Τι πραγματικά συμβαίνει στο Καζακστάν;

Τι πραγματικά συμβαίνει στο Καζακστάν;

Καταρχάς για να αποδομήσεις μια κρίση στη ευρύτερη περιοχή της μέσης ανατολής, πάντα πρέπει να ξεκινάς απο τα συμφέροντα των ΗΠΑ κι όχι της Ρωσίας, όσο κι αν δείχνει να εμπλέκεται περισσότερο, οι ΗΠΑ δρουν υπόγεια και σχεδόν πάντα παίζουν καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν παραδώσει θανατηφόρα όπλα στην Ουκρανία και αύξησαν την υποστήριξη στους «αντάρτες» στη Συρία. Επιχείρησαν αλλαγή καθεστώτος στη Λευκορωσία και ξεκίνησαν πόλεμο μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας. Αυτό που κάνουν είναι να εφαρμόζουν επί του παρόντος το Μέτρο 5, το οποίο στοχεύει στη «  μείωση της ρωσικής επιρροής στην Κεντρική Ασία  ».

Το Καζακστάν, ο νότιος γείτονας της Ρωσίας, ήταν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης. Είναι μια στεριά, πλούσια σε ορυκτά τρεις φορές το μέγεθος του Τέξας, αλλά με πληθυσμό λιγότερο από 20 εκατομμύρια. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού της είναι Ρώσοι και η ρωσική γλώσσα χρησιμοποιείται ευρέως. Η χώρα αποτελεί σημαντικό κρίκο στη στρατηγική πρωτοβουλία Belt and Road (Πρωτοβουλία μιας ζώνης και ενός δρόμου) μεταξύ Κίνας και Ευρώπης.

Από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης κι έπειτα, το Καζακστάν διοικείται από οικογενειακές ολιγαρχίες, μεταξύ των οποίων οι Ναζαρμπάγιεφ.  Όπως σημειώνει η CIA Worldfactbook:

Αρχηγός κράτους: Πρόεδρος Kassym-Jomart Tokayev (από τις 20 Μαρτίου 2019) Σημείωση – Ο Nursultan Nazarbayev, ο οποίος ήταν πρόεδρος από τις 24 Απριλίου 1990 (και στην εξουσία από τις 22 Ιουνίου 1989 κατά τη σοβιετική περίοδο), παραιτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2019· Ο Ναζαρμπάγιεφ διατήρησε τον τίτλο και τις εξουσίες του «πρώτου προέδρου». Ο Τοκάγιεφ ολοκλήρωσε τη θητεία του Ναζαρμπάγιεφ, η οποία συντομεύτηκε λόγω των πρόωρων εκλογών στις 9 Ιουνίου 2019 και στη συνέχεια συνέχισε να είναι πρόεδρος μετά την εκλογική του νίκη  ».

Το Καζακσταν θεωρειται μια απο τις πιο διεφθερμένες καπιταλιστικές χώρες στο κόσμο.Την τελευταία δεκαετία, αρκετές εξεγέρσεις (2011, 2016 και 2019) έχουν λάβει χώρα στο Καζακστάν. Αυτές προκλήθηκαν κυρίως από την άνιση κατανομή του εισοδήματος στα ορυκτά της, ιδίως το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Οι ολιγάρχες στην πρωτεύουσα Αστάνα / Νουρσουλτάν ζουν καλά ενώ οι επαρχίες που παράγουν τα ορυκτά, όπως η Μανγκουιστάου στα νοτιοδυτικά, έχουν μικρή ανάπτυξη.

Πρόσφατα, η τιμή του υγραερίου (LPG), που χρησιμοποιείται από πολλά αυτοκίνητα στο Καζακστάν, έχει αυξηθεί από την κυβέρνηση. Αυτό πυροδότησε έναν νέο γύρο διαμαρτυριών σε όλη τη χώρα :

«  Η σειρά των ράλι που διέλυσαν το Καζακστάν από τις 2 Ιανουαρίου ξεκίνησε στη δυτική πετρελαϊκή πόλη Janaozen, πυροδοτημένοι από την οργή για την ξαφνική αύξηση της τιμής των καυσίμων για τα αυτοκίνητα. Παρόμοιες συγκεντρώσεις στη συνέχεια εξαπλώθηκαν γρήγορα σε γειτονικά χωριά στην περιοχή Manguistaou, και στη συνέχεια σε πολλά άλλα μέρη στα δυτικά, σε πόλεις όπως το Aktau, το Atyraou και το Aktioubé. Στις 4 Ιανουαρίου, ο κόσμος είχε βγει στους δρόμους αρκετές εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, στις πόλεις Taraz, Chimkent και Kyzylorda στο νότο, στις πόλεις Urals και Kostanai στο βορρά, καθώς και στο Almaty και στο Noursoultan, την πρωτεύουσα , μεταξύ άλλων.

