Η Ρωσία γίνεται «σύμβολο ελευθερίας και βασικός παράγοντας στον αγώνα κατά της νεοαποικιοκρατίας».
από τον Dr. Rich Swier
Την 1η Αυγούστου 2023, ο Ρώσος βουλευτής Λεονίντ Σλούτσκι, πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων της Κρατικής Δούμας, δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο « Θέλω να προειδοποιήσω τους θερμοκέφαλους να μην ψάχνουν για ένα «ρωσικά ίχνη» στον Νίγηρα », στη ρωσική κυβερνητική εφημερίδα Rossiyskaïa Gazeta. Στο άρθρο, ο Slutsky επεσήμανε ότι μια στρατιωτική επέμβαση στον Νίγηρα με την υποστήριξη της Δύσης θα δημιουργούσε τον « πρώτο ηπειρωτικό πόλεμο » στην Αφρική.
Στη συνέχεια πρόσθεσε ότι ενώ η Δύση απαιτεί την δημοκρατία στον Νίγηρα, δεν αντέδρασε στο «ουκρανικό πραξικόπημα» το 2014. Αυτή τη θέση επανέλαβε και ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ . Ο Σλούτσκι είπε στη συνέχεια ότι οι υποστηρικτές του πραξικοπήματος στον Νίγηρα «συμπαθούν» τη Μόσχα επειδή η Ρωσία έχει γίνει «σύμβολο και βασικός παράγοντας στον αγώνα κατά της νεοαποικιοκρατίας».
Ακολουθεί το άρθρο του Ρώσου βουλευτή Slutsky :
« Δεν είναι δύσκολο να προβλέψουμε ποια απειλή θα δημιουργούσε μια πιθανή στρατιωτική επέμβαση – χάος, αιματοχυσία και τον πρώτο ηπειρωτικό πόλεμο».
« Η κατάσταση στον Νίγηρα, όπου ο στρατός ανέτρεψε τον Πρόεδρο Μοχάμεντ Μπαζούμ τη στιγμή που άνοιγε η δεύτερη σύνοδος κορυφής Ρωσίας-Αφρικής στην Αγία Πετρούπολη, έχει θέσει σε κίνηση ένα μεγάλο μέρος της μαύρης ηπείρου. Και δεν πρόκειται για το γεγονός του πραξικοπήματος, το οποίο η Ρωσία παραδοσιακά δεν υποστηρίζει, ούτε για οποιαδήποτε βίαιη κατάληψη της εξουσίας, αλλά για την αντίδραση των χωρών της συλλογικής Δύσης ως νέες μητροπόλεις που συνεχίζουν να στραγγίζουν τους πόρους της αφρικάνινης ηπείρου χάρη στα καθεστώτα που την έχουν θέσει σε εφαρμογή ».
« Ο Νίγηρας είναι μια από τις φτωχότερες χώρες της Αφρικής, με πληθυσμό 25 εκατομμυρίων. Μέχρι το 1960 ήταν γαλλική αποικία. Ταυτόχρονα, ο Νίγηρας ήταν και παραμένει ο έβδομος προμηθευτής ουρανίου στις παγκόσμιες αγορές και αυτή είναι η κύρια πηγή αυτής της πρώτης ύλης για τις ανάγκες του ενεργειακού τομέα όχι μόνο της Γαλλίας, αλλά ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης» .
« Το πρώτο πράγμα που έκαναν οι πραξικοπηματίες ήταν να κηρύξουν διακοπή των αποστολών χρυσού και ουρανίου στη Γαλλία. Οι ειδικοί φοβούνται ήδη ότι μετά την αλλαγή εξουσίας στον Νίγηρα, οι Γάλλοι πυρηνικοί εργαζόμενοι θα αναγκαστούν να επανεξετάσουν τις οικονομικές συνθήκες εργασίας στη χώρα, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε υψηλότερες τιμές για τα πυρηνικά καύσιμα που χρησιμοποιούνται σε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής .
«Κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε για πραξικόπημα που είχε συμφέρον η δύση»
“Το Παρίσι, ακολουθούμενο από τις Βρυξέλλες, το Λονδίνο, την Ουάσιγκτον και άλλες δυτικές πρωτεύουσες καταδίκασαν έντονα το στρατιωτικό πραξικόπημα στον Νίγηρα, απαιτώντας την αποκατάσταση των προεδρικών εξουσιών του Μπαζούμ. Η θέση τους συμμεριζόταν η υποπεριφερειακή οργάνωση της Οικονομικής Κοινότητας των Κρατών της Δυτικής Αφρικής (ECOWAS), επιβάλλοντας κυρώσεις καθώς και δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων του Νίγηρα. Το μπλοκ, τα κράτη του οποίου επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τη Γαλλία, εξέδωσε ταυτόχρονα ένα τελεσίγραφο: εάν η εξουσία του έκπτωτου προέδρου δεν αποκατασταθεί εντός της επόμενης εβδομάδας, τα ίδια τα κράτη μέλη θα λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης βίας. Δεν είναι δύσκολο να προβλέψουμε ποια απειλή θα δημιουργούσε μια πιθανή στρατιωτική επέμβαση – χάος, αιματοχυσία ή τον πρώτο Ηπειρωτικό Πόλεμο. Ειδικά,“.
« Αν δούμε πως όλα τα μέτρα που έλαβαν οι δυτικές χώρες ως απάντηση στα γεγονότα στην Ουκρανία πριν από εννέα χρόνια, θα βρούμε εντελώς αντίθετες τάσεις. Τι περιμένατε όμως να ανακαλύψετε; Άλλωστε, είναι η περίφημη [δυτική] υποκρισία, όταν το επίκεντρο των συμφερόντων της δεν είναι στο πλευρό των «μαχητών για την ελευθερία και τη δημοκρατία», όπως συνέβη στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Συρία, όπως στην Ουκρανία, αλλά στο πλευρό της «εξουσίας υπάκουης». Κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε τότε ».
Αυτό που συμβαίνει στον Νίγηρα αντικατοπτρίζει την «επιθυμία» των αφρικανικών χωρών να «απελευθερωθούν πλήρως από το βάρος των αποικιακών δυνάμεων ».
Ωστόσο , η Ρωσία διατήρησε πάντα μια συνεπή γραμμή ενάντια σε οποιοδήποτε πραξικόπημα: τόσο στην Ουκρανία, στον Νίγηρα όσο και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα και μέρος στον κόσμο. Τα ζητήματα μετάβασης της εξουσίας θα πρέπει να επιλύονται μόνο μέσα στο συνταγματικό, νομικό και νόμιμο πλαίσιο. Είναι απαράβατο για μας ».
Ως εκ τούτου, θα ήθελα να προειδοποιήσω τους θερμοκέφαλους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων μεταξύ των «μη εταίρων» μας στη Δύση, ενάντια στις προσπάθειες αναζήτησης ρωσικού ίχνους στα γεγονότα στο Νιαμέι. Αν και οι διαδηλωτές δείχνουν να συμπονούν τη χώρα μας, φωνάζοντας «Ζήτω η Ρωσία, ζήτω Πούτιν» και κυματίζοντας ρωσικές σημαίες κατά τη διάρκεια των ενεργειών τους. Όλα αυτά δεν είναι παρά συμβολισμοί ».
« Η Ρωσία γίνεται σύμβολο και βασικός παίκτης στον αγώνα κατά της νεοαποικιοκρατίας. Οι συνεχιζόμενες προσπάθειες για κράτος δικαίου και δημοκρατίας απο την δύση έρχονται ολοένα και περισσότερο σε αντίθεση με τα εθνικά συμφέροντα χωρών εκτός που δεν ανήκουν σε αυτές του «χρυσού δισεκατομμυρίου». Και αυτό που συμβαίνει στον Νίγηρα αντικατοπτρίζει την επιθυμία των ανθρώπων πολλών αφρικανικών χωρών να απελευθερωθούν πλήρως από το βάρος των αποικιακών δυνάμεων. Θα ήθελα να ολοκληρώσω εδώ αναφέροντας τον Βλαντιμίρ Πούτιν στην ομιλία του στη Σύνοδο Κορυφής Ρωσίας-Αφρικής: «Η εποχή της κυριαρχίας μιας χώρας ή μιας ομάδας χωρών που εκμεταλλέυεται μια άλλη έχει τελειώσει. Ωστόσο, αυτοί που είναι συνηθισμένοι στην εξαίρεση και το μονοπώλιο τους στις παγκόσμιες υποθέσεις αντιστέκονται σε αυτό. Αυτό θα είναι το βασικό μας στοιχείο για το πως θα δράσουμε μελλοντικά.
