Πως ο Μπιλ Γκέιτς χρησιμοποίησε την ίδια συνταγή εξαπάτησης του κοινού με τα «εμβόλια» Covid, όπως πριν απο 30 χρόνια με λογισμικό της Microsoft!
Απο τον Έχντεν Μπίμπερ
Μάθετε πώς η ιστορία έχει επαναληφθεί, μέσω της σχεδόν ξεχασμένης πλέον υπόθεσης για το πώς η Microsoft χρησιμοποίησε ψέματα και απάτες για να προωθήσει ένα κακό προϊόν και κατέστρεψε τους ανταγωνιστές της.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, η Microsoft κυριαρχούσε στην αγορά λειτουργικών συστημάτων (OS) προσωπικών υπολογιστών (PC). Μετά την κυκλοφορία των Windows το 1985, των Windows 3.0 το 1990 και έχοντας τη δική της έκδοση του OS /2 (ένα λειτουργικό σύστημα που αναπτύχθηκε από κοινού με την IBM) το 1987, η Microsoft φαινόταν ασυναγώνιστη.
Υπήρχε μια αγορά, ωστόσο, που η Microsoft δεν είχε σχεδόν καμία επίδραση. Όσον αφορά τη σύνδεση υπολογιστών μέσω αυτού που είναι γνωστό ως λειτουργικό σύστημα δικτύου, τα συστήματα UNIX κυριάρχησαν στην αγορά μεγάλων οργανισμών, ενώ στον τομέα των ΜΜΕ μια εταιρεία κυβέρνησε: η Novell, Inc.
Η Novell Inc, είναι μια εταιρεία που ιδρύθηκε το 1983, είχε ένα προϊόν που ονομάζεται NetWare και το 1987 άρχισε να πωλεί τις δικές της κάρτες προσαρμογέα δικτύου, η πιο γνωστή ήταν η NE1000, και έγινε τεράστια επιτυχία. Το 1989 το NetWare 3 επέτρεψε τη συνδεσιμότητα σε συστήματα Apple Macintosh και UNIX.
Η Microsoft προσπάθησε δύο φορές να αμφισβητήσει τη Novell, πρώτα με ένα προϊόν που ονομάζεται MS-NET και στη συνέχεια με ένα προϊόν που ονομάζεται Lan Manager. Απέτυχε παταγωδώς. Γύρω στο 1993, η NetWare κατείχε περίπου τα δύο τρίτα της αγοράς λειτουργικών συστημάτων δικτύου.
Και μετά η Αυτοκρατορία ανταπέδωσε.
Το 1993 η Microsoft κυκλοφόρησε ένα νέο προϊόν, που ονομάζεται Windows NT 3.1. Το “NT” σήμαινε “Νέα Τεχνολογία”. Ήταν ένα λειτουργικό σύστημα που βασιζόταν στο OS/2 και κυκλοφορούσε σε δύο εκδοχές: Windows NT 3.1 για σταθμούς εργασίας και Windows NT 3.1 Advanced Server για διακομιστές.
Η Microsoft ισχυρίστηκε ότι το προϊόν της είναι ανώτερο από το NetWare της Novell δηλώνοντας ότι έχει πιστοποιηθεί σύμφωνα με τα “Κριτήρια αξιολόγησης αξιόπιστου συστήματος υπολογιστών” (TCSEC) ή το Πορτοκαλί Βιβλίο, σε αυτό που ήταν γνωστό ως πιστοποίηση C2 Orange Book.
…
Το TCSEC ή το Πορτοκαλί Βιβλίο, ήταν ένα πρότυπο του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ (DoD) που έθεσε βασικές απαιτήσεις για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των ελέγχων ασφαλείας υπολογιστών που είναι ενσωματωμένοι σε ένα σύστημα υπολογιστή.
Το TCSEC χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση, την ταξινόμηση και την επιλογή συστημάτων υπολογιστών που εξετάζονται για την επεξεργασία, αποθήκευση και ανάκτηση ευαίσθητων ή διαβαθμισμένων πληροφοριών.
Η Microsoft πιστοποίησε τα Windows NT 3.1 ως λειτουργικό σύστημα επιπέδου C2 σύμφωνα με το πρότυπο “Πορτοκαλί Βιβλίο” τον Ιούλιο του 1993.
Εκείνη την εποχή, η μηχανή μάρκετινγκ της Microsoft εργαζόταν επιπλέον ώρες, προωθώντας την πιστοποίηση ως απόδειξη ότι το νέο προϊόν της, ιδίως ο NT 3.1 Advanced Server, είναι ανώτερος από τα προϊόντα που κυκλοφορούσαν στην αγορά, ιδίως το NetWare της Novell.
Τα Windows NT 3.1 ωστόσο, απείχαν πολύ από το να είναι “αποτελεσματικά”. Απαιτούσε ΠΟΛΛΗ μνήμη (η οποία ήταν πολύ ακριβή στις αρχές της δεκαετίας του 1990), Ήταν αργή. Είχε προβλήματα συμβατότητας με σχεδόν όλο το υλικό που υπήρχε στην αγορά.
