Ο συμβολισμός του Κρόνου και του μαύρου κύβου απο την εξουσία ελέγχου.
Ο Κρόνος ως αρχέτυπο εξουσίας
Στην αρχαία ελληνική σκέψη, ο Κρόνος ήταν ο τιτάνας που βασίλεψε πριν τον Δία — προσωποποίηση του χρόνου που τελικά υποτάσσεται από τη νέα γενιά. Η συμβολική του διάσταση έχει χρησιμοποιηθεί σε μεταγενέστερες εσωτερικές σχολές ως παράδειγμα του “πατέρα χρόνου”, που κρατά τα πάντα δεμένα στα όρια της φθοράς.
Στη νεότερη αποκρυφιστική παράδοση, αυτός ο θεός γίνεται μεταφορά για το σύστημα εξουσίας που «καταναλώνει» τους ανθρώπους για να συντηρηθεί: οι κοινωνίες, οι θεσμοί, ακόμη και οι θρησκείες — όλα παρουσιάζονται ως όργανα του “Κρόνου”, δηλαδή του αέναου χρόνου που συντηρεί τον κύκλο της εξουσίας.
Μπορούμε να δούμε παρόμοια Κρονικά θέματα ακόμη και στη Βίβλο. Όπως ακριβώς ο Κρόνος έτρωγε τα ίδια του τα παιδιά επειδή φοβόταν ότι θα ήταν καλύτερα από αυτόν, έτσι και ο Γιαχβέ προκαλούσε μαζική γενοκτονία στην ανθρωπότητα κάθε φορά που φοβόταν ότι οι άνθρωποι δε τον υπακούν και χάνει την εξουσία του.
Στην ιερή γεωμετρία, το εξάγωνο είναι συνώνυμο με τον κύβο. Αυτό συμβαίνει επειδή αν σχεδιάσουμε έναν κύβο σε ένα κομμάτι χαρτί, οι εξωτερικές άκρες θα σχηματίσουν το σχήμα ενός εξαγώνου. Από εδώ προέρχεται ο Μαύρος Κύβος. Και αν ξεδιπλώσουμε τον κύβο, παίρνουμε το σχήμα ενός σταυρού.
Ο κύβος αντιπροσωπεύει τον περιορισμό και την απομόνωση. Παρατηρήστε πώς τα κτίριά μας, οι πόλεις μας, τα σπίτια μας σήμερα αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό από σχήματα κουτιών ή κύβων. Αυτή η ιδέα του περιορισμού, του περιορισμού μας περιβάλλει, υφαίνοντας τον δρόμο της στο υποσυνείδητό μας χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε. Αρχίστε να κοιτάτε γύρω σας και θα δείτε τον κύβο παντού.
Έτσι, μπορούμε τώρα να δούμε πώς ο Κρόνος κυβερνά τόσο τον χρόνο όσο και την ύλη. Και τα δύο αυτά στοιχεία συνδυάζονται για να δημιουργήσουν την τρισδιάστατη πραγματικότητά μας. Μπορούμε επίσης να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πώς μια μορφή εξουσίας θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το σύμβολο του Μαύρου Κύβου για να διατηρήσει τον έλεγχο ενός πληθυσμού, κάτι που στην πραγματικότητα συμβαίνει σήμερα.
Στην κοινότητα των UFO, ισχυρίζονται ότι υπάρχουν σκάφη που κρύβονται στους δακτυλίους του Κρόνου. Υπάρχει ένα ολόκληρο βιβλίο για το θέμα, με εικόνες, με τίτλο “Δακτυλιωτές του Κρόνου” του Norman R. Bergrun.
Στην ενότητα 6.8 του Νόμου του Ενός, γνωστού και ως υλικό Ρα, ο Ρα δηλώνει ότι το Συμβούλιο του 9, που αναφέρεται επίσης ως Συμβούλιο του Κρόνου, βρίσκεται στους δακτυλίους του Κρόνου. Το Συμβούλιο του Κρόνου υπηρετεί τη Γαλαξιακή Ομοσπονδία Πλανητών, υπεύθυνη για την απόφαση σε ποιους τρισδιάστατους πολιτισμούς σε όλο τον γαλαξία θα προσφέρει βοήθεια ή υπηρεσίες. Ήμασταν ένας από αυτούς.
Αυτό έχει νόημα, δεδομένου ότι ο Κρόνος είναι η γέφυρα μεταξύ αυτής της τρισδιάστατης πραγματικότητας και των υψηλότερων πυκνοτήτων. Ο Ρα λέει επίσης στην συνεδρία 6.8 ότι το συμβούλιο βρίσκεται στην οκτάβα, η οποία θα μπορούσε να γίνει κατανοητή ως «ανάμεσα στα σύμπαντα».
Αυτό θα υπονοούσε ότι ο Κρόνος κυβερνά όχι μόνο τον τοπικό μας γαλαξία, αλλά ολόκληρο αυτό το τρισδιάστατο επίπεδο, σε όλα τα άπειρα παράλληλα σύμπαντα.
Ο Σταυρός χρησιμοποιείται πλέον τόσο ως σύμβολο ελέγχου όσο και, για ορισμένους, ως μορφή φώτισης. Αυτός ο δυϊσμός είναι εγγενώς Κρονιανός, ενσωματώνοντας τα ίδια αρχετυπικά θέματα που παρατηρούνται στη μυθολογία, την αστρολογία και την αλχημεία. Τόσο οι σκοτεινές όσο και οι φωτεινές δυνάμεις επιδιώκουν τον έλεγχο αυτού του ισχυρού και ιερού συμβόλου.

