Εκλογές Γαλλία: Ποιοι είναι οι πραγματικά κερδισμένοι και ποιοι πραγματικά χαμένοι;

Η ανατροπή στην Γαλλία είχε πρωτοφανής διάστασεις…Η Μαρίν Λεπέν και η Εθνική Συσπείρωση που στον πρώτο γύρο είχαν λάβει 33% , στον δεύτερο γύρο υποχώρησαν στο 24,7% στην 3η θέση, με τους αριστερούς να κυριαρχούν με 31,5% και ο Μακρόν να έρχεται δεύτερος με 29,1% ενώ στον πρώτο γύρο ήταν υπό διάλυση…

Ως αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου, καμία πολιτική δύναμη δεν έλαβε την απόλυτη πλειοψηφία.
Στον πρώτο γύρο, η Εθνική Συσπείρωση της Λεπέν, μαζί με τους συμμάχους της από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, έλαβε το 33,15% των ψήφων, το αριστερό μπλοκ έλαβε 27,99%, ο συνασπισμός του Μακρόν ήρθε τρίτος, κερδίζοντας 20,04%.

Τι γίνεται απο δω και πέρα;

Χθες το βράδυ, ζήσαμε ένα παράδοξο να πανηγυρίζουν όλα τα κόμματα στην Ελλάδα, ακόμα και η ΝΔ. όχι για την Νίκη της αριστεράς αλλα περισσότερο για την ήττα της “ακροδεξιάς” Μαρίν Λεπέν. Ας δούμε όμως κάποια χαρακτηριστικά που πρέπει να προβληματίσουν όλους και κυρίως τους αριστερούς (αν υπάρχουν πια ιδεολόγοι).

Ο Πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ κατόπιν της δημοσίευσης των επίσημων αποτελεσμάτων των exit poll για τον δεύτερο γύρο των γαλλικών εκλογών, δήλωσε ότι υπάρχει «ενθουσιασμός» για το Παρίσι, επειδή υπάρχει «απογοήτευση» για τη Μόσχα και, «ανακούφιση» για το Κίεβο… «Αυτά είναι αρκετά δήλωσε για να είμαστε ευτυχισμένοι».

Κι αυτό γιατί η Μαρίν Λεπέν είχε υποσχεθεί ότι το κόμμα της δεν θα επιτρέψει στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει γαλλικά όπλα μεγάλου βεληνεκούς για να πλήξει τη Ρωσία, αν έρθει στην εξουσία.

«Αν ο Εμανουέλ Μακρόν θέλει να στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία και ο πρωθυπουργός είναι αντίθετος, δεν θα σταλούν στρατεύματα στην Ουκρανία» είχε δηλώσει στο CNN.

Ο Μακρόν έχει γίνει ένας από τους πιο θερμούς υποστηρικτές της πολεμικής προσπάθειας της Ουκρανίας μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών, καθώς έγινε ένας από τους πρώτους που επέτρεψε στο Κίεβο να πλήξει στόχους εντός της Ρωσίας με δυτικά όπλα.

Συνομωσία Μακρον και αριστεράς

Ο Μακρόν και οι αριστεροί έκαναν ότι μπορούσαν για να ανακόψουν την μεγαλειώδη νίκη της Λεπέν στον πρώτο γύρο. Οι αριστεροί ελλείψει πλειοψηφίας είναι αδύνατο όμως να κυβερνήσουν μόνοι τους.
Οι φιλοκυβερνητικές δομές και οι εξουσιοδοτημένοι από αυτούς πολιτικοί που συνωμότησαν με τους αριστερούς θα έχουν επιπλέον λόγο στη νέα διακυβέρνηση.

Όλα αποφασίστηκαν μεταξύ του Μακρόν και της συμμαχίας των αριστερών δυνάμεων.
Ολόκληρη αυτή η συνομωσία δεν σεβάστηκε την έκφραση της λαϊκής βούλησης, αλλά τη διατήρηση του συστήματος ολιγαρχικής εξουσίας που υπάρχει στη Γαλλία.

