Όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα: Μάρτιος 1992 / Η συνεργασία της φαμίλιας Μητσοτάκη με την Σικελιανή μαφία!

1 Μαρτίου 1992, μια ιστορία απο το παρελθόν που μοιάζει πολύ με αυτή των Τεμπών, έρχεται να μας θυμίσει τα εγκληματικά λάθη του ελληνικού λαού, που επιμένει να ξεχνά και να ξαναεμπιστεύεται ανθρώπους που περισσότερο μοιάζουν με μέλη κάποιας μαφίας παρά με πολιτικούς.

Την μέρα εκείνη η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη αποφασίζει την πώληση του 69,8% των μετοχών της τσιμεντοβιομηχανίας ΑΓΕΤ Ηρακλής στην κοινοπραξία της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδος με την ιταλική εταιρία Καλτσεστρούτσι και προκαλεί αντιδράσεις από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Είναι μια από τις υποθέσεις που, ένα χρόνο μετά, θα τον ρίξουν από την εξουσία. Ήταν η εποχή που ο Γιάννης Αλαφούζος και σύσσωμος ο ΣΚΑΪ κατέβαινε στις πορείες των απεργών οδηγών της ΕΑΣ φωνάζοντας συνθήματα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών. Ήταν η εποχή που ο Στέφανος Μάνος δοκίμαζε τα όρια της ανθρώπινης λογικής υποστηρίζοντας ότι είναι φτηνότερο να ταξιδέψεις από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη με ταξί παρά με… τρένο και πως πρέπει να ξεπουλήσουμε τις κερδοφόρες κρατικές επιχειρήσεις – γιατί αν έμεναν υπό δημόσιο έλεγχο θα έπαυαν… να είναι κερδοφόρες.

Εξ ου και πωλήθηκε η ΑΓΕΤ Ηρακλής στην Σικελιανή μαφία, μια εταιρία που αποτελούσε έναν από τους πιο υγιής πυλώνες της ελληνικής βιομηχανίας και αποτέλεσε σημείο καμπής για την ιστορία των ελληνικών ιδιωτικοποιήσεων – αλλά και των σκανδάλων.

Όπως, όμως, αποκαλύφθηκε αργότερα ο λεγόμενος «τσιμεντάνθρωπος» της Καλτσεστρούτσι, Λορέντσο Παντσαβόλτα, συνεργαζόταν στενά με τη μαφία της Σικελίας ενώ η εταιρεία του λάδωνε πολιτικούς για να προσφέρουν δημόσια έργα.

Η Ιταλία, σε αντίθεση με την Ελλάδα κατάφερε να ξεφορτωθεί τους πρωταγωνιστές εκείνων των σκανδάλων: ο Παντσαβόλτα πέρασε χρόνια περιφερόμενος σε εισαγγελικά γραφεία από την Μπολόνια ως το Παλέρμο ενώ ο Ραούλ Γκαρντίνι, ο άνθρωπος που διαχειρίστηκε την εξαγορά της ΑΓΕΤ, προτίμησε (σύμφωνα τουλάχιστον με την επίσημη εκδοχή…) να αυτοκτονήσει παρά να πέσει στα χέρια των διωκτικών αρχών.

Όσο για τον πολιτικό «προϊστάμενο» της υπόθεσης, τον διαβόητο σοσιαλιστή πρωθυπουργό της πεντακομματικής κυβέρνησης της Ιταλίας, Μπετίνο Κράξι; Προτίμησε τον μοναχικό δρόμο της αυτοεξορίας στη Βόρεια Αφρική.

Σε εμάς εδώ, έγινε αυτό που συμβαίνει χρόνια τώρα. Το σκάνδαλο ξεχάστηκε και η μαφία συνέχισε να κυβερνά μέχρι που η ιστορία επαναλήφθηκε με τον ιό Μητσοτάκη και το έγκλημα στα Τέμπη.

Δείτε το βίντεο μετά το 24ο λεπτό