Οι συγκρούσεις στο Αλμάτι συνεχίστηκαν τη νύχτα της 5ης Ιανουαρίου. Αφού εμποδίστηκαν από την αστυνομία στην Πλατεία Δημοκρατίας, μέρος του πλήθους προχώρησε σε μια άλλη ιστορική τοποθεσία της πόλης, την Πλατεία Αστάνα, όπου ήταν η έδρα της κυβέρνησης κατά τη σοβιετική εποχή, σε απόσταση περίπου δύο χιλιομέτρων.

Ενώ τα παράπονα που πυροδότησαν τις πρώτες συγκεντρώσεις στο Janaozen αφορούσαν την τιμή των καυσίμων, οι διαμαρτυρίες που ακολούθησαν φαίνεται να έχουν πιο γενικό χαρακτήρα. Τα συνθήματα “shal ket!” “(“Κάτω ο γέρος!”), αναφορά στον πρώην πρόεδρο Nursultan Nazarbayev, ο οποίος συνεχίζει να ασκεί σημαντική επιρροή στο παρασκήνιο, ακούστηκαν κατά τη διάρκεια πολλών διαδηλώσεων “.

Οι διαδηλώσεις κλιμακώθηκαν γρήγορα, με ομάδες ένοπλων διαδηλωτών να παίρνουν τον έλεγχο των κυβερνητικών κτιρίων και να τους πυρπολούν. Επιχείρησαν επίσης να πάρουν τον έλεγχο των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών καθώς και του αεροδρομίου. Οι αστυνομικοί στις γύρω περιοχές, πυροβολήθηκαν .

Οι ενέργειες στο Αλμάτι, τη μεγαλύτερη πόλη και πρώην πρωτεύουσα της χώρας, δεν είναι σίγουρα μόνο οι αυθόρμητες αντιδράσεις ενός πλήθους φτωχών εργαζόμενων, αλλά και ενέργειες που ελέγχονται από ένοπλες και καλά εκπαιδευμένες ομάδες «ανταρτών».

” Καζακστάν: Πολύ σημαντική και ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια με ισχυρές αποχρώσεις του Κιργιστάν 2020. ειρηνικοί άνθρωποι ξεκινήσαν τα συλλαλητήρια, αλλά σκιερά και βίαια άτομα εμφανίζονται για να προκαλέσουν προβλήματα, και ποτέ δεν ξέρεις ποιοι είναι ή από πού έρχονται...”

Από μια ιστορία που άκουσα στο Αλμάτι το πρωί της Τετάρτης. Μια σχετικά μέτρια συγκέντρωση σχηματίστηκε στην Place de la République, μπροστά από το Δημαρχείο. Ξαφνικά έφτασαν εκατοντάδες εξαιρετικά επιθετικοί άνδρες που απειλούσαν τα πάντα και τους πάντες.

Απείλησαν και επιτέθηκαν σε δημοσιογράφους που βρίσκονταν εκεί κοντά, δίνοντας εντολή σε όποιον τραβήξει τις φωτογραφίες να τις σβήσει. Αυτή η ομάδα είναι που ευθύνεται για μεγάλο μέρος της καταστροφής. Και είναι μυστήριο (για μένα) ποιοι ήταν »

Έχουμε δει παρόμοιους σχηματισμούς κατά τη διάρκεια των εξεγέρσεων που υποκινήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες στη Λιβύη, τη Συρία, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία.

Όταν τα δίκαια αιτήματα των διαδηλωτών υποκινούνται με τέτοιο τρόπο που θυμίζει εξεγέρσεις άλλων χωρών, τότε το μυαλό σου πηγαίνει σε κάποια ξένη δύναμη που προσπαθεί να παρέμβει.

Το NEXTA , το χρηματοδοτούμενο από τις ΗΠΑ δίκτυο μέσων ενημέρωσης για την αλλαγή καθεστώτος, το οποίο πέρυσι πρωτοστάτησε στην αποτυχημένη απόπειρα έγχρωμης επανάστασης στη Λευκορωσία, ανακοίνωσε τα αιτήματα των ΗΠΑ:

Αιτήματα διαδηλωτών στο Καζακστάν
1. Άμεση απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων.
2. Ολική παραίτηση προέδρου και κυβέρνησης
3. Πολιτικές μεταρρυθμίσεις:
Δημιουργία προσωρινής κυβέρνησης γνωστών και δημοσίων πολιτών.
Αποχώρηση όλων των συμμαχιών με τη Ρωσία.

