Ποιος είναι ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος της Αργεντινής Χαβιέ Μιλέι που αυτοαποκαλείται αναρχοκαπιταλιστής;

Η νίκη του Χαβιέ Μιλέι στην Αργεντινή φέρνει στην εξουσία τον πρώτο αυτοαποκαλούμενο «αναρχοκαπιταλιστή» στη σύγχρονη ιστορία – ή έστω τον πρώτο άνθρωπο που κέρδισε εκλογές και που ταυτίστηκε με αυτόν τον όρο. Πολλοί άνθρωποι δε γνωρίζουν τι ακριβώς είναι ο αναρχοκαπιταλισμός.
Ας δώσουμε μια εξήγηση, σύμφωνα με τον Jeffrey A. Tucker ιδρυτή και πρόεδρο του Ινστιτούτου Brownstone:
Κεντρικό στοιχείο της ιδέας είναι ότι η κοινωνία δεν απαιτεί μια εδραιωμένη οντότητα νομιμοποιημένου καταναγκασμού που ονομάζεται κράτος προκειμένου να επιβάλλει τα δικαιώματα της ιδιοκτησίας, των συμβάσεων και της εμπορικής κοινωνίας γενικότερα. Η συγχώνευση των όρων αναρχισμός και καπιταλισμός δεν αφορά τις κοινωνικές τάξεις, αλλά μια πολιτισμένη κοινότητα με την απουσία και απεξάρτηση της απο το κράτους.
Η χρήση του όρου αναρχισμός δεν έχει καμία σχέση με τους Antifa ή το χάος, εδώ σημαίνει μόνο την κατάργηση του κράτους και την αντικατάστασή του με το ιδιωτικό δίκαιο και την επιβολή συμβολαίων όπως προβλέπεται από μια ελεύθερη επιχείρηση. Οι αναρχοκαπιταλιστές συχνά χρησιμοποιούν την φράση του Προυντόν: «Η τάξη είναι η κόρη της ελευθερίας, όχι η μητέρα της».
Ο όρος προέρχεται από το έργο του Αμερικανού οικονομολόγου Murray Rothbard, ο οποίος επηρεάστηκε έντονα στον ελευθεριακό του χαρακτήρα από τη μυθιστοριογράφο Ayn Rand τη δεκαετία του 1950. Καθώς ο Rothbard εξέταζε προσεκτικά το έργο της Rand, άρχισε να αναπτύσσει αμφιβολίες για το σύστημα που η Rand επέμενε ότι έστω και στην ελλάχιστη εξουσία του ήταν απαραίτητος, δηλαδή το ίδιο το κράτος. Αν θέλουμε να έχουμε δικαιώματα ιδιοκτησίας, γιατί επιτρέπεται μόνο το κράτος να τα παραβιάζει; Αν θέλουμε να έχουμε αυτοκυριότητα, γιατί επιτρέπεται στο κράτος να καταπατά ανθρώπους μέσω στρατολόγησης, διαχωρισμού και άλλα; Αν επιζητούμε την ειρήνη, γιατί θέλουμε ένα κράτος να κάνει πόλεμο; Και ούτω καθεξής.
Κατά την άποψη του Rothbard, ένας συνεπής κανόνας στην κοινωνία που απαγορεύει την επιθετικότητα κατά προσώπου και ιδιοκτησίας θα έπρεπε να ισχύει και για το ίδιο το κράτος, το οποίο υπήρξε ιστορικά ο πιο επιζήμιος παραβάτης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ανεχόμαστε τα κράτη να υπερασπίζονται τα δικαιώματά μας μόνο για να ανακαλύψουμε ότι το κράτος είναι η κύρια απειλή για τα δικαιώματά μας. Αυτός ο τρόπος σκέψης παρατηρεί επίσης ότι κανείς δεν έχει βρει ποτέ μια τεχνολογία ή σύστημα που να έχει περιορίσει επιτυχώς το κράτος μόλις δημιουργηθεί. (Περισσότερα μπορείτε να δείτε: Rothbard’s “ Anatomy of the State , δωρεάν λήψη.)
Λάβετε υπόψη ότι η προώθηση αυτής της ιδέας έφερε τον Ρόθμπαρντ σε αντίθεση με σχεδόν όλους, τους μαρξιστές έως τους τροτσκιστές και τους Ράντιανς μέχρι τους συντηρητικούς και παλιού τύπου κλασικούς φιλελεύθερους που πίστευαν ότι τα κράτη είναι απαραίτητα για τα δικαστήρια, τον νόμο και την ασφάλεια.
Ο αναρχισμός του Ρόθμπαρντ ήταν αμερικανικός ως τον πυρήνα: περισσότερο επηρεασμένος από την αποικιακή εποχή παρά από τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο. Πίστευε ότι οι κοινότητες μπορούσαν να διαχειριστούν τον εαυτό τους χωρίς έναν μέσο επιβολής εξουσίας να φορολογεί, να διογκώνει το νόμισμα, να στρατολογεί κόσμο και να φονεύει. Πίστευε ότι οι αγορές και η δημιουργικότητα της ειρηνικής ανθρώπινης συνεργασίας θα παράγουν πάντα καλύτερα αποτελέσματα από τους θεσμούς που συνενώνονται από τις ελίτ και επιβάλλονται με καταναγκασμό. Αυτό ισχύει ακόμη και για τα δικαστήρια, την ασφάλεια και το δίκαιο, τα οποία πίστευε ότι παρέχονται καλύτερα μέσω των δυνάμεων της αγοράς στο πλαίσιο των καθολικών κανόνων που διέπουν την ιδιοκτησία και την ανθρώπινη δράση.
