Ο δρόμος της Αρετής και της Κακίας. (Ξενοφώντος Απομνημονεύματα)

Όταν ο Ηρακλής ενηλικιώθηκε βρέθηκε σε ένα ερημικό σημείο για να μείνει μόνος του ώστε να σκεφτεί τι θα ήθελε να κάνει από εδώ και πέρα ​​στη ζωή του. Εκεί συνέβη κάτι πολύ παράξενο, εμφανίστηκαν δύο πολύ ψηλές Γυναίκες οι οποίες τον πλησίασαν. Ο Ηρακλής είχε μπει σε μια κατάσταση Διαλογισμού πάνω σε ένα βράχο στον οποίο καθόταν.

Η μια γυναίκα ήταν σεμνή, καθαρή με απλά ρούχα, σοβαρή, μετριόφρων και εύμορφη, η δεύτερη γυναίκα σύμφωνα με το μύθο ήταν επιδεκτική, φορούσε πανάκριβα και πολυτελή ρούχα και είχε προκλητικό βλέμμα και με αυθάδεια. Όταν αντιλήφθηκαν πως ο Ηρακλής τις κοιτάει, η δεύτερη Γυναίκα έτρεξε και τον πλησίασε, ώστε να είναι η πρώτη που θα βρεθεί μπροστά στον νεαρό που μόλις είχε ενηλικωθεί, και να τον επηρεάσει. Του λέει λοιπόν:

«Βλέπω Ηρακλή, ότι αυτό που σκέφτεσαι είναι το ποιος θα μπορούσε να είναι για σένα ο καλύτερος τρόπος ζωής. Έχω να σου πω λοιπόν, ότι αν αποφασίσεις να με ακολουθήσεις, θα περάσεις μία πολύ όμορφη ζωή χωρίς να καταβάλεις καμμία ιδιαίτερη προσπάθεια. Ό,τι και αν είναι αυτό που επιθυμείς, θα μπορούσες πολύ εύκολα να το αρπάξεις από τους άλλους και όχι να προσπαθήσεις να το αποκτήσεις τη δική σου προσωπική εργασία. Αυτό που μπορώ να προσφέρω είναι η εύκολη απόλαυση όλων σου των αισθήσεων και θα ζεις μόνο για να απολαμβάνεις.»

Τότε ο Ηρακλής ρώτησε «Και ποιο είναι το όνομά σου;» «Οι φίλοι μου με ονομάζουν Ευδαιμονία, οι εχθροί μου με ονομάζουν Κακία.». Πλησιάζει λοιπόν και η πρώτη Γυναίκα που είχε εμφανιστεί ως δεύτερη στη σειρά και του λέει:

«ὦ Ἡράκλεις! Και εγώ έρχομαι να σου μιλήσω, διότι γνωρίζω τους γονείς σου και τους προγόνους σου και έμαθα τον τρόπο που ανατράφηκαν. Όλα αυτά μου δίνουν την ελπίδα ότι θα με ακολουθήσεις. Δεν θα προσπαθήσω όμως να σε εξαπατήσω, ούτε και θα υποσχεθείς απολαύσεις χωρίς κόπους και χωρίς την προσωπική σου προσπάθεια. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να σου παρουσιάσω τη ζωή, έτσι όπως την έφτιαξαν οι Θεοί. Δηλαδή, θα πρέπει να περιποιηθείς και να ευεργετήσεις τους φίλους σου, εάν θέλεις να σε αγαπήσουν και εκείνοι. Πρέπει να εργάζεσαι και να κοπιάζεις για τον τόπο σου, αν θέλεις οι άνθρωποι του τόπου σου να προοδεύσουν.»

Αποστόμωσε αμέσως την Κακία που εξακολουθούσε να είναι παρούσα, όταν επιχείρησε να διακόψει: «Βλέπεις πόσο δύσκολα και κοπιαστικά έργα σου προτείνει αυτή η γυναίκα, αγαπητέ μου Ηρακλή». Αυτή η δεύτερη γυναίκα όμως, μίλησε τόσο μετά και πειστικά ώστε ο Ηρακλής αναγνώρισε στο πρόσωπο της Αρετής και μολονότι ο δρόμος που του έκανε ήταν ιδιαίτερα δύσκολος, αποφάσισε να τον ακολουθήσει…

Θα πρέπει λοιπόν να γνωρίζουμε ότι ο δύσκολος δρόμος της Αρετής, προϋποθέτει ότι για να τον ακολουθήσουμε θα πρέπει να πραγματοποιήσουμε απαραιτήτως τους 12 άθλους.

Οι 12 αυτοί Άθλοι του Ηρακλή είναι οι 12 Ηθικές Αρέτες του Αριστοτέλη και οι 12 Ολύμπιοι Θεοί. Είναι 12 καθημερινοί συμπαντικοί νόμοι που αν δεν πολεμάμε με τον εαυτό μας για την κατάκτησή τους δεν θα γίνουμε Ενάρετοι και δίκαιοι και έτσι δεν θα βρεθούμε ποτέ στα Ηλύσια Πεδιά μετά τον θάνατο μας δίπλα στους Ήρωες. Θα πρέπει λοιπόν από απλοί άνθρωποι που πρέπει να επιλέξουμε το μονοπάτι της ΑΡΕΤΗΣ και μέσα από την πνευματική μας εξέλιξη να γίνουμε ΗΡΩΕΣ με την ολοκλήρωση των Άθλων της ζωής.

Δείτε ακόμα: Η ευδαιμονία και η Ευζωία στη σκέψη των κλασικών