Μια πιο αξιόπιστη πηγή επιβεβαιώνει αυτές τις δηλώσεις:

« Η λίστα με τα αιτήματα που κυκλοφορούν από διαδηλωτές στο Καζακστάν είναι τουλάχιστον ενδιαφέρουσα.
Ενώ τα περισσότερα από τα αιτήματα επικεντρώνονται στην οικοδόμηση κοινωνικής και οικονομικής στήριξης και στην καταπολέμηση της διαφθοράς, υπάρχουν και κάποια ύποπτα σημεία 1, 7, 10, 13 και 16 που σκιαγραφούν τις ρίζες της διαμαρτυρίας και ποιος τις χειραγωγεί.
Το σημείο 1 καλεί το Καζακστάν να αποχωρήσει από την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση.
Το σημείο 7 ζητά τη νομιμοποίηση της πολυγαμίας «για ορισμένες ομάδες του πληθυσμού» και την απαγόρευση του γάμου με αλλοδαπούς.
Το Νο. 10 απαιτεί την ανεξαρτησία της περιοχής Manguistaou και τα έσοδα των εταιρειών πετρελαίου να παραμείνουν στο Manguistaou ».

Αυτή η λίστα κυκλοφορεί πολύ στο Telegram – θα μπορούσε να είναι ψεύτικη ή να μην αντιπροσωπεύει αυτό που θέλουν οι διαδηλωτές, αλλά φαίνεται ότι οι διαδηλωτές είναι μια ομάδα διαφορετικών ανθρώπων που περιλαμβάνει πραγματικά αγανακτισμένους ανθρώπους, με ανθρώπους που έχουν πολιτικά συμφέροντα, “επαγγελματίες επαναστάτες.” (Όπως στην Ουκρανία και τη Λευκορωσία) και ούτω καθεξής.

Το Καζακστάν είναι μέρος της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης (EAE), με επικεφαλής τη Ρωσία, καθώς και του Οργανισμού Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (CTSC). Το πρωί της 5ης Ιανουαρίου, ο Τοκάγιεφ είχε τηλεφωνική συνέντευξη με τους προέδρους της Ρωσίας και της Λευκορωσίας. Κινητοποίησε αερομεταφερόμενες μονάδες των ενόπλων δυνάμεων του Καζακστάν. Το βράδυ της 5ης Ιανουαρίου, κάλεσε για υποστήριξη του CSTO ενάντια στους «ξένους τρομοκράτες» που πολεμούν τις δυνάμεις ασφαλείας.

Η Ρωσία, η Λευκορωσία και άλλα μέλη του CSTO έχουν δυνάμεις ταχείας αντίδρασης αφοσιωμένες σε τέτοιες επεμβάσεις. Τώρα θα κινητοποιηθούν για να ανακτήσουν τον έλεγχο της κυβέρνησης στο Καζακστάν. Οι ρωσικές δυνάμεις του CSTO βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο δρόμο προς το Καζακστάν. Σύντομα θα ακολουθήσουν Λευκορωσικά και Αρμενικά στρατεύματα .

Τις τελευταίες δεκαετίες, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους ήταν σχετικά ήσυχοι με τη δικτατορία του Καζακστάν.

Οι πρώην Σοβιετικοί «ειδικοί» του ΝΑΤΟ εργάζονται ήδη σκληρά
για να φανεί ότι για τις εξεγέρσεις στο Καζακστάν
φταίει κατά κάποιο τρόπο ο Πούτιν – αλλά σημειώστε πόσο πολύ
σιωπούν τα τελευταία 20 χρόνια σχετικά με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη διαφθορά και τον «αυταρχισμό» του καθεστώτος.

Να σημειώσουμε, πως ούτε ο Πούτιν φαίνεται να έχει κάνει κάτι για να αλλάξει αυτή η κατάσταση…

Η Chevron είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου του Καζακστάν και ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ έδωσε προηγουμένως στον τότε Πρόεδρο Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ συμβουλές για το πώς να αποφευχθεί η αναταραχή για τους θανάτους διαδηλωτών:

«  Σε μια επιστολή προς τον Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ που έλαβε η Telegraph, ο κ. Μπλερ είπε στον πρόεδρο του Καζακστάν ότι οι θάνατοι 14 διαδηλωτών, όσο τραγικοί κι αν είναι, δεν πρέπει να συγκαλύπτουν την τεράστια πρόοδο που «έχει κάνει η χώρα του.