Μπορεί να γίνει πραγματικότητα μια τέτοια θεωρία;
Σίγουρα, η θεωρία υψηλού επιπέδου που προέρχεται από τα σαλόνια του Παρισιού κατά τη διάρκεια της Μπελ Επόκ ή των πνευματικών κύκλων της Νέας Υόρκης στη δεκαετία του 1950 με την εφαρμογή τους στην πράξη είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Ο νέος πρόεδος της Αργεντινής Χαβιέ Μιλέι, έχει να αντιμετωπίσει ένα τεράστιο διοικητικό κράτος που είναι βαθιά εδραιωμένο, ένα κατεστραμμένο νόμισμα, ένα διεφθαρμένο δικαστικό σύστημα, ένα εχθρικό νομοθετικό σώμα, τα εχθρικα μέσα ενημέρωσης και 100 χρόνια συνταξιοδοτικών υποχρεώσεων.
Υποτίθεται πως ο αναρχοκαπιταλισμός δεν δίνει ελευθερία στις μεγαλύτερες εταιρείες υπό ολιγαρχικό έλεγχο να λεηλατούν και να κερδίζουν σε βάρος του λαού. Δεν ξεπουλάει κρατικούς πόρους σε κολλητούς. Δεν αναθέτει δημόσιες υπηρεσίες στον πλειοδότη. Δεν επιτρέπει στις εταιρείες τεχνολογίας να γίνουν κρατικοί εταίροι στην παρακολούθηση και τον έλεγχο των πολιτών και δεν συμμορφώνεται με τις επιταγές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), της Παγκόσμιας Τράπεζας, του Word Economic Forum (WEF), πολύ περισσότερο του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Συμπερασματικά, ο αναρχοκαπιταλιστικός προσανατολισμός μπορεί να ακούγεται ως μια ευκαιρία να παρέχει τουλάχιστον την ατομική μας ελευθερία απο τα κράτη που έχουν γίνει εντελώς αυταρχικά και επεμβατικά σε όλους τους τομείς τις ζωής μας.
Μία από τις προεκλογικές υποσχέσεις του νεοεκλεγμένου προέδρου της Αργεντινής Χαβιέ Μιλέι ήταν να κλείσει το υπουργείο Φύλου και Διαφορετικότητας. “Δεν έχω κανένα λόγο να ντρέπομαι που είμαι ένας λευκός, ξανθός άνδρας με μπλε μάτια. Δεν πρόκειται να παραχωρήσω τίποτα στον πολιτισμικό μαρξισμό“, είπε σε συνέντευξή του σχετικά με αυτό το θέμα.
Σύμφωνα με το CNN, στον τομέα της εκπαίδευσης ο Milei έχει επικρίνει την ολοκληρωτική σεξουαλική διαπαιδαγώγηση απο το κράτος, αποκαλώντας την ως μια μορφή «πλύσης εγκεφάλου».
Είναι όμως έτσι;
Ο Milei φαίνεται να είναι δηλωμένος Σιωνιστής και μέλος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ WEF. Πως θα μπορούσε κάποιος λοιπόν με αυτά τα χαρακτηριστικά να μας προσφέρει ατομική ελευθερία; Μήπως είναι ακόμα μια μαριονέτα του συστήματος, ένας ακραίος νεοφιλελέυθερος κλόουν τύπου Τραμπ, αλλα λέω αλλα κάνω κι άλλα εννοώ;
Here is the new president of Argentina, Javier Melei.
He will defend the sovereignty of his country by waving the flag of Israel over that his own nation while dollarizing the economy. pic.twitter.com/tji5AuL4Sw— Max Blumenthal (@MaxBlumenthal) November 20, 2023
Αυτό που γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι πως το Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ WEF, εκπαιδεύει νέους Παγκόσμιους Ηγέτες, οι οποίοι έχουν πάντα μια κοινή ατζέντα. Ο Milei συμμετείχε σε μια συνεδρία του WEF για τα οικονομικά της Λατινικής Αμερικής, το 2014. Το βίντεο αυτής της συνεδρίας δεν είναι πλέον διαθέσιμο στον ιστότοπο.
#JavierMileiPresidente Gerardo Milei finally here we have the clip where he was speaking at the WEF talking about the middle class and the poor people on how to make their life better or he was speaking about something else ? Houston we got a problem : we lost Argentina pic.twitter.com/anHKLRq0NJ— MR ROBOT (@EllioT_MR______) November 20, 2023
Ο ίδιος υπερασπίστηκε τον εαυτό του λέγοντας πως δεν έχει πια επαφές με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και ότι είναι ένας απο τους μεγαλύτερους πολέμιους της ατζέντας 2030…

Μερικοί πιστεύουν ότι επιδιώκει ένα σκοτεινό σχέδιο και είναι ακόμα μέλος του WEF.

Στα αρνητικά για μας τουλάχιστον, είναι και η παρακάτω εικόνα…