Ο Ζαν λικ Μελανσόν, τον οποίο στα μέσα Ιουνίου ο Μακρόν αποκαλούσε «πανούκλα, και την κύρια απειλή για τη δημοκρατία» και ήταν γιαυτόν ένα είδος αντισημιτισμού, λαϊκισμού και εξτρεμισμού, προχώρησαν σε διαπραγματεύσεις. Οι σοσιαλιστές έκαναν ακριβώς το ίδιο. Ακόμα και το Ρεπουμπλικανικού κόμμα (πρώην Γκωλιστές) επίσης συμμετείχαν.

Το ερώτημα εδώ είναι πως το έκαναν μόνοι τους;

Δείτε το άρθρο: Το ΝΑΤΟ φοβάται τις εξελίξεις στην Ευρώπη με τα λεγόμενα “ακροδεξια” κόμματα και την ενδεχόμενη αποχώρηση της Γαλλίας.

Η αριστερά και όχι οι σοσιαλιστές θα κυβερνήσουν για πρώτη φορά την Γαλλία αλλα όχι μόνοι τους. Πίσω απο την μεγάλη συνομωσία θα υπάρχει το βαθύ κράτος που εκπροσωπεί ο Μακρόν.

Όσον αφορά τη διατήρηση της εξουσίας για τα επόμενα τρία χρόνια της θητείας του Μακρόν, το σκηνικό δεν αλλάζει…. Ενώ η προηγούμενη ομάδα ελίτ παραμένει στην εξουσία, έχουν τον προϋπολογισμό και τους κολοσσιαίους διοικητικούς πόρους στα χέρια τους.

Τελικά ποιος κέρδισε απο όλο αυτό;

Σίγουρα ο μόνος κερδισμένος είναι ο Μακρόν και το βαθυ κράτος που εκπροσωπεί, ήδη το Bloomberg, βασιζόμενο στις εκτιμήσεις των Toluna-Harris Interactive, μιλάει για κυβέρνηση συνασπισμού Μακρόν – Αριστεράς και πως αυτό μπορεί να επιτευχθεί εφόσον τα λοιπά κόμματα του Νέου Λαϊκού Μετώπου συγκεντρώσουν 124 έδρες.

Σε αυτή την περίπτωση και εφόσον συμμαχήσουν με την παράταξη Μακρόν, που αντίστοιχα θα αποκτούσε 182 έδρες, θα μπορούσε να σχηματιστεί κυβερνητική συμμαχία 306 εδρών, η οποία βρίσκεται αρκετά πάνω από το όριο το 289 εδρών που απαιτούνται για την απόλυτη πλειοψηφία.

Ο Μακρόν εξάλλου, μιλώντας στο υπουργικό συμβούλιο, είπε ότι δεν τίθεται θέμα συγκυβέρνησης της παράταξής του με το κόμμα της Ανυπότακτης Γαλλίας, του Μελανσόν. Αλλά αυτό είναι ένα παιχνίδι εντυπώσεων για εσωτερική κατανάλωση γιατί όπως προείπαμε υπήρξε μια συνομωσία μεταξύ των δύο δυνάμεων, παρά τα όσα σκληρά λένε μεταξύ τους στο δημόσιο λόγο.

Συμπέρασμα: Η αριστερά χάνει εντελώς τον αντισυστημικό της ρόλο, αφού συμμάχησε με το σύστημα το οποίο υποτίθεται πως πολεμά. Ο Μακρόν δεν τιμωρήθηκε απο τους Γάλλους για τις πολιτικές του, όπως οι ίδιοι ήθελαν να εκφράσουν στις κάλπες. Και δυστυχώς, μεγάλη αλλαγή δεν προέκυψε, αφού το ΝΑΤΟ δεν δέχτηκε το χτύπημα που περιμέναμε.