Ο βίος και η πολιτεία του νέου πρωθυπουργού της Βρετανίας Keir Starmer – πως συγκάλυψε τις κατηγορίες του διαβόητου παιδόφιλου Jimmy Savile και πως το στέμμα τον ανέβασε στην εξουσία.

Ο νέος πρωθυπουργός της Βρετανίας Keir Starmer έχει στενούς δεσμούς με την βασιλική οικογένεια και τις μυστικές υπηρεσίες του Ηνωμένου Βασιλείου. Επίσης είναι αυτός που ανέλαβε την υπόθεση αθώωσης του διαβόητου παιδόφιλου της βρετανικής ελίτ Jimmy Savile.

Τα ερωτήματα στροβιλίζονται για το πώς εξαφανίστηκαν βασικά αρχεία για τον Savile όταν ο Starmer επέβλεπε την ποινική υπόθεση εναντίον του.Το ποιος είναι ο Savile, μπορείτε να το δείτε στο άρθρο: Ο Βασιλιάς Καρόλος και οι παιδεραστές φίλοι του!

Τον Οκτώβριο του 2012, ένα ντοκιμαντέρ αποκάλυψε πώς ο Sir Jimmy Savile βίασε εκατοντάδες ανήλικα παιδιά, συμπεριλαμβανομένων ακόμα και μωρών… Αυτό οδήγησε σε μια έκρηξη αναφορών για βιασμούς και κακοποιήσεις, που συγκάλυπταν δεκαετίες, αλλα και επίσημες έρευνες σε πολλά κυρίαρχα ιδρύματα με τα οποία συνδέθηκε ο Savile και δεν βγηκαν ποτέ στην δημοσιότητα.

Σήμερα, η πλήρης έκταση των αποτρόπαιων εγκλημάτων του και ο συνολικός αριθμός των θυμάτων του είναι ακόμη άγνωστη. Έχει επιβεβαιωθεί ότι το  BBC ,  το NHS ,  η βρετανική αστυνομία και πολλοί  δημοσιογράφοι  που είχαν πλήρη γνώση των νοσηρών εγκλημάτων του πριν από το θάνατό του, επέλεξαν να μην κάνουν τίποτα γι’ αυτό. Λόγω των στενών δεσμών που είχε με την Βασιλική οικογένεια της Αγγλίας.

Στην πορεία,  υπήρξαν πολλές  «χαμένες ευκαιρίες» για να σταματήσουν τα σεξουαλικά εγκλήματα του Savile. Το πιο ουσιαστικό, το 2007, όταν η αστυνομία  ήρθε σε επαφή  με ορισμένες γυναίκες και παιδιά που είχαν καταθέσει ότι δέχθηκαν επίθεση και βιασμό από τον Savile. Ωστόσο, αυτή η έρευνα τερματίστηκε και δεν αναγνωρίστηκε ποτέ δημόσια. Λεπτομέρειες για το πώς σταμάτησε η έρευνα δεν προέκυψαν, εμπλέκοντας τόσο τους ανακριτές όσο και την Εισαγγελική Υπηρεσία του Στέμματος (CPS).

Το CPS ηγούνταν εκείνη την εποχή από τον Keir Starmer, τώρα πρωθυπουργό της Αυτού Μεγαλειότητας. Όπως  τεκμηριώθηκε  από το The Grayzone,  ο νέος πρωθυπουργός της Βρετανίας έχει μια βαθιά, μακροχρόνια σχέση με το κατεστημένο εθνικής ασφάλειας του Λονδίνου και τον μηχανισμό ασφάλειας και πληροφοριών, καθώς και με την ελίτ της Τριμερής Επιτροπής. Διεύθυνε το CPS όταν η Υπηρεσία προστάτευσε τους τρομοκράτες της MI5 και της MI6  από τη δίωξη  για βασανιστήρια  και συνετέλεσε  για να υποστηρίξει μια ψευδή υπόθεση βιασμού εναντίον του Τζούλιαν Ασάνζ.

