Μήνυση κατά Μητσοτάκη ως αυτουργό που οργάνωσε την συγκάλυψη στα Τέμπη – Τα αδικήματα στο σύνολο τους είναι αυτεπάγγελτα διωκόμενα, ιδίως αυτά της τέλεσης κακουργηματικών αδικημάτων!
Όπως αναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο, σίγουρα δεν γνωρίζουμε το μέγεθος της διαπλοκής αλλα μπορούμε να πάρουμε μια ιδέα απο το πως ενήργησαν στην υπόθεση συγκάλυψης στα Τέμπη, όπου έχουν αλλοιώσει όλα τα αποδεικτικά στοιχεία απο εικόνες, ηχητικά και βίντεο. Το ίδιο βλέπουμε και 6 χρόνια μετά το έγκλημα στο Μάτι, όπου οι κατηγορούμενοι όχι μόνο αθωώθηκαν αλλά και αναβαθμίστηκαν επί των ημερών της σημερινής κυβέρνησης!
Γιαυτό είναι τόσο σημαντική η υπόθεση στα Τέμπη! Για πρώτη φορά κάποιοι προσπαθούν να αγγίξουν την καρδιά του προβλήματος, και δεν είναι άλλοι απο τους συγγενείς των θυμάτων στα Τέμπη!
170 πολίτες μαζί με συγγενείς θυμάτων στα Τέμπη κατηγορούν τον πρωθυπουργό ως αυτουργό της επιχείρησης συγκάλυψης του εγκλήματος στα Τέμπη
Ως αυτουργό και ηθικό αυτουργό ενεργειών που οδήγησαν στη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών μηνύουν τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη 170 πολίτες, ανάμεσά τους και συγγενείς θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών.
Οι μηνυτές εξαπολύουν δριμύ κατηγορώ όχι μόνο σε πολιτικά πρόσωπα αλλά και σε συγκεκριμένους δικαστικούς λειτουργούς –ζητάνε την ποινική τους δίωξη– των οποίων η αδράνεια επέτρεψε τη μη διαφύλαξη κρίσιμων πειστηρίων αλλά και την τέλεση σωρείας εγκληματικών πράξεων, που με τη σειρά τους οδήγησαν στην αλλοίωση του πεδίου του εγκλήματος.
Πρόκειται για τους τότε αρμόδιους: την ανακρίτρια Ελένη Σούρλα, τον εισαγγελέα Απόστολο Τζαμαλή και τον προϊστάμενο στην Εισαγγελία Εφετών Λάρισας Σταμάτη Δασκαλόπουλο, ο οποίος μάλιστα είχε διοριστεί από τον τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ισίδωρο Ντογιάκο ως εποπτεύων των ανακρίσεων.
Αυτός κινούσε τα νήματα!
Σύμφωνα με την πολυσέλιδη μήνυση, ο Κυρ. Μητσοτάκης είναι αυτός που κινούσε τα νήματα και άρα είναι υπεύθυνος για όλα, όπως και την «αδρανοποίηση των αρμόδιων Δικαστικών Λειτουργών» με «συνέπεια να καταλυθεί η διάκριση των εξουσιών και η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης».
Συγκεκριμένα μέρος της μύνησης κατά Μητσοτάκη αναφέρει τα εξής:
Κατα:
Κυριάκου Μητσοτάκη του Κωνσταντίνου, Πρωθυπουργού, κατοίκου Αθηνών, Μέγαρο Μαξίμου, Ηρώδου Αττικού 19, ως υπόλογου ενδεικτικά (εναπόκειται σε εσάς κ. Εισαγγελέα να καθορίσετε τα αδικήματα που έχουν διαπραχθεί από το σύνολο των μηνυομένων, καθώς στο σύνολο τους είναι αυτεπάγγελτα διωκόμενα, όπως ιδίως αυτά της τέλεσης κακουργηματικών αδικημάτων και πιο συγκεκριμένα των εγκλημάτων του εμπρησμού (άρθρο 264 ΠΚ) κατ΄ (αληθινή) συρροή με της έκρηξης (άρθρο 270), από τα οποία μπορούσε να προκύψει κίνδυνος ανθρώπου και είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο πολλών εκ των συνολικά 57 θυμάτων, γεγονός που θέλησαν να αποκρύψουν με τις πράξεις και παραλείψεις τους οι μηνυόμενοι, οπότε κάποιοι εξ’ αυτών πιθανόν να σχετίζονται άμεσα και με αυτά) για τα αδικήματα του σφετερισμού και κατάχρησης της εκτελεστικής εξουσίας με σκοπό και αποτέλεσμα την πρόσκαιρη κατάλυση της συνταγματικά εγγυημένης διάκρισης των εξουσιών και της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης (άρθρο 134 ΠΚ), της εξαπάτησης εκλογέων (άρθρο 162 ΠΚ) και της ηθικής αυτουργίας (άρθρο 46 ΠΚ) στα αδικήματα της παράβασης καθήκοντος (259 ΠΚ), της υπόθαλψης εγκληματία (231 ΠΚ), της απάτης σε βάρος του Δημοσίου (άρθρο 386 παρ.2 ΠΚ) και της ψευδορκίας (224 ΠΚ).
