρατεία μάρκετινγκ Torches of Freedom (δάδες ελευθερίας). Συνδέοντας το τσιγάρο με τη γυναικεία ελευθερία.

Ως μέρος αυτής της εκστρατείας, πολλές γυναίκες παρέλασαν στο πλαίσιο της ετήσιας παρέλασης της Κυριακής του Πάσχα το 1929 στη Νέα Υόρκη. Μια ημιεπίσημη γιορτή που φορούσαν όλοι τα καλά τους και περπατούσαν.

Αυτή τη φορά όμως δεν παρέλασαν με άδεια χέρια μπροστά σε χιλιάδες θεατές.

Αντίθετα, κάπνιζαν περήφανα μπροστά σε όλους. Μια δημόσια βιτρίνα περιφρόνησης ενάντια στο κοινωνικό στίγμα και την πατριαρχία εκείνη την εποχή, εκεί υπήρξε το σημείο καμπής για την ομαλοποίηση της χρήσης καπνού για τις γυναίκες.

Το φύλλο των New York Times της επόμενης μέρας 1η Απριλίου 1929 κυκλοφορούσε με το τίτλο ‘Ομάδα Κοριτσιών Ρουφάνε Τσιγάρα Ως Χειρονομία Ελευθερίας’.

Αυτό που δεν αναφερόταν πουθενά στα δημοσιεύματα ήταν ότι η Χαντ, η γυναίκα που άναψε πρώτη το τσιγάρο ήταν η γραμματέας του Bernays κι οι υπόλοιπες είχαν προσληφθεί από τον ίδιο όπως και κάποιοι φωτογράφοι που προμήθευσαν με το οπτικό υλικό που προμήθευσε τις εφημερίδες.

Η πασίγνωστη φεμινίστρια της εποχής Ρουθ Χέιλ δήλωσε ‘Γυναίκες ανάψτε ακόμα μία δάδα ελευθερίας! Καταπολεμήστε ένα ακόμα σεξουαλικό ταμπού!’

Τι είχε πραματικά συμβεί; Ο Χιλλ για να επεκτείνει τις πωλήσεις των τσιγάρων, απεύθυνθηκε στον Bernays…

Συνειδητός καταναλωτισμός;

Σήμερα, οι φιλοσοφίες του Edward Bernays είναι γνωστές στους κύκλους του μάρκετινγκ και των δημοσίων σχέσεων. Σπάνια θα δείτε εταιρείες να επισημαίνουν τις κυριολεκτικές χρησιμότητες των προϊόντων τους, αποκλείοντας ορισμένες εξαιρέσεις. Αντίθετα, πλέον γνωρίζουν καλά ότι τελικά πουλάνε συναισθήματα, κι όχι προϊόντα.

Ο καταναλωτισμός και ο καπιταλισμός είναι ελευθερία, έτσι παρουσίαζαν τις “δυτικές αξίες”. Εμείς όμως, ως καταναλωτές είμαστε συνειδητά συμμετέχοντες; Η μήπως ανίδεοι συμμετέχοντες των οποίων τα συναισθήματα έχουν κλαπεί στο όνομα των κερδών…

Οι Αμερικανοί άνδρες της δεκαετίας του 1930 εξαπατήθηκαν επίσης από τον Edward Bernays στο ονομα της αρρενοπώτητας. Η αγορά ενός μεγαλύτερου, πιο ακριβού αυτοκινήτου, σας κάνει πιο ισχυρό άντρα έλεγαν τότε οι διαφημίσεις…

Οι Αμερικανίδες της δεκαετίας του 1930 ξεγελάστηκαν εξίσου από τον Bernays; Προωθόντας το κάπνισμα ως ελευθερία, ισότητα και απελευθέρωση των γυναικών;

Σε αντίθεση με τον Bernays, δεν είμαι εδώ για να σε χειραγωγήσω, αλλά για να σου δείξω πως οι δυτικές αξίες στην πραγματικότητα είναι μία και μόνη αξία δεκαετιες τώρα, κι αυτή είναι ο καταναλωτισμός. Σκέψου τώρα, πόσο πιο ανησυχητικό είναι όταν χρησιμοποιούν τις ίδιες τακτικές εξαπάτησης αλλα αυτή τη φορά για να σου πάρουν πίσω την ελευθερία την οποία σου χάρισαν προσωρινά στο όνομα του κέρδους.

Δείτε ακόμα: Ο πρόεδρος των ΗΠA, Τζο Μπάιντεν, ανακήρυξε την Κυριακή του Πάσχα «Ημέρας Ορατότητας των Τρανς»!