Τα καρκινικά κύτταρα πεθαίνουν χωρίς ζάχαρη

Όπως ακριβώς οι άνθρωποι επιβιώνουν με τα τρόφιμα, τα καρκινικά κύτταρα επιβιώνουν με τη ζάχαρη.

Πριν από περίπου έναν αιώνα, ο Otto Warburg, γνωστός Γερμανός φυσιολόγος, ανακάλυψε ότι τα καρκινικά κύτταρα είναι εθισμένα στη ζάχαρη.

Τα φυσιολογικά κύτταρα εξαρτώνται από το οξυγόνο για την ανάπτυξή τους. Τα καρκινικά κύτταρα, ωστόσο, αναπτύσσονται καταβροχθίζοντας μεγάλες ποσότητες γλυκόζης, ακόμη και σε περιβάλλον πλούσιο σε οξυγόνο. Αυτό το φαινόμενο εμφανίζεται στο 80 τοις εκατό των καρκίνων.

Ο μεταβολικός τρόπος με τον οποίο τα καρκινικά κύτταρα χρησιμοποιούν τη ζάχαρη ως πηγή ενέργειας ονομάζεται γλυκολυτικός μεταβολισμός. Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως φαινόμενο Warburg.

Τα καρκινικά κύτταρα καταναλώνουν 100 φορές περισσότερη ζάχαρη από τα κανονικά κύτταρα ιστών

Ο μεταβολισμός και ο ρυθμός ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων είναι πολύ πιο γρήγορος από τα φυσιολογικά κύτταρα και η κατανάλωση ζάχαρης είναι επίσης ταχύτερη από ό,τι μπορούμε να φανταστούμε. Μπορούμε να πούμε ότι τα καρκινικά κύτταρα διψούν συνεχώς για ζάχαρη.

Σε μια εργασία του 2014 που δημοσιεύτηκε στο BMC Biology, Αμερικανοί επιστήμονες έδειξαν ότι πολλά καρκινικά κύτταρα επιλέγουν ειδικά τη γλυκόζη ως τροφή τους και καταναλώνουν γλυκόζη 50 έως 100 φορές πιο γρήγορα από τα κανονικά κύτταρα.

Τα καρκινικά κύτταρα απορροφούν απεγνωσμένα τη ζάχαρη και την καταναλώνουν γρήγορα για να αναπτυχθούν, να πολλαπλασιαστούν και να εξαπλωθούν.

Εμπνευσμένοι από το φαινόμενο Warburg, οι επιστήμονες ανέπτυξαν περαιτέρω έναν νέο τρόπο διάγνωσης του καρκίνου—τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET).

Λειτουργεί με την ένεση στον ασθενή με ένα σκιαγραφικό (συνήθως φθοριούχο δεοξυγλυκόζη) και την αναμονή περίπου μία ώρα για να εισέλθει η φθοριωμένη δεοξυγλυκόζη στο μεταβολικό σύστημα του σώματος, οπότε γίνονται σαρώσεις απεικόνισης. Όταν η γλυκόζη συγκεντρωθεί σε μια συγκεκριμένη περιοχή του σώματος, η εικόνα αυτής της περιοχής θα γίνει πιο φωτεινή.

Για παράδειγμα, όταν ένας ασθενής εξετάζεται για καρκίνο του παγκρέατος, ένα φυσιολογικό πάγκρεας δεν ανάβει στις σαρώσεις PET. Ωστόσο, όταν μέρη του παγκρέατος γίνονται πιο φωτεινά, σημαίνει ότι υπάρχει καρκίνος.

Μια δίαιτα πλούσια σε ζάχαρη αυξάνει τον κίνδυνο πολλών καρκίνων

Ο καρκίνος δεν είναι μόνο ένας τύπος ασθένειας . Είναι μια σειρά γενετικών ή μεταβολικών ασθενειών που προκαλούνται από μιτοχονδριακή δυσλειτουργία των κυττάρων. Επιπλέον, τα όργανα ή οι θέσεις όπου εμφανίζεται ο καρκίνος είναι συχνά μέρη όπου ο μεταβολισμός των οργανισμών είναι σχετικά έντονος.

