Ο ΟΗΕ και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ πίσω από τον παγκόσμιο πόλεμο κατά των αγροτών

Οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης «Ατζέντα 2030» των Ηνωμένων Εθνών και οι εταίροι του ΟΗΕ στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) είναι αυτοί που εξαπέλυσαν την επίθεση σε παραγωγούς γεωργικών προϊόντων από την Ολλανδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες έως τη Σρι Λάνκα.
17 Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ συνδέονται άμεσα με την εφαρμογή νόμων που ασκούν πίεση στην παγκόσμια γεωργία, κτηνοτροφία και πηγές τροφίμων.
Υψηλόβαθμα στελέχη του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος εντός του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών βοήθησαν στην ανάπτυξη των ΣΒΑ (Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης) και επί του παρόντος βοηθούν στην καθοδήγηση της οργάνωσης και στην εκτέλεση της παγκόσμιας στρατηγικής για την ατζέντα 2030.
Οι υποστηριζόμενοι από τον ΟΗΕ κανονισμοί βιωσιμότητας για τη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων, σύμφωνα με αρκετούς ειδικούς, θα προκαλέσουν οικονομική καταστροφή, ελλείψεις βασικών ειδών, εκτεταμένη πείνα και σημαντική απώλεια προσωπικών ελευθεριών εάν δεν σταματήσουν.
Σύμφωνα όμως με τους ειδικούς, αυτός είναι και ο στόχος!
Σύμφωνα με έγγραφα του ΟΗΕ, ο πρώτος στόχος ειναι η ιδιωτική ιδιοκτησία γης καθώς η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων και η παγκόσμια οικονομία τροποποιούνται για να εκπληρώσουν τους παγκόσμιους στόχους βιωσιμότητας. (Σχετικό: Το Ηνωμένο Βασίλειο πληρώνει τους αγρότες για να σταματήσουν τη γεωργία και να πουλήσουν τη γη τους στην κυβέρνηση!)
Οι στόχοι που τέθηκαν το 2015 «στηρίζονται στην εργασία δεκαετιών των Ηνωμένων Εθνών», όπως εξηγεί ο ΟΗΕ στον ιστότοπό του για τους SDG .
Η συμφωνία προβλέπει, ότι η ιδιωτική ιδιοκτησία γης είναι «κύριο μέσο συσσώρευσης και συγκέντρωσης πλούτου, επομένως συμβάλλει στην κοινωνική αδικία» και «η γη δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως ένα συνηθισμένο περιουσιακό στοιχείο που ελέγχεται από ιδιώτες».
Για να καταλάβετε το μέγεθος της υποκρισίας απλά δείτε την αγορά τεράστιων εκτάσεων γης με μη νόμιμο τρόπο, απο τον Μπιλ Γκέιτς, στο άρθρο: Ο Μπιλ Γκέιτς και τα γεωργικά πειράματα του ΟΗΕ
Το ψήφισμα του ΟΗΕ ανέφερε ότι «ο δημόσιος έλεγχος της χρήσης γης είναι επομένως απαραίτητος», καθιερώνοντας τη διάσημη πλέον «πρόβλεψη» του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ ότι μέχρι το 2030 «δεν θα σας ανήκει τίποτα».
Έκτοτε, αρκετοί οργανισμοί και εκπρόσωποι του ΟΗΕ έχουν περιγράψει το όραμά τους για «βιωσιμότητα», το οποίο περιλαμβάνει τις απαιτήσεις για σημαντικά όρια στη χρήση ενέργειας, την κατανάλωση κρέατος, τα ταξίδια, τον χώρο διαβίωσης και τον ιδιωτικό πλούτο.
Σε μια προσπάθεια να συγκεντρωθεί ο έλεγχος στην παραγωγή τροφίμων και να καταπνίξουν ανεξάρτητους αγρότες και κτηνοτρόφους, μερικοί από τους πλουσιότερους και πιο σημαντικούς εταιρικούς ηγέτες στον κόσμο συνεργάζονται με το καθεστώς στην Κίνα και με άλλες μη ελεύθερες χώρες.
Ένας «στρατηγικός εταίρος» του ΟΗΕ στην Ατζέντα 2030 είναι φυσικά το WEF, το οποίο συνεργάζεται στενά με το ΚΚΚ και θεωρεί την Κίνα χώρα πρότυπο για την δύση.
Καθώς αξιωματούχοι από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και του επικεφαλής του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών, Ντέιβιντ Μπίσλεϊ, προειδοποιούν για επικείμενες ελλείψεις τροφίμων παγκοσμίως, ο κανονισμός για την παραγωγή τροφίμων γίνεται πιο αυστηρός, με προσπάθειες να κλείσουν πολλά αγροκτήματα και ράντζα.
Έχουμε αναφέρει πολλές φορές ότι η επισιτιστική κρίση, είναι απαραίτητη για να προχωρήσει η ατζέντα 2030, όπως περιγράφεται και στο βιβλίο του Klaus Swab “Covid 19 the great reset”.
Αυτό το καλοκαίρι, οι Ολλανδοί αγρότες -που ήταν ήδη κοντά στο οριακό σημείο- απάντησαν με εκτεταμένες, τεράστιες διαμαρτυρίες. Το ίδιο συνέβη και με την Σρι Λάνκα σχετικά με τις ελλείψεις τροφίμων που προκλήθηκαν από πολιτικές αποφάσεις. Αυτές οι δύο χώρες, πρώτα η Σρι Λάνκα και ακολούθως η Ολλανδία ήταν στα σχέδια του WEF για την πράσινη ανάπτυξη. (Σχετικό: Επαληθεύτηκε και αυτή η θεωρία συνωμοσίας: Ολλανδοί αγρότες στους δρόμους κατά της σχεδιασμένης επισιτιστικής κρίσης!)