Στη Γένεση, ο Γιαχβέ απαγόρευσε στον Αδάμ και την Εύα να φάνε από το Δέντρο της Γνώσης, παραβιάζοντας ήδη τις 10 εντολές πριν καν γραφτούν, λέγοντάς τους ψέματα, ότι αν έτρωγαν από αυτό θα πέθαιναν. Τότε ο Εωσφόρος, ως Φωτοδότης, με τη μορφή φιδιού, τους έπεισε να φάνε τον καρπό, και κάνοντας αυτό, βίωσαν τη φώτιση.
Στη συνέχεια εκδιώχθηκαν από την Εδέμ και καταράστηκαν από τον ίδιο τον «Θεό» που τους δημιούργησε. Και πάλι, βλέπουμε τα αρχετυπικά θέματα του Κρόνου να υπάρχουν και στις δύο πλευρές της ιστορίας, προσωποποιημένα από τον Θεό και τον Διάβολο. Το καλό και το κακό. Το φως και το σκοτάδι. 2 όψεις του ίδιου νομίσματος.
Άλλωστε η Εδέμ συμβολίζει ένα περιφραγμένο χώρο, όπου όλα ελέγχονται απο το μάτι του θεού, όπου αν παραβιάσεις τους κανόνες τότε θα εκδιωχθείς. Στην εβραϊκή διάλεκτο “παράδεισος” σημαίνει ουσιαστικά περιφραγμένος χώρος.
Τα Σύμβολα του Κρόνου και του Μαύρου Κύβου
Ο Μαύρος Κύβος
Ο μαύρος κύβος αποτελεί κεντρικό σύμβολο σε αρκετές αποκρυφιστικές και εσωτερικές αφηγήσεις. Στις περισσότερες περιγραφές, ο κύβος αντιπροσωπεύει την ύλη, τον περιορισμό, τον κόσμο της φθοράς και του χρόνου. Η συμμετρία του και η ακαμψία του καθιστούν το σύμβολο ιδανικό για να εκφράσει έννοιες όπως η σταθερότητα, ο περιορισμός ή ακόμα και η υποταγή.
Σε διαδικτυακές κοινότητες όπως νήματα στο Reddit, οι χρήστες αναλύουν τον κύβο ως «συλλογικό υποσυνείδητο», τη «μήτρα της ύλης» ή ως συμβολικό αντικείμενο που συνδέεται με τη συνειδησιακή περιοριστικότητα: Αυτό που θα μπορούσαμε να πούμε πιο απλά ως Matrix.
Η εμφάνιση του κύβου σε διάφορες πολιτιστικές και αρχιτεκτονικές δομές (π.χ. η Καάμπα στη Μέκκα) ενισχύει την αίσθηση παγκόσμιας παρουσίας, η οποία ερμηνεύεται σε αφηγήσεις εσωτερικών κοινοτήτων ως ένδειξη ενός «παγκόσμιου συμβολισμού» που υποτίθεται ότι επηρεάζει την ανθρώπινη αντίληψη και κοινωνική οργάνωση (Reddit, 2023).
Ο Χρόνος και η Φθορά