Ο ως άνω είναι αυτουργός και ηθικός αυτουργός των ως άνω αδικημάτων καθώς σύμφωνα με εντολές του μετέβη το Κυβερνητικό Κλιμάκιο, στοιχεία των μελών του οποίου ακολουθούν αμέσως παρακάτω, με επικεφαλής τον υφυπουργό παρά το πρωθυπουργό Χρήστο Τριαντόπουλο, το οποίο ανέλαβε την επιχείρηση πλήρους αλλοίωσης του πεδίου του εγκλήματος των Τεμπών, που έλαβε την κωδική ονομασία επιχείρηση «αποκατάστασης του πεδίου».
Η παραπάνω πραξικοπηματική και απολύτως αντίθετη με το άρθρο 26 του Συντάγματος δράση είχε ως συνέπεια να καταλυθεί η διάκριση των εξουσιών και η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, καθώς αφενός αντίθετα με τα άρθρα 239 και 251 ΚΠΔ, που υπαγορεύουν την αποκλειστική αρμοδιότητα των Δικαστικών Λειτουργών αναρμόδια πρόσωπα εισήλθαν στο χώρο του εγκλήματος και εξαφάνισαν ή αλλοίωσαν αμετάκλητα πλήθος στοιχείων και πειστηρίων, αφετέρου οι ένστολοι προανακριτικοί
υπάλληλοι (ενδεικτικά οι υπηρετούντες στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, την Τροχαία και την Αστυνομία) που βρέθηκαν στο πεδίο του εγκλήματος, κατ’ εντολή του ιδίου και των συνεργών του παρέβησαν τα καθήκοντα τους και μετείχαν, με πράξεις ή παραλείψεις τους στο έργο της αλλοίωσης του πεδίου,
διαπράττοντας έτσι και το αδίκημα της υπόθαλψης εγκληματία, αφού στην δυσχέρανση της διερεύνησης των αιτιών που προκάλεσαν την απανθράκωση 30 τουλάχιστον επιβατών, οι οποίοι πιθανότατα κάηκαν ζωντανοί, κατέτεινε το σύνολο των παράνομων σχετικών ενεργειών, οπότε και όσοι μετείχαν σε αυτές απέβλεπαν στην ματαίωση της έρευνας για την αποκάλυψη τηςταυτότητας των υπαιτίων.
Επίσης ο ίδιος ευθύνεται για την αδρανοποίηση της άμεσης αντίδρασης των αρμόδιων Δικαστικών Λειτουργών για την αντιμετώπιση της ως άνω προδήλως έκνομής δραστηριότητας, καθώς με παρεμβάσεις του ιδίου ή τρίτων προσώπων που ο ίδιος ενεργοποίησε προς τον σκοπό αυτό,
παραλείφθηκαν οι αυτεπάγγελτες ενέργειες των αρμόδιων δικαστικών λειτουργών, σύμφωνα με όσα ορίζουν οι διατάξεις των άρθρων 239 και 251 ΚΠΔ, αλλά και των άρθρων 20, 21 και 44 του νόμου Ν.5014/2023 για την διερεύνηση αεροπορικών και σιδηροδρομικών δυστυχημάτων, που ορίζουν
την κατεξοχήν αρμοδιότητα των Δικαστικών Αρχών για την διεξαγωγή της έρευνας και την διαφύλαξη αλώβητου και αμόλυντου του πεδίου.
Ακόμη είναι αυτός που επέβαλε με παρεμβάσεις του (είναι άλλωστε ο μόνος που θα ήταν εφικτό να κατορθώσει αυτό το επίτευγμα) να καταστρατηγηθεί πλήρως η αρχή της νομιμότητας και να καταργηθεί επί της ουσίας το σύνολο των εγγυήσεων του Κράτους Δικαίου, καθώς είναι ενδεικτικό ότι οι ανακριτικές αρχές (προανακριτικοί υπάλληλοι αλλά και η αρμόδια τότε ανακρίτρια κ. Σούρλα και ο αρμόδιος τότε εισαγγελέας κ. Τζαμαλής, όπως και ο Προϊστάμενος στην Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας κ. Δασκαλόπουλος) παρέλειψαν να ενεργήσουν σύμφωνα με τις υποχρεώσεις τους που επιβάλουν τα άρθρα 239 και 251 ΚΠΔ, καθώς δεν ενήργησαν τα δέοντα για την προστασία του πεδίου του εγκλήματος, των στοιχείων και πειστηρίων που βρισκόταν σε αυτό και δεν υπέβαλαν καν στους ορισθέντες πραγματογνώμονες κανένα ερώτημα σχετικά με τα αίτια της απανθράκωσης 30 τουλάχιστον επιβατών. Οι ίδιοι παρέλειψαν να προβούν στην άμεση κατάσχεση του συνόλου των πρωτοτύπων υλικών φορέων καταγραφής του κρίσιμου οπτικοακουστικού υλικού, όπως αυτό της καταγραφής των συνομιλιών μεταξύ των μηχανοδηγών των αμαξοστοιχιών που συγκρούστηκαν και των σταθμαρχών που επικοινώνησαν μαζί τους προ του συμβάντος, αλλά και των καμερών που κατέγραψαν την διέλευση των αμαξοστοιχιών, κυρίως δε της εμπορικής.