Το CPS  κατέστρεψε βασικά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου  που σχετίζονταν με αυτή την υποθεση, η οποία χρησίμευσε για να κρατήσει τον ιδρυτή του WikiLeaks κρυμμένο στην Πρεσβεία του Ισημερινού ενώ αντιμετώπιζε την έκδοση του στη Σουηδία, όταν οι εισαγγελείς και στις δύο χώρες γνώριζαν ότι οι κατηγορίες ήταν ψευδής. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Υπηρεσία διέλυσε  όλα τα αρχεία  των τεσσάρων ταξιδιών του Starmer στην Ουάσιγκτον DC. Δεν είναι τυχαίο ότι και κάθε αρχείο που διατηρούσε με τις υποθέσεις του Savile από το CPS εξαφανίστηκε επίσης κατά παράβαση του βασικού πρωτοκόλλου.

Το λιγότερο είναι πως ο Starmer ήταν ο άνθρωπος για όλες τις βρώμικες δουλειές, ήξερε για τα εγκλήματα του Savile γιατί ο ίδιος και η τότε υπηρεσία του επέλεξαν να κρύψουν τα εγκλήματα του κατά συρροή παιδόφιλου από τη δικαιοσύνη. Τα ίδια βρετανικά μέσα ενημέρωσης που έχουν τροφοδοτήσει τις φιλοδοξίες του Starmer τον προστατεύουν από τον κριτικό έλεγχο για αυτό το θέμα.

Οι εισαγγελείς απομονώνουν τον Savile από τη δικαιοσύνη

Τον Φεβρουάριο του 2022, κατά τη διάρκεια μιας κοινοβουλευτικής κούρσας, ο πρώην πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον  κατηγόρησε τον Στάρμερ  ότι πέρασε το χρόνο του ως επικεφαλής του CPS «διώκοντας δημοσιογράφους και είναι αυτός που επεδίωξε να προστατεύση τον Τζίμι Σαβίλ».

Αυτό πυροδότησε μια δημόσια καταιγίδα, με Βρετανούς πολιτικούς όλων των κομμάτων και όλα τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης να παρατάσσονται για να καταδικάσουν τα σχόλια του πρωθυπουργού ως αποκρουστική συκοφαντία. Η πίεση έγινε τόσο έντονη, που ο Τζόνσον  απέσυρε  τα σχόλιά του μέσα σε τρεις μέρες.

Ωστόσο, είναι γεγονός ότι ο Στάρμερ ήταν Διευθυντής Δημοσίων Εισαγγελιών όταν οι βρετανικές αρχές διέθεταν πειστικά αποδεικτικά στοιχεία για τα αποτρόπαια σεξουαλικά εγκλήματα του Σάβιλ επί πολλά χρόνια, και αρνήθηκε να κινηθεί εναντίον του παιδεραστή. Επίσης, συχνά υποστηρίζεται ότι μια  επίσημη έρευνα  που διέταξε το 2012 σχετικά με την δίωξη του Savile, απέλυσε ο ίδιος την ομάδα που την ερευνούσε.

Ωστόσο, είναι σαφές ότι οι αξιωματικοί έκλεισαν την έρευνα υπό ρητή καθοδήγηση της CPS. Ο διορισμένος «δικηγόρος επανεξέτασης» της Υπηρεσίας για τους ισχυρισμούς – ένας «εξαιρετικά έμπειρος «ειδικός σε θέματα βιασμού» – είπε στην αστυνομία «σε πρώιμο στάδιο» ότι «δεν θα ήταν διατεθειμένος να προχωρήση σε διώξεις για αυτές τις υποθέσεις επειδή ήταν «σχετικά ήσσονος σημασίας» και μέχρι το χρόνο που είχε παρέλθει από τότε που φέρεται να διαπράχθηκαν τα αδικήματα.

