Πως η CIA και η Μοσάντ διοργάνωσαν την “Ισλαμική επανάσταση” του 1979 στο Ιράν για την υφαρπαγή της περιουσίας τους και την εγκαθίδρυση του ακραίου Ισλάμ!
Η Ιρανική Επανάσταση , γνωστή και ως Ισλαμική Επανάσταση του 1979 , ήταν μια σειρά γεγονότων που κορυφώθηκαν με την ανατροπή της δυναστείας των Παχλαβί το 1979 απο την CIA και την Μοσαντ.
Πολλές φορές θα ακούσετε απο τους υποστηρικτές της κυβέρνησης το εντελώς γελοίο, παράλληλα απάνθρωπο συμπέρασμα, καθώς μιλάμε για γεννοκτονία, πως το Ισραήλ πολεμάει το ακραίο Ισλάμ… Αντίστοιχα και ακραίους αριστερούς που υποστηρίζουν το ακραίο Ισλάμ πιστεύοντας πως το πολεμάει η δύση. Πραγματικά τι μπορεί να πει κανείς γιαυτούς τους ανθρώπους.
Η ιστορία δεν ξεγράφεται και όπως τότε, έτσι και σήμερα γνωρίζουμε μέσα απο πολλά ντοκουμέντα πως η ισλαμική επανάσταση διοργανώθηκε και υποστηρίχθηκε απο την CIA και την Μοσάντ.
Δείτε μερικές εικόνες πως ήταν η Περσία πριν την Ισλαμική επανάσταση:
Iran before the 1979 Islamic revolution.
pic.twitter.com/jNBv11S3LM— Figen (@TheFigen_) May 11, 2024
Η Ιρανική Επανάσταση είχε βαθύ αντίκτυπο στη χώρα και τον κόσμο, διαμορφώνοντας το πολιτικό τοπίο και τις διεθνείς σχέσεις του Ιράν. Οδήγησε επίσης σε συζητήσεις σχετικά με τη μορφή που πρέπει να λάβει ένα ισλαμικό κράτος και τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει η θρησκεία στην κοινωνία, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεων των φύλων.
Οι άντρες ντύνονται αποκλειστικά σύμφωνα με την ισλαμική παράδοση και έχουν όλα τα δικαιώματα απέναντι στις γυναίκες. Οι γυναίκες δεν έχουν πια το δικαίωμα να σπουδάζουν όπως και να εργάζονται σε παραγωγικό τομέα. Παρά μόνο στις υπηρεσίες υγείας για να βοηθούν ασθενείς.
Το ίδιο συνέβει και στο Αφγανιστάν απο τους ίδιους υπεύθυνους αλλα με αυτό θα ασχοληθούμε άλλη φορά….
Το 2010, ο Dean Henderson δημοσίευσε ένα βιβλίο « Big Oil & Their Bankers In The Persian Gulf: Four Horsemen, Eight Families & Their Global Intelligence, Narcotics & Terror Network ». Την Παρασκευή δημοσίευσε μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο του που περιγράφουν το Ιράν πριν από την επανάσταση.
Η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ (“CIA”) δημιούργησε το SAVAK, τη μυστική αστυνομία του Σάχη, το 1957, η οποία έγινε γνωστή για τη βαρβαρότητα και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι πράκτορές της εκπαιδεύτηκαν από τη CIA και οι κορυφαίοι brass εκπαιδεύτηκαν μέσω του Προγράμματος Δημόσιας Ασφάλειας της USAID.
Το καθεστώς του Σάχη, με την υποστήριξη της CIA, αντιμετώπισε τις ειρηνικές διαδηλώσεις με βαναυσότητα, οδηγώντας στην εξαφάνιση διαφωνούντων και σφαγές όπως η σφαγή της 15ης Χορντάντ το 1963. Μια μικρή ομάδα ελίτ οικογενειών, κοντά στον Σάχη, έλεγχε την ιρανική οικονομία, με αξιοσημείωτο παράδειγμα την οικογένεια Ραφσαντζάνι.
People often underestimate just how bloody the cursed 1979 revolution in Iran was.
Tens of thousands were slaughtered in a matter of months, as communists and islamists destroyed everything in their path. Complete chaos.
These thugs have occupied Iran for 45 miserable years. pic.twitter.com/X6zf8j0B2M— 𝗡𝗶𝗼𝗵 𝗕𝗲𝗿𝗴 ♛ ✡︎ (@NiohBerg) May 8, 2024
Πολυεθνικές εταιρείες, με τη βοήθεια δανείων με εγγύηση των φορολογουμένων των ΗΠΑ, ίδρυσαν τεράστιες κοινοπραξίες στο Ιράν, οδηγώντας σε μια αναπτυξιακή στρατηγική με εξαγωγές που ωφέλησε μια χούφτα ελίτ της Τεχεράνης.