Επιπλέον επίσης με ευθύνη του πρώτου μηνυομένου δεν έλαβαν χώρα ολοκληρωμένες ιατροδικαστικές πράξεις νεκροψίας και νεκροτομής στο σύνολο των σορών των θυμάτων, όπως επιβάλει το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και η ελληνική νομοθεσία, με αποτέλεσμα να μην διαπιστωθεί καν εάν όσοι απανθρακώθηκαν απεβίωσαν με κύριο αίτιο την φωτιά.
Είναι χαρακτηριστικό της παρέμβασης του πρώτου μηνυόμενου το γεγονός ότι ακόμη και τα παραστατικά που εκδόθηκαν για την παράνομη παρέμβαση τρίτων στο πεδίο του εγκλήματος, καθώς το σύνολο αυτών των ενεργειών δεν προκύπτει καν ότι γνωστοποιήθηκαν στις αρμόδιες ανακριτικές αρχές, μολονότι οι σχετικές δαπάνες δημοσιοποιήθηκαν, καθώς καλύπτονται από κονδύλια του Δημοσίου, είναι παραπλανητικά και με την έκδοση τους τελείται το αδίκημα της απάτης σε βάρος του Δημοσίου, καθώς φέρεται να αφορούν μόνο τμήμα των ενεργειών και δράσεων που έλαβαν χώρα (ενδεικτικά: απεγκλωβισμοί, περιφράξεις και εκχερσώσεις), ενώ άλλες δράσεις, στις οποίες ομολογημένα μετείχαν τα αυτά φυσικά και νομικά πρόσωπα των τρίτων φερομένων να έχουν συμβληθεί με φορείς δημόσιας εξουσίας (περιφέρεια, υπουργεία κ.λ.π.), δεν αναφέρονται, προφανώς διότι είναι παράνομες (αποχωμάτωση του πεδίου του εγκλήματος σε μεγάλο βάθος, μεταφορά του φυσικού χώματος, στο οποίο είχαν εισρεύσει οι εύφλεκτες χημικές ουσίες που διέρρευσαν από τις συσκευασίες που παράνομα μεταφερόντουσαν και προκάλεσαν την πυρόσφαιρα, την έκρηξη και την ραγδαία εξάπλωση της φωτιάς που ξεπέρασε τους 1300 βαθμούς και οδήγησε σε απανθράκωση του εγκλωβισμένους επιβάτες, και τμήματος των συντριμμιών-εν δυνάμει τουλάχιστον πειστηρίων και ιχνών του εγκλήματος, αλλά και βιολογικού υλικού, σε άγνωστους προορισμούς, επιχωμάτωση με την μεταφορά μεγάλου όγκου ανόργανων υλών, όπως άμμο και χαλίκια με πίσσα) ενώ βέβαια και γι’ αυτές καταβλήθηκε η υπέρογκη δαπάνη των 700.000 περίπου ευρώ με εξαιρετικά συνοπτικές διαδικασίες, δίχως να εξηγηθεί η σκοπιμότητα αυτών των ενεργειών, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η 43/2024 Διάταξη της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας.
Τέλος το σύνολο των ως άνω ενεργειών εκτός από το γεγονός της απόκρυψης της ταυτότητας των υπαιτίων του εγκλήματος της ανθρωποκτονίας από ενδεχόμενο τουλάχιστον δόλο (των τουλάχιστον 30 επιβατών που απανθρακώθηκαν, παρά το γεγονός ότι κύριο γενεσιουργό αίτιο παραμένει η σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχειών), για το οποίο είναι υπόλογοι εκείνοι που μετείχαν στην λαθραία μεταφορά επικίνδυνων τοξικών, εύφλεκτων και εκρηκτικών ουσιών ή αυτών που παράνομα το επέτρεψαν, με τους οποίους προφανώς σχετίζεται ο πρώτος μηνυόμενος, κατέτεινε στην απόκρυψη της αλήθειας από το σύνολο των Ελλήνων Πολιτών, ενόψει μάλιστα δύο εκλογικών αναμετρήσεων, ενώ ήδη οδεύουμε προς μια τρίτη.
Η αποκάλυψη της αλήθειας σε σχέση με τα ανωτέρω προφανώς θα είχε επηρεάσει και μεταβάλει το φρόνημα των εκλογέων σε σχέση με την επιλογή οποιουδήποτε υποψήφιου του κυβερνόντος κόμματος ως κατάλληλου να αναλάβει την νομοθετική ή εκτελεστική εξουσία και ιδίως του πρώτου
μηνυόμενου ως αρχηγού του κυβερνόντος κόμματος και υποψήφιου για την θέση του Πρωθυπουργού, οπότε τα παραπάνω που έγιναν και με σκοπό την επανεκλογή του στην θέση του Πρωθυπουργού συνιστούν και το αδίκημα τουάρθρου 162 ΠΚ.