Η «σχετικά ήσσονος σημασίας» εκτίμηση του δικηγόρου του CPS για τα αποτρόπαια εγκλήματα του Savile «ενόχλησε» τον ανακριτή. «Θα ήλπιζα ότι οποιοσδήποτε εισαγγελέας θα θεωρούσε μια σεξουαλική επίθεση σε παιδιά από μόνη της σοβαρή», έγραψε. «Αυτές οι συγκεκριμένες επιθέσεις δεν ήταν καθόλου ασήμαντες: αντιπροσώπευαν μια συμπεριφορά εναντίον ευάλωτων γυναικών και μικρών κοριτσιών από έναν άνδρα που στην πραγματικότητα βρισκόταν σε θέση ισχύος». Ως αποτέλεσμα, ο ανακριτής είχε «επιφυλάξεις για τον τρόπο με τον οποίο ο εισαγγελέας κατέληξε στην απόφασή του»:

«Οι ισχυρισμοί που έγιναν ήταν σοβαροί και αξιόπιστοι. ο εισαγγελέας έπρεπε να το είχε αναγνωρίσει και να επιδιώξει δίωξη. Συγκεκριμένα, υπήρχαν πτυχές των όσων του είπαν από την αστυνομία…που θα έπρεπε να είχε κάνει περαιτέρω ερωτήσεις…Έχω οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι εάν η αστυνομία  και οι εισαγγελείς  είχαν διαφορετική προσέγγιση, θα μπορούσε να είχε ασκηθεί δίωξη.” είπε.

Η διεφθαρμένη πορεία του Στάρμερ προς την εξουσία

Παρά αυτές τις σοβαρές επικρίσεις, ο ανακριτής κατέληξε, «Δεν είδα τίποτα που να υποδηλώνει ότι οι αποφάσεις για μη δίωξη επηρεάστηκαν από οποιοδήποτε ακατάλληλο κίνητρο εκ μέρους είτε της αστυνομίας είτε των εισαγγελέων. Κάτι που θα μπορούσε να είναι αλήθεια, απο το γεγονός πως όλα τα αρχεία CPS του Savile καταστράφηκαν τον Οκτώβριο του 2010. Επομένως, η έκθεση «εξαρτιόταν από υλικό που παρείχε η αστυνομία για να δείξει ποια έγγραφα είδε ο δικηγόρος που ελέγχει και τις συμβουλές που δόθηκαν».

Ακόμη και αυτά τα αρχεία ήταν «εν μέρει είτε ελλιπή είτε [περιείχαν] εσωτερικές ασυνέπειες», που «καθιστούσαν δύσκολη την αξιολόγηση του τι συνέβη» και «αδύνατο να αναδημιουργηθεί με οποιαδήποτε βεβαιότητα» αυτό που πραγματικά είδε ο δικηγόρος που έκανε την εξέταση. Από την πλευρά του, το CPS δεν είχε πια «καθόλου αρχεία» της υπόθεσης. Η έρευνα ειπώθηκε ότι αυτό οφειλόταν στην απόφαση να μην ληφθούν μέτρα κατά του Savile με αποτέλεσμα τα αρχεία της Υπηρεσίας να “διαγράφονται αυτόματα”, σύμφωνα με την “πολιτική” του CPS.

Ωστόσο,  οι κατευθυντήριες γραμμές της Υπηρεσίας  σχετικά με τη «διατήρηση και διάθεση» αποδεικτικών στοιχείων αναφέρουν ξεκάθαρα ότι τα έγγραφα για τις υποθέσεις, στις οποίες «δεν έχει λάβει χώρα καμία διαδικασία ή όπου η υπόθεση είχε διακοπεί πριν από τη δίκη», πρέπει να φυλάσσονται για πέντε χρόνια. Η καταστροφή των αρχείων του Savile ήταν κατάφωρη παραβίαση αυτών των κανόνων. Η απόφαση για παραβίαση των κατευθυντήριων γραμμών για μια υπόθεση τόσο υψηλού προφίλ έπρεπε να είχε ληφθεί στα υψηλότερα επίπεδα του CPS.