Αυτό οδήγησε σε ελλείμματα τροφίμων, με το Ιράν να εισάγει βασικά τρόφιμα όπως σιτάρι και καλαμπόκι για να θρέψει τον αστικοποιημένο πληθυσμό του και την καταστροφή πολλών χωριών, οδηγώντας σε πλημμύρα άπορων αγροτών στις πόλεις.
Μέχρι το 1957 η Εταιρεία, όπως γνωρίζουν οι μυστικές υπηρεσίες τη CIA, δημιούργησε έναν από τους πρώτους Φρανκενστάιν της – τη βάναυση μυστική αστυνομία του Σάχη γνωστή ως SAVAK. Ο Κέρμιτ Ρούσβελτ, ο πραξικοπηματίας του Μοσαντέκ, παραδέχτηκε στα απομνημονεύματά του ότι το SAVAK δημιουργήθηκε 100% από τη CIA και τη Μοσάντ, την ισραηλινή υπηρεσία πληροφοριών που λειτουργεί ως παράρτημα της CIA. Για τα επόμενα 20 χρόνια, η CIA και ο SAVAK ήταν ενωμένοι στο ισχίο όταν επρόκειτο για θέματα ασφάλειας του Περσικού Κόλπου.
Τριακόσιοι πενήντα πράκτορες της SAVAK μεταφέρονταν κάθε χρόνο σε εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις της CIA στο McLean της Βιρτζίνια, όπου έμαθαν τις καλύτερες τέχνες της ανάκρισης και των βασανιστηρίων. Οι κορυφαίοι SAVAK εκπαιδεύτηκαν μέσω του Προγράμματος Δημόσιας Ασφάλειας της Υπηρεσίας Διεθνούς Ανάπτυξης των ΗΠΑ (“USAID”), μέχρι που έκλεισε το 1973 λόγω της φήμης του ότι εξέδιδε μερικούς από τους καλύτερους τρομοκράτες του κόσμου.
Το 1963, όταν ο JFK δολοφονήθηκε, ο αρχηγός της SAVAK, Χασάν Πακράβαν, προσχώρησε στον Σάχη στην Τεχεράνη για να γιορτάσει τον θάνατο του Κένεντι. Η CIA, η MI6 και η Μοσάντ υποστήριξαν 30 παραστρατιωτικές ομάδες στο Ιράν και παρείχαν υποστήριξη σε ομάδες πιστών του Σάχη.
Η λαϊκή οργή εναντίον του Big Oil, του Σάχη και του νέου του αστυνομικού κράτους είχε ως αποτέλεσμα μαζικές διαδηλώσεις. Ο Σάχης αντιμετώπισε τις ειρηνικές διαδηλώσεις με βαρβαρότητα. Από το 1957-79 το Ιράν στέγασε 125.000 πολιτικούς κρατούμενους. Η SAVAK «εξαφάνισε» τους διαφωνούντες, μια στρατηγική που αναπαράχθηκε από τους υποκατάστατους δικτάτορες της CIA στην Αργεντινή και τη Χιλή.
Η εκστρατεία τρόμου της SAVAK έφτασε στο ναδίρ της στις 15 Ιουνίου 1963. Εκείνη την ημέρα πάνω από 1.000 άνθρωποι σφαγιάστηκαν από τις δυνάμεις της, σε αυτό που έγινε γνωστό ως η σφαγή της 15ης του Χορντάντ. Το 1974 ο διευθυντής της Διεθνούς Αμνηστίας δήλωσε ότι καμία χώρα δεν είχε χειρότερο ιστορικό ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Ιράν. Η CIA απάντησε αυξάνοντας την υποστήριξή της προς το SAVAK.
Μια μικρή ομάδα ελίτ οικογενειών κοντά στον Σάχη ανέλαβε τον απόλυτο έλεγχο της ιρανικής οικονομίας. Οι οικογένειες Aalam, Sadri, Bakhtiyari και Eqbal ήταν μέρος αυτής της μικροσκοπικής αλλά ισχυρής αριστοκρατίας, όπως και οι Rafsanjani, οι οποίοι κατείχαν χιλιάδες εκτάρια φιστικιών και των οποίων ο γιος Hashemi θα γινόταν αργότερα Πρόεδρος του Ιράν.
Επί της βασιλείας του Σάχη, οι Ραφσαντζάνι έκαναν εκατομμύρια συναλλαγές ακινήτων, πουλώντας μεγάλο μέρος της γης τους σε πλήθος των πολυεθνικών εταιρειών που άρχισαν να συρρέουν στην Τεχεράνη, όπου τους επιβλήθηκε ειδικό καθεστώς αφορολόγητου, απαλλαγές από δασμούς σε εισαγόμενα μηχανήματα και χαμηλότοκα δάνεια σε φορολογούμενους των ΗΠΑ -Εγγυημένα δάνεια της Τράπεζας Εξαγωγών-Εισαγωγών.
