Που βρίσκεται η υπόθεση του Όλιβερ, του Χάσκι απο την Αράχωβα – Κατάφερε το σύστημα να την συγκαλύψει;
Από Nadia MacLeod
Ο ένας εκ των δύο δικηγόρων του κηδεμόνα του Όλιβερ, ο κ.Ζαπάντης, στην κάτωθι ανάρτηση μας περιγράφει γεγονότα τα οποία είχε καταγγείλει ξανά στις 05/01/24 και με το προχθεσινό αυτό κείμενο επιβεβαιώνει εκ νέου πως ο εισαγγελέας Λιβαδειάς ενώ δήθεν “δέχθηκε τα αιτήματα τους”, παρόλα αυτά τους δήλωσε ότι.. “άμα γουστάρει θα τα απαντήσει και θα τα εξυπηρετήσει”…..
“Δέχομαι να λάβω το χαρτί των αιτήσεων σας, αλλά άμα γουστάρω θα τα κάνω δεκτά…”
Με αυτό ο κ.Ζαπάντης μας επιβεβαιώνει δημοσίως ότι ο εν λόγω εισαγγελέας συνεχίζει να παρεμποδίζει την διαδικασία και διαβάζουμε πως ακόμα και από τον Άρειο Πάγο η προκαταρκτική εξέταση (η οποία ανακοινώθηκε από την κυρία Μασούρα) πως ΕΧΕΙ ΠΑΓΩΣΕΙ
Με την διαφορά πως το σύστημα έχει ήδη νικήσει, άπαξ και υιοθετήσουμε την αντίληψη ότι:
“όσες Αναφορές κι εάν κάνουμε και με όσα νομικά όπλα κι εάν παλέψουμε ως δικηγόροι, το σύστημα έχει ήδη νικήσει”
Επιτρέψτε μου να διαφωνώ με αυτό αφού στην ζωή πράττουμε οτιδήποτε έχουμε χρέος να πράξουμε από την πλευρά μας ΚΑΙ ΕΑΝ υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα, τότε καλώς.
Εάν δεν υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα, τότε πάλι καλώς.
Εμείς θα έχουμε πράξει το χρέος μας, αυτό το μικρό χρέος το οποίο μας αναλογεί και μας αντιστοιχεί αποβάλλοντας εξ’ολοκληρου τις σκέψεις από το νου για το “εάν θα νικήσουμε ή όχι”.
Από τα γεννοφάσκια μας μαθαίνουμε όλοι μας δυστυχώς πως η δικαιοσύνη στην Ελλάδα δεν είναι ανεξάρτητη
Για έναν λόγο παραπάνω λοιπόν (παραπάνω από τους πολίτες άλλων χωρών όπου η δικαιοσύνη λειτουργεί)
οι κάτοικοι αυτής της κρατικά υποανάπτυκτης χώρας, έχουμε υποχρέωση να πράττουμε το χρέος που αντιστοιχεί στον καθέναν μας και από επαγγελματική θέση
Η πρόθεση των δικηγόρων του κηδεμόνα του Όλιβερ είναι καλή και έντιμη κατά την γνώμη μου και παρά τα συνήθη και αποδεκτά μειονεκτήματα του νεαρού της ηλικίας κάθε ανθρώπου,
(π.χ. των σπασμωδικών αντιδράσεων της κ. Γρανιτσιώτη οι οποίες δυστυχώς μας έφεραν αδίκως σε σύγκρουση) είμαστε υποχρεωμένοι όλοι μας να ομολογήσουμε πως είναι ένα ανθρώπινο θαύμα το ότι άντεξαν την πρωτόγνωρη ασύλληπτη πίεση που δέχονται ανιλεώς ασταμάτητα,
τόσον καιρό από το διαπλεκόμενο, μαφιόζικο κομματικό Ελληνικό κράτος.
Οι αντοχές της οικογένειας του Όλιβερ, των ανθρώπων της Πανελλήνιας Ομάδας κατά της Κακοποίησης των Ζώων, της Νέμεσις, του Σωματείου Φίλοι Ζώων και Ανθρώπων, καθώς και των (παραπάνω από 4 τεσσάρων) δικηγόρων (με τις παραπάνω από 2 ξεχωριστές μηνύσεις που έχουν κατατεθεί για το εν λόγω φρικτό έγκλημα)
οι οποίοι παλεύουν από την πρώτη στιγμή για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης για τον τυραννικό φόνο του Όλιβερ, είναι πέρα από κάθε προηγούμενο, οφείλω να τους ευχαριστήσω εγώ προσωπικά όλους για όσο διάστημα αντέχουν μέχρι αυτή την στιγμή.
With that in mind
Ως ελεύθερος άνθρωπος και προσπαθώντας να είμαι ευσυνείδητος πολίτης (δεν ξέρω εάν τα καταφέρνω πάντα)
θεωρώ δικό μου χρέος να διατυπώνω έντιμα με ειλικρίνεια κάθε διαφωνία μου και προσωπική ένσταση και όχι να αυτολογοκρίνομαι φοβισμένα μην παρεξηγηθώ, ή μην στεναχωρήσω άλλους.
Έχοντας εργαστεί και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα,
η δική μου στάση και θέση σε τέτοιες περιπτώσεις
είναι ότι :
Εάν γνωρίζω και εάν έχω αποδείξεις πως ένας κρατικός λειτουργός παραβαίνει το καθήκον του και διαπράττει απιστία, εάν αποφασίσω τελικά να μην το καταγγέλλω υπηρεσιακά όπως ορίζει ο νόμος,
τότε θα οδηγηθώ σε συμμετοχή στην συγκάλυψη, ή και σε συνέργεια.
Δεν είναι επιλογή μου …”άμα θέλω και γουστάρω”
Αν και κατανοώ απόλυτα την απόγνωση που μας καταλαμβάνει όλους όσους ζούμε σε αυτήν την αποικία των μεγάλων δυνάμεων και της.. Κολομβίας…