Αλλά ήταν ασφαλές…. σωστά;
ΛΆΘΟΣ!
Μπορείτε να διαβάσετε για το C2 εδώ. Το C2 ήταν σύνολα απαιτήσεων που προστέθηκαν σε άλλα σύνολα απαιτήσεων στο πορτοκαλί βιβλίο και επικεντρώθηκε στην προστασία ελεγχόμενης πρόσβασης.
Αυτό που η Microsoft δεν έλεγε σε κανέναν είναι ότι η πιστοποίησή τους με Windows NT 3.1 ως λειτουργικό σύστημα επιπέδου C2 σύμφωνα με το πρότυπο “Orange Book”, ειδικά όταν επρόκειτο για τον προηγμένο διακομιστή τους, ήταν μια εξαπάτηση.
Το προϊόν της Microsoft πιστοποιήθηκε ως σύστημα χωρίς σύνδεση δικτύου.
Όπως δήλωσε η Λίστα Αξιολογημένων Προϊόντων (EPL) του Εθνικού Κέντρου Ασφάλειας Υπολογιστών (NCSC), “Επειδή η αξιολογούμενη διαμόρφωση δεν περιλαμβάνει περιβάλλον δικτύου, και τα δύο προϊόντα θεωρούνται αυτόνομοι σταθμοί εργασίας”. Αυτό δεν είχε σημασία. Η Microsoft διέδιδε τα ψέματα και προχωρούσε.
Ενώ τα Windows NT 3.1 μόλις πωλήθηκαν, δημιούργησαν μια στροφή στην αγορά διακομιστών δικτύου. Η κυριαρχία της Novell στην αγορά άρχισε να καταρρέει. Μέχρι το 1997, τα Windows NT κέρδιζαν το 42 τοις εκατό των νέων εγκαταστάσεων λειτουργικού συστήματος δικτύου έναντι 33 τοις εκατό για το NetWare. Η ΚΜ κατέστρεψε τη Novell με εξαπάτηση.
Ο Μπιλ Γκέιτς, ο οποίος ηγήθηκε της Microsoft ως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλός της, ήταν ο άνθρωπος που ενορχήστρωσε αυτές τις ενέργειες. Χρησιμοποίησε κάθε βρώμικο τέχνασμα στο βιβλίο για να παραμερίσει τον ανταγωνισμό όπως έκανε όταν επρόκειτο για προγράμματα περιήγησης στο Διαδίκτυο (Internet Explorer εναντίον Navigator του Netscape).
Την ίδια συνταγή εξαπάτησης του κοινού, ακολούθησε και με τα «εμβόλια» Covid!
Ο Μπιλ Γκέιτς, ο άνθρωπος που προώθησε τα «εμβόλια» ως λύση για τον «τερματισμό της πανδημίας SARS-CoV-2», έκανε απλώς αυτό που έκανε πάντα – κατέστρεψε ένα γνωστό και αποτελεσματικό προϊόν (Ιβερμεκτίνη και Υδροξυχλωροκίνη) ενώ πίεσε ένα επικίνδυνο προϊόν που δεν ήταν ασφαλές ούτε αποτελεσματικό.
Ο Μπιλ Γκέιτς μετακόμισε από τους υπολογιστές στην «υγεία», αλλά παρέμεινε ο ίδιος απατεώνας: ένα μονοπώλιο που δεν σταματούσε σε τίποτα για να αποκτήσει την κυριαρχία και τον έλεγχο, ενώ προσποιούνταν ότι έρχεται να λύσει τα προβλήματά μας.
Έχουν περάσει 30 χρόνια και εξακολουθούμε να ακούμε τα ψέματα και τις υποσχέσεις του.
Ένα τελευταίο (τεχνικό) σημείο – το “Πορτοκαλί Βιβλίο” ήταν μέρος μιας σειράς προτύπων και κατευθυντήριων γραμμών για την ασφάλεια των υπολογιστών που δημοσιεύθηκε από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών στις δεκαετίες του 1980 και του 1990, οι οποίες ήταν γνωστές ως σειρά ουράνιου τόξου.
Το πραγματικό βιβλίο που κάλυπτε τα ασφαλή δίκτυα ονομαζόταν «Κόκκινο Βιβλίο», αλλά όπως και με τα «εμβόλια», η αλήθεια δεν είχε σημασία. Η Microsoft μοίραζε λεφτά και προωθούσε το προϊόν της ως ασφαλή λύση δικτύου και όπως και με τα «εμβόλια», οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων ακολούθησαν τα ψέματα και τη διαφημιστική εκστρατεία, όχι την αλήθεια.
Ο βαρόνος της εποχής της πληροφορίας, μετατράπηκε σε βαρόνο της “Υγείας”, μετατράπηκε σε βαρόνο της “κλιματικής αλλαγής”, και όπως ο παλιός Rockefeller, είναι το βρώμικος και επικίνδυνος.
