Όταν ο Johnny Rotten (Σάπιος Τζόνι) Εξέθεσε τον πραγματικά σάπιο Jimmy Savile, δεκαετίες πριν βγουν τα εγκλήματά του στη δημοσιότητα.

Σε μια σκοτεινή ειρωνεία της ιστορίας, ο John Lydon, γνωστός ως Johnny Rotten (Σάπιος Τζόνι) από το θρυλικό punk συγκρότημα Sex Pistols, ήταν o πρώτος που τόλμησε να αμφισβητήσει δημόσια τον Jimmy Savile, έναν από τους πιο διαβόητους εγκληματίες κατά των παιδιών της βρετανικής ελίτ.

Το 1978, ο John Lydon, τότε 22 ετών, έδωσε μια συνέντευξη στο BBC. Όταν ο παρουσιαστής τον ρώτησε ποιον θα “σκότωνε” σε μια φανταστική ταινία, ο Lydon είπε: “Θα ήθελα να σκοτώσω τον Jimmy Savile. Είναι υποκριτής. Στοιχηματίζω ότι είναι ανακατεμένος σε κάθε είδους βρωμιά που δεν μας επιτρέπεται να συζητήσουμε δημόσια”. Ο Lydon, όπως ο ίδιος δήλωσε βασίστηκε σε όσα είχε ακούσει απο τις φήμες που κυκλοφορούσαν σε αυτό που ο ίδιος χαρακτήρισε “όλοι ήξεραν αλλά κανείς δεν μιλούσε”. Μάλιστα λέγεται πως προσπάθησε να αναφερθεί ξανά στο λογοκριμένο περιστατικό αλλά συνέβη και δεύτερη φορά.

The Sex Pistols' John Lydon (Johnny Rotten), was banned by the BBC after outing Jimmy Savile in a 1978 interview. pic.twitter.com/gpGIxctSRr— The Yorkshire Lass (@real_shirelass) September 17, 2024

Αν κάτι αξίζει να παρατηρήσουμε απο αυτό το παράδειγμα, είναι πως τη δεκαετία του 1970, ο Jimmy Savile θεωρούνταν από το κοινό και το κατεστημένο της Βρετανίας μια φιγούρα κυριολεκτικά “αγιοποιημένη”, ουδείς τολμούσε να ισχυριστεί πως ο πιο γνωστός φιλάνθρωπος της εποχής θα ήταν ο μεγαλύτερος εγκληματίας, γεγονός που τον καθιστούσε υπεράνω υποψίας για όποιες φήμες κι αν κυκλοφορούσαν.

Οι λόγοι που συνέβαλαν σε αυτό:

1. Δημόσια Εικόνα Φιλάνθρωπου: Ο Savile ήταν γνωστός για τη συγκέντρωση εκατομμυρίων λιρών για φιλανθρωπίες, ιδιαίτερα για νοσοκομεία όπως το Stoke Mandeville. Η εικόνα του ως “άνθρωπου που βοηθά τα παιδιά” τον έκανε σύμβολο αλτρουισμού – όπως αποδείχτηκε αργότερα πολλοί από τους χώρους κακοποίησης ήταν τα ίδια τα νοσοκομεία.
2. Τηλεοπτική Λάμψη: Ως παρουσιαστής του Top of the Pops και του Jim’ll Fix It στο BBC, ο Savile ήταν οικείος και αγαπητός στο κοινό της εποχής, χαρακτηριστικά που τον έκαναν “λαϊκό ήρωα”. μάλιστα τον αποκαλούσαν ως “ο άγιος των παιδιών”.
3. Σύνδεση με το Κατεστημένο: Ο Savile είχε στενές σχέσεις με πολιτικούς (όπως η Margaret Thatcher, που τον πρότεινε για σερ – Ιππότη το 1990), στενές σχέσεις με τη βασιλική οικογένεια και ανώτατα στελέχη του BBC. Αυτή η πρόσβαση τον καθιστούσε “άθικτο”, καθώς οι κατηγορίες θεωρούνταν απειλή για τους ίδιους του θεσμούς της χώρας.
4. Κουλτούρα Σιωπής στο BBC: Οι φήμες για τη συμπεριφορά του ήταν γνωστές σε κύκλους του BBC, αλλά η κουλτούρα της εποχής (λιγότερη ευαισθησία για τη σεξουαλική κακοποίηση, φόβος δυσφήμισης) και η επιρροή του Savile οδηγούσαν σε συγκάλυψη. Η έκθεση Dame Janet Smith (2016) αποκάλυψε ότι στελέχη του BBC αγνοούσαν καταγγελίες από το 1960, θεωρώντας τες “ανυπόστατες”.
5. Χειραγώγηση και Εκφοβισμός: Ο Savile χρησιμοποιούσε την επιρροή του για να εκφοβίζει θύματα και μάρτυρες, ενώ η φήμη του ως “ακίνδυνου” αποδυνάμωνε κάθε κατηγορία. Από μαρτυρίες γνωρίζουμε πως όσα θύματα μιλούσαν ανοιχτά γιαυτό αποκαλούνταν ως τρελοί.

Η ιστορία του Lydon και του Savile είναι μια υπενθύμιση ότι η αλήθεια θάβεται κάτω από τα στερεότυπα και την δημόσια εικόνα.

Από την άλλη η δημόσια εικόνα του John Lydon ή “Rotten” (Σάπιος), η ατημέλητη εμφάνισή του και η επιθετική του ρητορική συχνά με ύβρεις τον καθιστούσαν “αντιπαθή” στα μάτια του mainstream κοινού. Το ίδιο BBC που συγκάλυπτε τα εγκλήματα του Savile και οι εφημερίδες τον παρουσίαζαν ως ταραχοποιό και ψυχικά διαταραγμένο, επικίνδυνο για τα ήθη της νεολαίας. Το ακριβώς αντίθετο απο την δημόσια εικόνα του Savile.

Φανταστείτε πόσο ισχυρή ήταν αυτή η εικόνα, που μόνο μετά τον θάνατό του το 2011, αποκαλύφθηκε η φρικτή αλήθεια: Ο Savile ήταν ένας από τους μεγαλύτερους παιδεραστές και βασανιστές παιδιών στην ιστορία της Βρετανίας, με πάνω από 450 καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση σε βάρος παιδιών, εφήβων και ευάλωτων ηλικιωμένων, από τη δεκαετία του 1950 έως το 2000.

Υπολογίζεται ότι ο πραγματικός αριθμός ξεπερνά κατά πολύ τα 2.000 θύματα παιδιών πολλά απο τα οποία κατέληξαν πάνω στα χέρια του. Οι πράξεις του εκτείνονταν σε νοσοκομεία, σχολεία και στούντιο του BBC, με την έρευνα Operation Yewtree να αποκαλύπτει ότι το ίδιο το πολιτικό κατεστημένο της εποχής τον προστάτευε, αποκαλώντας τρελούς τους καταγγέλλοντες.

Η ιστορία του Lydon και του Savile είναι μια υπενθύμιση ότι η αλήθεια συχνά θάβεται κάτω από τα στερεότυπα και την σύνδεση με το κατεστημένο. Ο καιρός όμως έχει γυρίσματα, όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να κρύψουν τις βρομιές τους πίσω απο την καλή εικόνα που προβάλλουν τα Media και πίσω απο το κατεστημένο που τους στηρίζει. Ας γνωρίζουν πως η αλήθεια αργά – η γρήγορα πάλι θα βγει στο φως.