Δεδομένου ότι τα καρκινικά κύτταρα προτιμούν τον γλυκολυτικό μεταβολισμό ως πηγή ενέργειας, η υψηλή κατανάλωση ζάχαρης μπορεί να οδηγήσει σε ταχύτερη ανάπτυξη και εξάπλωση του καρκίνου. Αυτό εξηγεί γιατί υπάρχουν πολλές επιδημιολογικές ενδείξεις ότι τα άτομα με διαβήτη είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν καρκίνο, ειδικά του μαστού, του παχέος εντέρου, του προστάτη, του ήπατος και του παγκρέατος.

Ένας αυξανόμενος αριθμός μελετών έχει βρει μια άμεση συσχέτιση μεταξύ της πρόσληψης ζάχαρης και του αυξημένου κινδύνου καρκίνου.

Ερευνητές στις Ηνωμένες Πολιτείες παρακολούθησαν 3.184 Αμερικανούς ηλικίας 26 έως 84 ετών από το 1991 έως το 2013 και διαπίστωσαν ότι η υψηλότερη πρόσληψη ζάχαρης αύξησε τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη κατά 58 τοις εκατό και η υψηλότερη πρόσληψη ζαχαρούχων ποτών αύξησε τον κίνδυνο καρκίνων που σχετίζονται με την παχυσαρκία κατά 59 τοις εκατό σε άτομα με υπερκεντρική παχυσαρκία.

Μια σουηδική επιδημιολογική μελέτη κοόρτης σε περισσότερες από 60.000 γυναίκες ανακάλυψε ότι όσες κατανάλωναν δίαιτες με υψηλό διατροφικό γλυκαιμικό δείκτη, υψηλό γλυκαιμικό φορτίο και υψηλή πρόσληψη υδατανθράκων είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού. Επιπλέον, οι γυναίκες στην ομάδα με την υψηλότερη πρόσληψη ζάχαρης (πάνω από 35 g σακχαρόζης την ημέρα, συν κατανάλωση γλυκού ψωμιού και μπισκότων περισσότερες από τρεις φορές την εβδομάδα) διέτρεχαν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του ενδομητρίου.

Αρκετοί ερευνητές στις Ηνωμένες Πολιτείες διεξήγαγαν από κοινού μια συστηματική αξιολόγηση 37 μελετών σχετικά με τον κίνδυνο ζάχαρης και του καρκίνου που δημοσιεύτηκαν σε έγκυρα περιοδικά από το 1990 έως το 2017. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η υψηλή πρόσληψη ζάχαρης μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου προάγοντας τη δυσρύθμιση της ινσουλίνης-γλυκόζης, το οξειδωτικό στρες , φλεγμονή και παχυσαρκία. Μεταξύ αυτών, δύο μελέτες για τα πρόσθετα σάκχαρα έδειξαν ότι η υψηλή πρόσληψη ζάχαρης αύξανε τον κίνδυνο καρκίνου κατά 60% έως 95%. Από τις 15 μελέτες για τα ζαχαρούχα τρόφιμα και ποτά, οκτώ διαπίστωσαν ότι όσο υψηλότερη ήταν η πρόσληψη ζαχαρούχων ποτών, τόσο υψηλότερος ήταν ο κίνδυνος καρκίνου, με αύξηση από 23 τοις εκατό έως 200 τοις εκατό.

Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Clinical Nutrition, οι ερευνητές παρακολούθησαν 7.447 άτομα για πολλά χρόνια ώστε να εξετάσουν τη σχέση μεταξύ της πρόσληψης ζάχαρης και της συχνότητας εμφάνισης καρκίνου, της θνησιμότητας από καρκίνο και της συνολικής θνησιμότητας. Διαπίστωσαν ότι για κάθε αύξηση 5 γραμμαρίων την ημέρα στην πρόσληψη υγρής ζάχαρης, η συχνότητα εμφάνισης καρκίνου αυξανόταν κατά 8 τοις εκατό. Επιπλέον, η απλή πρόσληψη ζάχαρης από ποτά και χυμούς φρούτων συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο συνολικής θνησιμότητας από καρκίνο και θνησιμότητας από όλες τις αιτίες.