Το 1971 ο Σάχης πραγματοποίησε μια γιορτή για την επέτειο των 2.500 χρόνων του Θρόνου του. Ανάμεσα στους καλεσμένους ήταν ο Τζον ΜακΚλόι, ο Chase Manhattan και ο Τζορτζ Μπαλ, ο μακροχρόνιος χάκερ του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που ήταν πλέον ανώτερος συνεργάτης της Lehman Brothers. Ο Chase Manhattan, η Bank of America και η Morgan Guaranty δραστηριοποιούνταν στο Ιράν πολύ καιρό.
Το 1968 η Citibank αγόρασε το 35% της Bank Iranian. Ο πρόεδρος του Chase, Ντέιβιντ Ροκφέλερ, χάρισε στον Σάχη ένα κυνηγετικό τουφέκι και του αγόρασε έργα ιρανικής τέχνη. Σύντομα η Chase είχε μερίδιο 35% της Industrial Credit Bank of Iran. Οι τραπεζίτες συνέρρεαν στα ξενοδοχεία Hilton και Intercontinental στην Τεχεράνη για να συνάψουν δανειακές συμφωνίες, οι οποίες οδήγησαν σε τεράστια συμβόλαια για τις πολυεθνικές εταιρείες που έλεγχαν οι ίδιες τράπεζες.
Η BF Goodrich, η Allied Chemical και η Amoco ίδρυσαν τεράστιες κοινοπραξίες πετροχημικών στο Khuzistan. Η Chase Investment, η Diamond Agatel, η Mitsui και η Hawaiian Agronomic έχτισαν ένα αγροτοβιομηχανικό συγκρότημα. Το πρώτο χυτήριο αλουμινίου στον κόσμο εμφανίστηκε στο Arak σε μια κοινοπραξία μεταξύ της Reynolds, της Kaiser, της British Metal και της General Cable. Η Dow Chemical, η FMC και η John Deere ίδρυσαν αγροτικές επιχειρήσεις, ενώ η Cargill, η Continental και άλλοι διεθνείς γίγαντες σιτηρών πλημμύρισαν την αγορά του Ιράν με σιτάρι, καλαμπόκι και σιτηρά ζωοτροφών που επιδοτούνται από τους φορολογούμενους των ΗΠΑ.
Το Ιράν ήταν αυτάρκης σε τρόφιμα. Τώρα η χώρα ξεκίνησε μια αναπτυξιακή στρατηγική με γνώμονα τις εξαγωγές που ωφέλησε μια χούφτα ελίτ της Τεχεράνης και τους πολυεθνικούς εταίρους της. Η καλλιέργεια βαμβακιού, ζαχαροκάλαμου και ζαχαρότευτλων αντικατέστησε τις παραδοσιακές καλλιέργειες επιβίωσης όπως ο καλαμπόκι και το ρύζι με τη βοήθεια της USAID. Το 1961, πριν από αυτή τη «Λευκή Επανάσταση», το 79% της ιρανικής γεωργίας προοριζόταν για εγχώρια κατανάλωση. Δέκα χρόνια αργότερα μόνο το 50% της παραγωγής παρέμεινε στη χώρα ενώ το άλλο μισό εξήχθη. Οι περισσότερες πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στο Ιράν πέρασαν είτε από το Chase Manhattan είτε από την Bank Omran, η οποία έγινε γνωστή στο Υπουργείο Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών (“USDA”) ως “η τράπεζα του Σάχη”.
Σύντομα το Ιράν εκεί που ήταν πλήρως αυτάρκηες βρέθηκε να εισάγει βασικά τρόφιμα όπως σιτάρι και καλαμπόκι για να θρέψει τον όλο και πιο αστικοποιημένο πληθυσμό του. Άποροι αγρότες πούλησαν τη γη στις ξένες αγροτικές επιχειρήσεις και μαζεύτηκαν στην Τεχεράνη και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Το 1963 υπήρχαν πάνω από 40.000 χωριά στο Ιράν. Όταν ο Σάχης καθαιρέθηκε το 1979, υπήρχαν λιγότερα από 10.000. Ο πληθυσμός της Τεχεράνης διπλασιάστηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, με πολλούς από τους νεοφερμένους να ζουν στις αυξανόμενες παραγκούπολεις. Κατά ειρωνικό τρόπο, πολλοί έχτισαν τις παράγκες τους από τα στρατιωτικά κιβώτια των ΗΠΑ, τα οποία πλέον έφταναν καθημερινά.
Απλά αναρωτηθείται γιατί οι ίδιες δυνάμεις θέλουν να εξισλαμίσουν την Ευρώπη…
(Για περισσότερη έρευνα δείτε το Big Oil & Their Bankers in the Persian Gulf .)