Ο Μπλερ, που είναι γνωστός εγκληματίας πολέμου και ο οποίος αμείβεται με εκατομμύρια λίρες ετησίως για να συμβουλεύει τον κ. Ναζαρμπάγιεφ, προτείνει αποσπάσματα για να συμπεριληφθούν σε μια ομιλία του προέδρου στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, για να υπερασπιστεί τη δράση του ».

Το National Endowment for Democracy, παρακλάδι της CIA, χρηματοδοτεί περίπου 20 προγράμματα αλλαγής καθεστώτος της «κοινωνίας των πολιτών» στο Καζακστάν με ποσό περίπου 50.000 $ ετησίως το καθένα. Οι οργανώσεις που εμπλέκονται φαίνονται μάλλον χαμηλών τόνων μέχρι στιγμής, αλλά είναι ένα σίγουρο σημάδι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες παίζουν το ρόλο τους στο παρασκήνιο. Στις 16 Δεκεμβρίου, η Πρεσβεία των ΗΠΑ στο Καζακστάν ανακοίνωσε λεπτομέρειες για τις επερχόμενες διαδηλώσεις.

Είναι πιθανό ότι αυτό το μέρος του προγράμματος «Extension Russia» που είναι αφιερωμένο στην Κεντρική Ασία να εφαρμόστηκε ως απάντηση στο πρόσφατο τελεσίγραφο της Ρωσίας σχετικά με την Ουκρανία και το ΝΑΤΟ. Ο μοναδικός στόχος της είναι να βγάλει εκτός ισορροπίας τους Ρώσους ηγέτες στη Μόσχα.

Αυτό που είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς, είναι τι πραγματικά συμβαίνει στα παρασκήνια της Astana. Τον αντικατέστησε πραγματικά ο Τοκάγιεφ, ο οποίος παλαιότερα θεωρούνταν απλή μαριονέτα του Ναζαρμπάγιεφ; ή παραμένει μια απλή μαριονέτα; υπό αμφισβήτηση :

Είναι πολύ πιθανό, δεδομένων όλων των «επαναστάσεων» που έχουν λάβει χώρα στην
πρώην Σοβιετική Ένωση τα τελευταία 20 χρόνια, οι διαδηλώσεις
στους δρόμους του Καζακστάν να οργανωθούν από μια ισχυρή δύναμη για να αντικαταστήσει
την ολιγαρχία στη χώρα, με μία νέα ολιγαρχία.

Οι ΗΠΑ υποτιμούν τη Ρωσία

Τα στρατεύματα του CSTO που αποβιβάζονται αυτή τη στιγμή στο Αλμάτι θα χρειαστούν μερικές ημέρες για να βάλουν τέλος στην εξέγερση. Το αποτέλεσμα είναι αναμφισβήτητο.

Η Μόσχα, όχι η Ουάσιγκτον, θα έχει λόγο για το ποιος θα κερδίσει, ας ελπίσουμε πως η κυβέρνηση θα αντικατασταθεί.

Είναι απολύτως πιθανό τα αποτελέσματα όλης αυτής της υπόθεσης, όπως οι αποτυχημένες προσπάθειες αλλαγής καθεστώτος από τις Ηνωμένες Πολιτείες στη Λευκορωσία, να μην αποδυναμώσουν τη Ρωσία αλλά να την ενισχύσουν:

Αυτά που για μας τους ευρωπαίους ή δυτικούς φαίνονται αθώα ή αυθόρμητα, οι ρώσοι γνωρίζουν πολύ καλά πως δεν είναι. Αυτό που συμβαίνει πραγματικά στο Καζακστάν σήμερα, είναι μια ολιγαρχία που ρημάζει το πλούτο της χώρας και κατέχει την εξουσία για 29 χρόνια. Ακόμα κι αν η Αμερική (που έχει έτσι κι αλλιώς συμφέροντα απο την σημερινή ολιγαρχία) προσπαθεί να κατευθύνει τις διαμαρτυρίες για δόλιους σκοπούς, η κυβέρνηση του Καζακστάν πρέπει να αλλάξει και να επανέρθει το δίκαιο και η δημοκρατία.

Δείτε ακόμα: Το πείραμα του Milgram και η τυφλή υπακοή στην εξουσία – κάτι που πρέπει να λάβουμε όλοι υπόψη μας!

Αφήστε μια απάντηση