Ο Κρόνος, ως θεός του χρόνου και της φθοράς, προσφέρει μια φυσική σύνδεση με τον κύβο. Ο χρόνος καταστρέφει και ανανεώνει, περιορίζει και διαμορφώνει, λειτουργώντας ως μεταφορικό «πεδίο εξουσίας». Σε εσωτερικές αφηγήσεις, η φθορά συνδέεται με τον κύβο ως μέσο υπενθύμισης της ανθρώπινης θνητότητας και της περιορισμένης ελευθερίας.
Η ερμηνεία αυτή συχνά συνδέεται με αλχημικές ή αποκρυφιστικές αντιλήψεις, όπου η ύλη (κύβος) και ο χρόνος (Κρόνος) αντιπροσωπεύουν τους περιορισμούς της ανθρώπινης εμπειρίας και αντίληψης, αλλά και τον δυνατό μετασχηματισμό που προκύπτει από τη συνειδητοποίηση αυτών των περιορισμών.
Σύμφωνα με αυτή την αφήγηση: Βρίσκουμε πολλά σημάδια του Κρόνου ως μέρος απόκρυφων συμβολισμών. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει:
- Η «ελίτ» χρησιμοποιεί τα σύμβολα για να επικοινωνήσει ή να «οριοθετήσει» την εξουσία της.
- Ο κύβος, ο χρόνος και το εξάγωνο θεωρούνται μέσα μεταφοράς της επιρροής τους στον υλικό κόσμο.
- Η διαδικτυακή κοινότητα λειτουργεί ως χώρος ανάλυσης και αποκρυπτογράφησης αυτής της συμβολικής παρουσίας, διερευνώντας πού εμφανίζονται αυτά τα σύμβολα στην καθημερινή ζωή, από λογότυπα μέχρι δημόσια κτίρια.
Τα σύμβολα της ελίτ
Στην αποκρυφιστική ερμηνευτική, κάθε εξουσία επικοινωνεί με τη γλώσσα των συμβόλων. Ο κύβος, το εξάγωνο και ο δακτύλιος του Κρόνου αποτελούν «σήματα» που, κατά την αφήγηση αυτή, δείχνουν την παρουσία ή την κληρονομιά της «κρονιακής ελίτ».
Η χρήση αυτών των σχημάτων ερμηνεύεται από τους αναλυτές ως τρόπος να διατηρείται η υπόγεια «ενεργειακή ισορροπία» του κόσμου. Ορισμένοι το περιγράφουν σαν μια «τελετουργία χωρίς θρησκεία», μια παγκόσμια εξουσία που έχει χάσει τον αρχικό της σκοπό αλλά επιμένει ως σύμβολο ελέγχου.
Αυτή η δομή δεν είναι απλώς αλληγορία, αλλά η «εσωτερική λογική» της εξουσίας — μια τελετουργική μηχανή που συντηρείται από πίστη, φόβο και συμβολισμό.
Economist με τίτλο «The World Ahead 2025» παρουσιάζει τον Κρόνο στην κορυφή, ενώ ο Τραμπ βρίσκεται στο επίκεντρο, περιτριγυρισμένος από προσωπικότητες όπως ο Πούτιν και ο Σι. Ο Κρόνος σε αυτή την περίπτωση συμβολίζει το πως η εξουσία εγκλωβίζει την ανθρωπότητα απο τις αποφάσεις των ηγετών της.