Πέρα από το κόψιμο της ζάχαρης

Ίσως αναρωτιέστε, αφού τα καρκινικά κύτταρα αγαπούν τη ζάχαρη, αν κόψουμε εντελώς τους υδατάνθρακες και τη ζάχαρη, μπορούμε να τα πεθάνουμε από την πείνα;

Δυστυχώς, αυτός δεν είναι ο σωστός τρόπος.

Αυτό συμβαίνει γιατί οι λειτουργίες του σώματός μας είναι εξαιρετικά περίπλοκες και πολύπλοκες. Αν απλώς κόψουμε τη ζάχαρη και τους υδατάνθρακες, το σώμα θα στραφεί γρήγορα σε άλλες ουσίες για να διατηρήσει το μεταβολισμό και την επιβίωση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα πονηρά καρκινικά κύτταρα. Και όσοι έχουν υποβληθεί σε συγκεκριμένες θεραπείες για τον καρκίνο πρέπει να καταναλώνουν επαρκείς ποσότητες θρεπτικών συστατικών, συμπεριλαμβανομένων υδατανθράκων, για να βοηθήσουν το σώμα τους να ανακάμψει περαιτέρω.

Ωστόσο, είναι δυνατό να εμποδίσουμε τα καρκινικά κύτταρα να τρώνε ζάχαρη και να καταναλώνουν ενέργεια μέσω ειδικών θεραπειών.

Η Δρ Sophia Lunt, αναπληρώτρια καθηγήτρια βιοχημείας και μοριακής βιολογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, έδωσε μια ομιλία Tedx για να εισαγάγει το κοινό σε μια πολλά υποσχόμενη νέα κατεύθυνση στη θεραπεία του καρκίνου, η οποία είναι η θεραπεία του καρκίνου επηρεάζοντας τον μεταβολισμό των καρκινικών κυττάρων.

Μπλοκάροντας πολλαπλά γονίδια που εμπλέκονται στον μεταβολισμό των καρκινικών κυττάρων, η Δρ. Λουντ προσπάθησε να αποκόψει πολλαπλές οδούς που υποστηρίζουν την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων και τον μεταβολισμό ταυτόχρονα, για να σταματήσει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. Ευτυχώς, τα φυσιολογικά κύτταρα θα μπορούσαν να συνεχίσουν να αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας.

Ωστόσο, η διαδικασία είναι πολύ περίπλοκη. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας της, η Δρ Λαντ παρουσίασε στο κοινό μια εικόνα του μεταβολικού μηχανισμού των καρκινικών κυττάρων που μοιάζει με λαβύρινθο. Πρόσθεσε ότι το διάγραμμα είχε ήδη απλοποιηθεί.

Σύμφωνα με τον Δρ. Lunt, είναι απαραίτητο να εντοπιστούν οι κύριες μεταβολικές οδοί των καρκινικών κυττάρων, στη συνέχεια να υπολογιστεί ο συγκεκριμένος ρόλος κάθε μεταβολικής οδού και τελικά να αναπτυχθεί μια εξατομικευμένη θεραπεία με βάση τα γονίδια, τη διατροφή και το περιβάλλον διαβίωσης του συγκεκριμένου ασθενούς.

Μπορεί να ειπωθεί ότι ο έλεγχος του μεταβολισμού των καρκινικών κυττάρων είναι μια πολλά υποσχόμενη αναδυόμενη κατεύθυνση για τη θεραπεία του καρκίνου στο μέλλον.

Η Δρ Λουντ ανέφερε στην ομιλία της ότι υπάρχουν πολλοί τύποι καρκίνου, αλλά όλοι έχουν ένα κοινό: την ανάγκη για φαγητό. “Αυτό που θέλουμε είναι τα καρκινικά κύτταρα να πεθάνουν από την πείνα”.

Περιορισμός ζάχαρης

Αν και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε εντελώς τη ζάχαρη και τους υδατάνθρακες από τη διατροφή μας, μπορούμε να αποτρέψουμε τον καρκίνο καταναλώνοντας σωστά τη ζάχαρη.

