Ποιες είναι οι σειρήνες που αποτρέπουν τον κόσμο στην Ελλάδα να αντιδράσει;

Δε δίνω λέξεις παρηγόρια δίνω μαχαίρι σ’ ολουνούς
καθώς το μπήγω μες το χώμα γίνεται φως, γίνεται νους. Κώστας Βάρναλης

Πολλές φορές έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο να παρουσιάζονται κάποιοι περίεργοι τύποι πριν απο κάθε διαμαρτυρία και να τρομοκρατούν το κόσμο με δικαιολογίες όπως: Αυτή δεν είναι κατάλληλη στιγμή, θα χυθεί αίμα, περιμένετε λίγο ακόμα θα αποκαλυφθούν όλα, ο πόλεμος είναι νοητικός, κτλ. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να πουν ότι θα μας επιτεθούν περίεργα όντα που ζουν στα υπόγεια του συντάγματος μέσα σε καζάνια…

Είναι οι ίδιοι που κρατάνε το κόσμο καθηλωμένο και αποχαυνωμένο μήνες επι μηνών, λέγοντάς τους καθησυχαστικές μπούρδες! Είναι αυτοί που τολμάνε να μιλούν για αφύπνιση, την ίδια στιγμή που κρατάνε το κόσμο κοιμισμένο! Μη τυχόν ξυπνήσει και αναγκαστεί να αντιμετωπίσει κατάματα μια ζοφερή πραγματικότητα! Ένα κόσμο χωρίς δουλειές, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ελευθερίες, και δυστυχώς χωρίς ελπίδα…

Εκεί είναι όμως που βρίσκουν χώρο για εκμετάλλευση, χώρο για να πουλήσουν το παραμύθι τους.

Δώσε μου ένα παραμύθι, δώσε μου ένα όνειρο, ένα ρέκβιεμ, ένα ναρκωτικό να ξεχάσω πως όλο αυτό που ζω είναι πραγματικότητα και φυσικά, δώσε μια καλή δικαιολογία για να μη πάω στην αυριανή συγκέντρωση!

Τι κι αν πέφτουν συνεχώς έξω; Τι κι αν οι δικαιολογίες που δίνουν είναι ηλίθιες; Υπόσχονται πλούτη και ευημερία, ακριβώς όπως τα κόμματα. Αόρατες δυνάμεις που παλεύουν το κακό, όπως οι θρησκείες… Αυτά είναι αρκετά για να κρατήσουν τα θύματα τους μακριά απο μας, γιατί εμείς δεν χαϊδέψαμε αυτιά, ούτε υποσχεθήκαμε τίποτα. Αντιθέτως, ζητήσαμε αγώνα, να αντιπαλέψουμε για να βρούμε την ελπίδα, την μόνη πραγματική ελπίδα!

Μα και αυτοί που τους ακολουθούν πόσο ηλίθιοι μπορεί να είναι τελικά;

Είναι τόσο ηλίθιοι που αν ποτέ καταφέρουμε και κάνουμε κάτι μέσο του αγώνα και τις επιμονής μας, θα πείσουν τα πρόβατα που τους ακολουθούν, πως οι αόρατες δυνάμεις που επικαλούνται επιτέλους νίκησαν…