Λοιπόν γιατί ο ίδιος ο Στάρμερ έκανε αυτή την συγκάλυψη;

Είναι ανοιχτό το ερώτημα πώς, αφού εξέτασε τον χειρισμό της υπόθεσης Savile από την Υπηρεσία το 2012,  ο Starmer φέρεται να «να κατέληξε κοντά στην αρχική απόφαση να μην ασκήσει δίωξη», προτού διορίσει τη δική του επικεφαλής νομική σύμβουλο CPS, Alison Levitt. για τη διεξαγωγή της επίσημης έρευνας. Τα πορίσματα της έκθεσής της βεβαιώνουν ξεκάθαρα ότι ο Savile είχε μια ξεκάθαρη υπόθεση με καταγγελίες που συγκεντρώθηκαν εναντίον του μόνο εκείνη την περίοδο.

Τον Απρίλιο του 2014 , η διορισμένη απο Σταρμερ Levitt, ανταμείφθηκε για την υπηρεσία CPS της με μια προσοδοφόρα δουλειά στην υψηλόβαθμη δικηγορική εταιρεία Mishcon de Reya. Η εταιρεία έχει διαχειριστεί  τεράστια ποσά  για τη διευκόλυνση του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος και  συχνά βοηθά  πλούσιους ιδιώτες και ισχυρές εταιρείες να καταχρώνται το βρετανικό νομικό σύστημα αλλά και για να «εκφοβίσουν και να αποτρέψουν» δημοσιογράφους να βγάλουν τα άπλυτα τους στη φόρα.

Ο Στάρμερ  αναβαθμίστηκε  τον Ιούλιο του 2017 από τον τότε ηγέτη των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν και εγκαταλείψε την καλά αμειβόμενη θέση του εκεί, αφού ανέλαβε ρόλο στο Υπουργικό Συμβούλιο.

Όταν έγιναν οι ευρωπαϊκές εκλογές του Μαΐου 2019, ο Στάρμερ  απαιτούσε ανοιχτά  ένα δεύτερο δημοψήφισμα για την ένταξη της Βρετανίας στην ΕΕ, σε πείσμα άλλων σκιωδών υπουργών.

Λόγω του  έντονου εκφοβισμού  και των απειλών από τον Στάρμερ και άλλα στοιχεία κατά του Κόρμπιν, οι Εργατικοί  τελικά υιοθέτησαν  μια επίσημη πολιτική «ψηφοφορίας του λαού» για την αποχώρηση από την ΕΕ τον Ιούλιο του ίδιου έτους. Ήταν ένα  καταιγιστικό λάθος , καθιστώντας τη συντριπτική ήττα του κόμματος στις γενικές εκλογές του Δεκεμβρίου 2019. Ήταν αυτή μια συνειδητή πράξη δολιοφθοράς από τον Στάρμερ και την κλίκα του για να καταδικάσει τον Κόρμπιν και να ανοίξει το δρόμο για τη δική τους άνοδο στην εξουσία;  Η ακαδημαϊκή ανάλυση μήνες νωρίτερα έδειξε ότι η μόνη βολή των Εργατικών για τη νίκη ήταν να στοχεύσει τους Συντηρητικούς που ψήφιζαν αποχώρηση. 

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, όπως  αποκάλυψε το The Grayzone , η πολιτική του δεύτερου δημοψηφίσματος ξεκίνησε από ένα ελάχιστα γνωστό πολιτικό κόμμα, το Renew, που ιδρύθηκε από άτομα συνδεδεμένα με το τμήμα στρατηγικής του ΝΑΤΟ, της MI6 και τη μονάδα ψυχολογικού πολέμου του Βρετανικού Στρατού 77th Brigade.

Στη σύγχρονη προεκλογική εκστρατεία, ο Στάρμερ  παραδέχτηκε  ότι ήξερε ότι οι Εργατικοί θα έχαναν το 2019. Είτε αυτή ήταν η ρητή αποστολή του είτε όχι, άνοιξε τον δρόμο για τη δική του πρωθυπουργία και ενδυνάμωσε τους συμμάχους του στις υπηρεσίες ασφαλείας και πληροφοριών της Βρετανίας.

Δείτε επίσης: Θέλουν να βγάλουν το κόμμα της Λεπέν εκτός νόμου; Ανακοινώνουν πως «τρέχει» δικαστική έρευνα εις βάρος της!