Ένα πολύ ξεκάθαρο συμβολισμό του Κρόνου βλέπουμε στο λογότυπο του πρόγραμματος του Τραμπ για τα εμβόλια Covid το “operation warp speed”, στο οποίο ο κύβος περικλείει τον υποτιθέμενο ιό, σαν να περνάει το μήνυμα πως είναι πλήρως ελεγχόμενος απο την εξουσία.

Κάτω βλέπουμε το νόμισμα των Συμφωνιών του Αβραάμ υπογεγραμμένο από τον Τραμπ. Πολύ πριν από την απάτη του Covid. Το νόμισμα είναι γεμάτο με συμβολισμούς, όπως εμβόλια, κεραίες, τον συμβολισμό του Μάτριξ και στην κορυφή πάλι ο πλανήτης Κρόνος.
Θα μπορούσα να δώσω πολλές ερμηνείες αλλά με λίγα λόγια περιγράφεται η απάτη της εξουσίας που χρησιμοποιεί έναν εικονικό κόσμο για να εγκλωβίσει την ανθρωπότητα στην ύλη – δηλαδή στον Κρόνο.

Η σύζυγος του Έλον Μασκ δημοσίευσε αυτό το άρθρο το 2019, πριν από την ψευτοπανδημία. Δεν είναι ξεκάθαρο τι ακριβώς είναι αυτό στη φωτογραφία, μοιάζει με κομμάτι βράχου που έχει αρχικά κάποια άγνωστα σύμβολα.
Στο τέλος ωστόσο διακρίνουμε…

Το πλάνο που θα ακολουθούσε, όπου δείχνει έναν ιό + τρία εμβόλια = Κρόνος
Αυτό έχει πάλι την ίδια σημασία με τα υπόλοιπα, ότι θα ξεσπάσει μια πανδημία, θα ακολουθήσουν εμβόλια, και όλα είναι αποτέλεσμα της δομής της εξουσίας που ελέγχει απόλυτα το πλάνο και συμβολίζεται ξανά με τον Κρόνο.
Το παραπάνω έχει ερμηνευτεί λάθος απο τους περισσότερους γιατί στο τέλος νομίζουν πως βλέπουν ένα UFO αλλά η σταθερή μικρή κλήση παραπέμπει ξεκάθαρα στον πλανήτη Κρόνο.
Ο Κρόνιος συμβολισμός σε σύμβολα εξουσίας
Η ιδέα μιας «απόκρυφης ελίτ» που ελέγχει ή επηρεάζει τον κόσμο μέσω συμβόλων, τελετουργιών και μυστικής γνώσης δεν είναι καινούργια. Από τους αλχημιστές και τους εσωτεριστές της Αναγέννησης μέχρι τις σύγχρονες θεωρίες περί «Κρονιακής λατρείας», ο μύθος αυτός λειτουργεί ως εργαλείο ερμηνείας της εξουσίας, του κακού και της ανισότητας. Η εξουσία στέλνει το μήνυμα στην ελιτ και αυτοί πιστεύουν πως βλέπουν κάτι που ο μέσος άνθρωπος δεν μπορεί να αντιληφθεί.
Δεν πρόκειται για “κρονιολάτρες” με την στενή έννοια του όρου, αλλά για ανθρώπους που αισθάνονται σπουδαίοι ως οι “διαχειριστές” της ανθρωπότητας μεταδίδοντας τα σύμβολά τους ο ένας στον άλλον.

Ο Μαύρος Κύβος ως μηχανισμός ελέγχου
Ο κύβος, σε αυτήν την αφήγηση, θεωρείται το δοχείο ή η φυλακή του πνεύματος. Οι πλευρές του αντιπροσωπεύουν τα όρια της ύλης και του χρόνου· το μαύρο χρώμα, τη λήθη και την απορρόφηση του φωτός, δηλαδή της γνώσης.
Ο μαύρος κύβος είναι «το ορατό σημάδι της δύναμης του Κρόνου πάνω στην ανθρωπότητα». Από κτίρια-κύβους σε οικονομικά κέντρα μέχρι την παρουσία τετραγωνικών σχημάτων σε σύγχρονα λογότυπα, οι υποστηρικτές αυτής της ιδέας βλέπουν μια τελετουργική αισθητική που επαναλαμβάνεται, ως κάτι που θυμίζει τη συνεχή επιτήρηση μιας αφανής δύναμης.

Ο Κρόνος και ο μαύρος κύβος λειτουργούν ως αρχετυπικά εργαλεία για να εξηγηθεί η ανισότητα, η μυστικότητα και η απρόσωπη δύναμη των σύγχρονων θεσμών.
Ο Maritain την αποκαλεί “ασθένεια του καιρού μας”, όπου η πρόοδος (χρόνος) αντικαθιστά την αλήθεια, οδηγώντας σε πνευματική φτώχεια και εγκλωβισμό στον υλικό κόσμο.