Οι κυβερνήσεις και οι διεθνείς οργανισμοί έχουν χρησιμοποιήσει μια ποικιλία δικαιολογιών και ψευδοεπιστήμης για την πολιτική τους, όπως η κλιματική αλλαγή, η προώθηση της «οικονομικής δικαιοσύνης», η προστασία διαφόρων ειδών χλωρίδας και πανίδας, ακόμη και η επιστροφή γης στους αυτόχθονες λαούς.
Σύμφωνα με τον Craig Rucker, επικεφαλή της Επιτροπής για το Εποικοδομητικό Αύριο (CFACT), ενός οργανισμού δημόσιας πολιτικής που εστιάζει σε περιβαλλοντικά και αναπτυξιακά ζητήματα, «ο τελικός στόχος αυτών των προσπαθειών είναι να μειωθεί η κυριαρχία τόσο σε μεμονωμένα έθνη όσο και σε λαούς».
Σκοπός, είναι η εδραίωση της εξουσίας σε διεθνές επίπεδο. «Η πρόθεση όσων προωθούν αυτήν την ατζέντα δεν είναι να σώσουν τον πλανήτη, όπως ισχυρίζονται, αλλά να αυξήσουν τον έλεγχο στους ανθρώπους», είπε.
Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ — Ατζέντα 2030
Τα Ηνωμένα Έθνη και τα κράτη μέλη τους ενέκριναν τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης, συχνά γνωστούς ως Ατζέντα 2030, απο το 2015 ως οδικό χάρτη για τον «μετασχηματισμό του κόσμου μας». Οι 17 βασικοί στόχοι περιέχουν κάθε πτυχή της οικονομίας και της ανθρώπινης ζωής και αναγγέλλονται από κορυφαίους αξιωματούχους του ΟΗΕ ως «κύριο σχέδιο για την ανθρωπότητα» και μια παγκόσμια «δήλωση αλληλεξάρτησης».
Το προοίμιο του εγγράφου αναφέρει ότι «κανείς δεν θα μείνει πίσω» και αναφέρει ότι «όλες οι χώρες και όλοι οι ενδιαφερόμενοι φορείς, ενεργώντας σε συνεργασία, θα εφαρμόσουν αυτό το σχέδιο».
Ο στόχος 10 του σχεδίου του ΟΗΕ περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την αναδιανομή του πλούτου σε εθνική και παγκόσμια κλίμακα, και των «θεμελιωδών αλλαγών στον τρόπο με τον οποίο οι κοινωνίες μας παράγουν και καταναλώνουν αγαθά και υπηρεσίες».
Δίνουν έμφαση στη χρήση των κυβερνήσεων για τη μεταρρύθμιση όλων των οικονομικών δραστηριοτήτων, με τον στόχο 12 να απαιτεί «βιώσιμα πρότυπα κατανάλωσης και παραγωγής».
Αρκετά απο αυτα που αναφέρονται στο Στόχο 12 σχετίζονται στενά με γεωργικές πρακτικές που θέτουν σε κίνδυνο την παραγωγή τροφίμων. Αυτά περιλαμβάνουν «αειφόρο διαχείριση και αποτελεσματική χρήση των φυσικών πόρων».
Το έγγραφο απαιτεί «περιβαλλοντικά ορθή διαχείριση των χημικών ουσιών και όλων των αποβλήτων καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους, σύμφωνα με τα συμφωνημένα διεθνή πλαίσια».
Ως αποτέλεσμα, «μειώστε σημαντικά την απελευθέρωσή τους στον αέρα, το νερό και το έδαφος προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι δυσμενείς επιπτώσεις τους στην ανθρώπινη υγεία και στο περιβάλλον», ιδίως για τους αγρότες.
Ο στόχος 14, καλύπτει «τη θαλάσσια ρύπανση όλων των ειδών, ιδίως από χερσαίες δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της… ρύπανσης από θρεπτικά συστατικά», είναι ένας άλλος στόχος που σχετίζεται άμεσα με αυτό που οι επικριτές έχουν ονομάσει «πόλεμο κατά των αγροτών». Η γεωργία και η παραγωγή τροφίμων αναφέρονται συχνά από τον ΟΗΕ ως απειλές για τον ωκεανό.
Επικεφαλής της κατηγορίας είναι ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO), ο οποίος εποπτεύεται από τον Qu Dongyu, πρώην υφυπουργό γεωργίας και αγροτικών υποθέσεων για το ΚΚΚ.
Ο οποίος ζητά σοβαρούς περιορισμούς στην εφαρμογή λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων, εκπομπών και νερού στον αγροτικό τομέα στην έκθεσή του για το 2014, « Οικοδόμηση ενός κοινού οράματος για βιώσιμα τρόφιμα και γεωργία: Αρχές και προσεγγίσεις ».
Σύμφωνα με την έκθεση του FAO, «η υπερβολική χρήση αζωτούχων λιπασμάτων είναι βασική αιτία της ρύπανσης των υδάτων και των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου». Αυτή η δήλωση χρησιμεύει ως παράδειγμα του πώς πρέπει να μεταμορφωθεί η γεωργία προκειμένου να αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ ως βιώσιμη.
Δείτε ακόμα: Πως το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στα πλαίσια του Great Reset, έφερε την οικονομική κρίση στη Σρι Λανκα! (βίντεο)