Ελέγξτε την αναλογία υδατανθράκων στη διατροφή: Οι υδατάνθρακες είναι ένας γενικός όρος για τους μονοσακχαρίτες, τους δισακχαρίτες και τους πολυσακχαρίτες (όπως το άμυλο). Αφού καταναλωθεί, το άμυλο διασπάται σε γλυκόζη.

Το σώμα μας χρειάζεται υδατάνθρακες, αλλά μια διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και υδατάνθρακες είναι επικίνδυνη τόσο για υγιείς ανθρώπους όσο και για καρκινοπαθείς.

Για να μειώσουμε τη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη «μέθοδο του πιάτου» για να ελέγξουμε την αναλογία υδατανθράκων σε κάθε γεύμα.

Με τη μέθοδο του πιάτου, ένα τυπικό γεύμα αντιπροσωπεύεται από την ποσότητα του φαγητού σε ένα πιάτο. Θα πρέπει να γεμίσουμε το ένα τέταρτο του πιάτου με τροφές με υδατάνθρακες, ένα τέταρτο με πρωτεΐνες και το δεύτερο μισό με λαχανικά (όσο πιο χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη γίνεται). Στη μέση του πιάτου, μπορεί να υπάρχουν τροφές πλούσιες σε υγιή λιπαρά, όπως το αβοκάντο.

Επιλέξτε σύνθετους υδατάνθρακες:   Οι σύνθετοι υδατάνθρακες είναι οι διαιτητικές ίνες και άμυλο. Το άμυλο, που δεν αφομοιώνεται εύκολα από τον οργανισμό, περιλαμβάνεται στα φασόλια, δημητριακά ολικής αλέσεως και γλυκοπατάτες. Δεν μετατρέπονται γρήγορα σε ζάχαρη στον οργανισμό και είναι εξαιρετικά πλούσια σε ποικίλα θρεπτικά συστατικά.

Λόγω της βαθιάς επεξεργασίας, οι αναλογίες φυτικών ινών, βιταμινών, μετάλλων και πρωτεΐνης στους επεξεργασμένους υδατάνθρακες μειώνονται. Μόλις εισέλθουν στο σώμα, διασπώνται γρήγορα σε μεγάλες ποσότητες γλυκόζης. Οι τυπικοί επεξεργασμένοι υδατάνθρακες περιλαμβάνουν ζυμαρικά και ψωμί με ψιλό αλεύρι, και αρτοσκευάσματα, όπως κέικ και μπισκότα.

Πρέπει να τρώμε λιγότερους επεξεργασμένους υδατάνθρακες. Μπορεί να θέλουμε να αντικαταστήσουμε το μισό από το λευκό ρύζι μας με καστανό ή ανάμεικτο ρύζι, να αντικαταστήσουμε το λευκό ψωμί με ψωμί ολικής αλέσεως ή περιστασιακά να χρησιμοποιήσουμε καλαμπόκι στον ατμό, γλυκοπατάτες, κολοκύθες ή ταρό ως βασικά τρόφιμα.

Θα πρέπει να περιορίσουμε την πρόσληψη ζάχαρης, ιδιαίτερα ραφιναρισμένης ζάχαρης. Είναι καλύτερα να τρώτε φρούτα με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη αντί να πίνετε χυμούς φρούτων. Θα πρέπει επίσης να αποφεύγουμε την κατανάλωση τροφών με υψηλή προσθήκη ζάχαρης. Αν θέλουμε να προσθέσουμε ζάχαρη στο φαγητό μας, μπορούμε να αντικαταστήσουμε τη λευκή κρυσταλλική ζάχαρη με φυσικά υποκατάστατα ζάχαρης, όπως στέβια και γλυκαντικά φρούτων. Ωστόσο, δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε συνθετικά γλυκαντικά ως υποκατάστατα ζάχαρης, γιατί μπορούν να βλάψουν τα προβιοτικά στα έντερα μας και να βλάψουν την υγεία μας.

Κατά το μαγείρεμα θα πρέπει να χρησιμοποιούμε βότανα και μπαχαρικά που έχουν υπογλυκαιμική δράση, όπως τριγωνάκι, κρεμμύδια, σκόρδο, ασκαλώνια, σχοινόπρασο, κανέλα, φύλλα δάφνης και γαρίφαλο.

Πηγή theepochtimes.com